Spisu treści:

Czarny, Smoły Kał Z Powodu Obecności Krwi U Kotów
Czarny, Smoły Kał Z Powodu Obecności Krwi U Kotów

Wideo: Czarny, Smoły Kał Z Powodu Obecności Krwi U Kotów

Wideo: Czarny, Smoły Kał Z Powodu Obecności Krwi U Kotów
Wideo: Lis Chciał Zjeść Bezdomnego Kota, ale Stało się coś Nieprawdopodobnego 2024, Listopad
Anonim

Melena w kotach

Melena, termin używany do opisania czarnego, smolistego kału, jest zwykle obserwowany z powodu krwawienia w górnej części przewodu pokarmowego. Zaobserwowano ją również u kotów po spożyciu wystarczającej ilości krwi z jamy ustnej lub dróg oddechowych.

Melena nie jest chorobą samą w sobie, ale objawem innej choroby podstawowej. Ciemny kolor krwi wynika z utleniania żelaza w hemoglobinie (pigment czerwonych krwinek przenoszący tlen) podczas przechodzenia przez jelito cienkie i okrężnicę.

Melena występuje rzadziej u kotów niż u psów.

Objawy i typy

Objawy dotyczą podstawowej przyczyny i lokalizacji krwawienia.

  • U pacjentów z krwawieniem z przewodu pokarmowego:

    • Wymioty zawierające krew
    • Brak apetytu
    • Utrata masy ciała
    • Słabość
    • Blada błona śluzowa
    • Niedokrwistość
  • U pacjentów z krwawieniem z dróg oddechowych:

    • Krwotok z nosa
    • Kichanie
    • Odkrztuszanie krwi
    • Niedokrwistość
    • Blada błona śluzowa
    • Słabość
    • Trudności w oddychaniu
  • U pacjentów z nieprawidłowymi zaburzeniami krzepnięcia krwi

    • Krwotok z nosa
    • Krew w moczu
    • Niedokrwistość
    • Krew w oku (hyphema)
    • Blada błona śluzowa
    • Słabość

Przyczyny

  • Wrzody w układzie pokarmowym
  • Guzy przełyku lub żołądka
  • Infekcje
  • Ciało obce w układzie pokarmowym
  • Zaburzenia obejmujące stany zapalne układu pokarmowego
  • Niewydolność nerek
  • Toksyczność leków (np. leki przeciwzakrzepowe)
  • Dieta zawierająca surową żywność
  • Zapalenie płuc
  • Uraz
  • Zaburzenia obejmujące nieprawidłowe krzepnięcie krwi

Diagnoza

Będziesz musiał podać dokładną historię zdrowia swojego kota, wystąpienia objawów i możliwych incydentów, które mogły doprowadzić do tego stanu. Dostarczona przez Ciebie historia może dać Twojemu weterynarzowi wskazówki, skąd pochodzi krew. Po zebraniu pełnej historii, weterynarz Twojego zwierzaka przeprowadzi pełne badanie fizykalne. Standardowe testy laboratoryjne obejmują pełną morfologię krwi (CBC), profil biochemiczny i analizę moczu. Wyniki tych testów będą zależeć od przyczyny problemu.

Badanie krwi może ujawnić anemię z mniejszymi (mikrocytarnymi) i bledszymi niż normalne (hipochromiczne) krwinki czerwone. W przypadkach przewlekłej utraty krwi niedokrwistość zwykle nie ma charakteru regeneracyjnego, co oznacza, że szpik kostny nie reaguje w normalny sposób na zwiększone zapotrzebowanie organizmu na czerwone krwinki. W ostrych przypadkach niedokrwistość ma głównie charakter regeneracyjny, ponieważ szpik kostny normalnie odpowiada na zwiększone zapotrzebowanie organizmu, dostarczając nowe czerwone krwinki.

Inne nieprawidłowości mogą obejmować zmniejszoną liczbę płytek krwi (komórek odpowiedzialnych za krzepnięcie krwi), zwiększoną liczbę białych krwinek zwanych neutrofilami (neutrofilia) oraz zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek. Profil biochemiczny może ujawnić zmiany związane ze stanem chorobowym innym niż jelitowe przyczyny meleny, w tym nerki i wątrobę. Analiza moczu może ujawnić krew w moczu, co jest często obserwowane u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi.

Prześwietlenie jamy brzusznej zostanie wykonane w celu wykrycia wszelkich guzów, ciał obcych, które mogły zostać połknięte, oraz nieprawidłowości w wielkości i kształcie nerek i/lub wątroby. Prześwietlenie klatki piersiowej (klatki piersiowej) pomoże w identyfikacji zmian w płucach i przełyku, które są również stosunkowo częstą przyczyną meleny.

Ultradźwięki są również wykorzystywane do obrazowania wewnętrznego i często dają bardziej szczegółowe obrazy jamy brzusznej i przewodu pokarmowego. Ultradźwięki mogą ujawnić guzy, chorobę wątroby, zapalenie trzustki lub chorobę nerek. Innym narzędziem diagnostycznym, którego prawdopodobnie użyje weterynarz, jest endoskop, elastyczna rurka, która jest wkręcana do żołądka przez przełyk w celu bezpośredniej wizualizacji guzów i/lub wrzodów w przełyku, żołądku i/lub jelitach. Endoskopia pomaga również w pobieraniu próbek biopsyjnych do analizy tkanek i usuwaniu ciała obcego, jeśli jest obecne.

Leczenie

Głównym celem terapii jest leczenie choroby podstawowej, w tym chorób nerek, wątroby i płuc. Skuteczne leczenie powinno ostatecznie rozwiązać problem meleny. W celu uzupełnienia deficytu płynów w organizmie stosowana będzie płynoterapia, a u niektórych pacjentów z ciężką utratą krwi i niedokrwistością może być wymagana transfuzja krwi pełnej. Pacjenci doświadczający ciągłych wymiotów będą potrzebować leków zarówno w celu kontrolowania wymiotów, jak i umożliwienia im trzymania pokarmu wystarczająco długo, aby mógł zostać strawiony. W przypadku ciężkich owrzodzeń lub guzów w przewodzie żołądkowo-jelitowym może być wymagany zabieg chirurgiczny.

Życie i zarządzanie

Czas trwania i rodzaj leczenia twojego kota będzie zależał od przyczyny meleny. Początkowo codzienne badania krwi mogą być wymagane w celu oceny kota pod kątem trwającej anemii, która może przekształcić się w cotygodniowe badania, gdy stan zdrowia kota się ustabilizuje. W przypadku regularnych epizodów wymiotów należy utrzymać nawodnienie, aby skorygować niedobory płynów. Obserwuj swojego kota pod kątem obecności jakichkolwiek zmian krwi lub koloru w stolcu podczas leczenia i poinformuj swojego lekarza weterynarii, jeśli coś wydaje się nietypowe, w tym zmiany behawioralne.

Większość pacjentów wyzdrowieje po wyleczeniu choroby podstawowej. Ponieważ melena jest tylko objawem, ogólne rokowanie będzie zależeć od diagnozy i leczenia podstawowej choroby lub stanu.

Zalecana: