O Nie! Mój (wysterylizowany) Pies Przecieka
O Nie! Mój (wysterylizowany) Pies Przecieka

Wideo: O Nie! Mój (wysterylizowany) Pies Przecieka

Wideo: O Nie! Mój (wysterylizowany) Pies Przecieka
Wideo: EPIS DYM KNF - Ja i pies 2024, Listopad
Anonim

Do najbardziej irytujących, przewlekłych problemów u psów dochodzi, gdy od czasu do czasu pojawiają się wycieki (czyli moczu).

Ale nie mam na myśli wszechobecnej wśród niewykastrowanych samców odmiany stój i celuj, ani częstych bałaganów popełnianych przez niewytrenowanych. Jest to rodzaj przecieku, który najczęściej występuje u wysterylizowanych samic psów. Zwykle dzieje się to podczas snu lub odpoczynku. A kara jest przeciwwskazana, ponieważ nie mają pojęcia, że to zrobili – i na pewno NIE jest to ich wina.

Pierwotne nietrzymanie moczu zwieracza moczu jest najczęściej stosowaną diagnozą tego schorzenia. Jest to zdecydowanie najczęstszy rodzaj nietrzymania moczu u psów i wydaje się wynikać z osłabienia mięśni cewki moczowej w pobliżu pęcherza moczowego (cewa moczowa to rurka łącząca pęcherz ze światem zewnętrznym). Psy dużych ras, starsze, z nadwagą, sterylizowane są nadreprezentowane wśród dotkniętych chorobą, ale każdy pies może nabawić się tego problemu.

Wśród wysterylizowanych psów badania pokazują, że zmiany poziomu estrogenu i progesteronu wpływają na mechanizm zwieracza moczu na poziomie mięśni gładkich cewki moczowej. Mięsień gładki działa jako część mimowolnego układu nerwowego. W związku z tym żadna miara treningu nie może zastąpić tego nietrzymania moczu u śpiącego psa.

Drybling podczas chodzenia lub leżenia, mokre plamy na pościeli lub miejscach do spania oraz częste lizanie podrażnionej skóry w kontakcie z moczem to jedne z najczęstszych objawów tego zaburzenia.

Wiele z tych psów ma również infekcje dróg moczowych lub inne problemy z drogami moczowymi. Najczęściej te problemy są wynikiem pierwotnego nietrzymania moczu. Weź pod uwagę, że słaby zwieracz prawdopodobnie umożliwi bakteriom przedostanie się do pęcherza. Weź również pod uwagę, że mocz zbierający się na podrażnionej skórze jest doskonałą pożywką dla tej bakterii. Nic dziwnego, że wiele z tych psów cierpi na proste ZUM (zakażenie dróg moczowych) lub zapalenie pęcherza moczowego (specyficzny rodzaj ZUM: zakażenie pęcherza moczowego).

Wszystkie psy z objawami wymienionymi powyżej powinny być zbadane przez lekarza weterynarii. Analiza moczu i badania krwi są podstawowymi metodami diagnostycznymi, ale niektóre psy będą potrzebować prześwietleń rentgenowskich, ultradźwięków lub hodowli i wrażliwości (w celu określenia rodzaju obecnych bakterii w przypadku infekcji).

Lekarze weterynarii stosowali leczenie tych rzekomych przypadków nietrzymania moczu związanego z hormonami za pomocą dodatkowych zastrzyków hormonalnych lub tabletek. Stwierdzono, że mają one tak liczne skutki uboczne, że obecnie preferowane jest nowsze leczenie. Obecnie wiodącym wyborem jest lek fenylopropanolamina. Jest uważany za bezpieczny i niezwykle skuteczny, ale służy jedynie do sprawniejszej pracy zwieracza w krótkim okresie. Dlatego lek należy podawać przez całe życie psa. Na szczęście występuje w tabletkach do żucia.

Problemem z tym zaburzeniem jest prawie pewność, że jest z nim związana sterylizacja. Wczesne spryskiwanie (sześć miesięcy lub wcześniej) może być jeszcze bardziej prawdopodobne… ale nie jesteśmy pewni, czy czas ma z tym coś wspólnego. Na szczęście cierpi na to stosunkowo niewiele psów na sto, co skłania nas, weterynarzy, do dalszego polecania operacji dezynfekcji. Ponieważ nietrzymanie moczu jest uleczalne, uważa się, że ważniejsze jest złagodzenie przeludnienia zwierząt domowych i innych chorób (takich jak guzy sutka, którym można zapobiegać poprzez sterylizację kobiet) poprzez wczesne wykonanie sterylizacji, niż zalecanie późniejszego terminu spłukiwania. Bądź na bieżąco, gdy nauka zajmie się resztą.

Wizerunek
Wizerunek

dr Patty Khuly

Zalecana: