Ubytki U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Próchnica zębów u kotów

Próchnica zębów to stan, w którym dochodzi do rozpadu twardych tkanek zęba na skutek obecności bakterii w jamie ustnej na powierzchni zębów. Chociaż próchnica zębów nie jest powszechna u kotów, to jednak występuje i powinna być obserwowana.

Próchnica może wpływać na koronę lub korzenie zębów i jest klasyfikowana jako próchnica jamista i szczelinowa, próchnica o gładkiej powierzchni lub próchnica korzeni. Nie jest znane ryzyko związane z rasą, wiekiem lub płcią.

Objawy i typy

• Początkowa (niedługo uwidoczniona) próchnica o gładkiej powierzchni pojawia się jako obszar matowej, mroźnobiałej emalii
• Widoczny będzie defekt strukturalny na powierzchni korony lub korzenia, uwidacznia się ciemna, miękka, zbutwiała zębina – warstwa tuż pod szkliwem

Przyczyny

Próchnicę wywołują bakterie fermentujące węglowodany na powierzchni zębów. Fermentacja ta prowadzi do produkcji kwasów, które demineralizują szkliwo i zębinę zębów. Po demineralizacji macierz organiczna zęba jest trawiona przez bakterie jamy ustnej i/lub białe krwinki.

Zdrowie zębów opiera się na ciągłej wymianie minerałów między szkliwem a płynami w jamie ustnej, więc gdy na powierzchni zęba występuje przedłużona retencja węglowodanów ulegających fermentacji i płytki bakteryjnej, co prowadzi do utraty netto minerałów, ząb być nastawionym na rozwój próchnicy.

Wczesna próchnica może być odwracalna poprzez remineralizację, ale po zapadnięciu się macierzy białkowej zmiana jest nieodwracalna. Nawet jeśli tylko jeden ząb został nieodwracalnie uszkodzony, należy zachować ostrożność w celu ochrony pozostałych zębów, ponieważ powierzchnie zębów w bliskim kontakcie z utrwaloną próchnicą również są zagrożone rozwojem zmiany.

Niektóre z nieodłącznych czynników ryzyka, które sprzyjają rozwojowi próchnicy, występują, gdy zęby są bardzo ciasne, co skutkuje próchnicą o gładkiej powierzchni; i kiedy głębokie kieszenie między zębami i dziąsłami umożliwiają gromadzenie się bakterii. Fermentujące węglowodany zajmą miejsce w tych kieszonkach, powodując uszkodzenia w zębie, bliżej korzenia. Najczęściej rozwija się próchnica w miejscu, w którym zęby górne i dolne spotykają się na pierwszym trzonowcu szczęki, w zagłębieniu zęba.

Rozwojowe bruzdy na powierzchni korony zęba oraz głębokie zagłębienia, w których zęby stykają się ze sobą, powodują powstanie próchnicy jamistej i bruzdowej. Ogólny stan zdrowia i dieta również odgrywają rolę w rozwoju próchnicy. Koty o słabo zmineralizowanym szkliwie, niższym pH śliny, diecie bogatej w fermentujące węglowodany i złej higienie jamy ustnej są zagrożone rozwojem próchnicy zębów.

Diagnoza

Istnieje pięć podstawowych etapów patologii:

• Etap 1: wada dotyczy tylko szkliwa
• Etap 2: defekt rozciąga się na zębinę; komora miazgi nie jest zaangażowana
• Etap 3: defekt rozszerza się do komory miazgi
• Etap 4: znaczne uszkodzenie struktury korony
• Etap 5: utrata większości koron; pozostałe korzenie

Twój weterynarz będzie musiał zbadać zęby Twojego kota pod kątem hipokalcyfikacji szkliwa, które pokaże odsłoniętą i przebarwioną zębinę, a także sprawdzi stabilność zębiny. Zdrowa zębina jest twarda i nie podda się dentyście, podczas gdy zębina próchnicowa jest miękka i ulegnie ostremu narzędziu.

Jeśli zębina jest odsłonięta i nie jest stabilna, lekarz poszuka przyczyny tej wady. Złamanie korony, zużycie ścierne, ścieranie z odsłoniętą zębiną lub przebarwienia zewnętrzne mogą być jednymi z możliwych przyczyn. Jeśli stan rozwinął się w próchnicę, a zwłaszcza jeśli posunął się poniżej linii dziąsła do korzenia zęba, najbardziej prawdopodobnym rozwiązaniem problemu będzie ekstrakcja zęba.

Leczenie

Istnieje kilka etapów leczenia próchnicy zębów:

• Etap 1 lub 2: usunąć próchnicową zębinę i niepodparte szkliwo, a następnie odbudować koronę amalgamatem (tradycyjne leczenie), związanymi uzupełnieniami kompozytowymi lub uzupełnieniami wkładek
• Etap 3: leczenie miazgi i korzenia zęba musi poprzedzać leczenie odtwórcze
• Etap 4 lub 5: ekstrakcja może być jedyną opcją leczenia. Głębokie doły na powierzchni pierwszego zęba trzonowego szczęki, w miejscu styku z pozostałymi zębami, zostaną wypełnione lakiem do bruzd i bruzd, aby zapobiec rozwojowi próchnicy

Jeśli stan zostanie zakwalifikowany jako próchnica początkowa (początkowa), lekarz weterynarii zastosuje lakier fluorkowy lub środek wiążący zębinę uwalniający fluor. Jeśli rozwinęła się ona w próchnicę, lekarz weterynarii dokładniej zbada stan zęba, aby sprawdzić, czy można opanować chorobę dziąseł i umieścić odbudowę nad dziąsłem.

Odbudowa może być możliwa, ale ekstrakcja będzie leczeniem z wyboru w przypadku większości zębów z próchnicą. Jeśli tylko jeden korzeń zęba z więcej niż jednym korzeniem jest próchnicowy, możliwe jest również usunięcie zaatakowanego korzenia z leczeniem pozostałych korzeni.

Koty wysokiego ryzyka (takie jak te z bardzo ciasno dopasowanymi zębami) najprawdopodobniej będą wymagały zastosowania uszczelniacza do wgłębień i szczelin na pozostałe zęby. Lakowanie jest szczególnie prawdopodobne i prawdopodobnie konieczne w przypadku zębów, które mają bezpośredni kontakt z zębem lub zębów, u których rozwinęła się już próchnica. Twój lekarz weterynarii pomoże Ci przygotować praktyczny plan modyfikacji czynników ryzyka.

Życie i zarządzanie

Jeśli Twój weterynarz uznał za konieczne operowanie jednego lub więcej zębów Twojego kota, będziesz musiał wrócić z kotem sześć miesięcy później na badanie pooperacyjne i zdjęcia radiologiczne, a następnie raz w roku lub gdy nadarzy się okazja.

Ważne jest, aby zobowiązać się do regularnej higieny jamy ustnej, która obejmuje szczotkowanie oraz zabawki i smakołyki do żucia wzmacniające zęby, ponieważ koty dotknięte tym schorzeniem często cierpią na więcej niż jeden przypadek próchnicy.

Zdrowa dieta, która jest proporcjonalnie zbilansowana pod względem węglowodanów i promuje zdrową równowagę pH w jamie ustnej, wraz z regularnymi kontrolami zębów w celu monitorowania nowych zmian (co najmniej raz w tygodniu) pomoże Twojemu zwierzakowi zachować wszystko, lub większość zębów, z którymi się urodził.