Wdychanie Dymu U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Uszkodzenie płuc spowodowane wdychaniem dymu u psów

Podczas wdychania dymu do urazu dochodzi w wyniku bezpośredniego termicznego uszkodzenia górnych dróg oddechowych i wyściółki nosa. Uszkodzenie tkanki obserwuje się po inhalacji tlenku węgla, który zmniejsza dostarczanie tlenu do tkanek poprzez wiązanie się z czerwonymi krwinkami; wdychanie innych toksyn, które bezpośrednio podrażniają drogi oddechowe (np. utleniaczy i aldehydów); oraz wdychanie cząstek stałych, które przywierają do dróg oddechowych i małych worków powietrznych w płucach.

Zakres uszkodzeń zależy od stopnia i czasu ekspozycji na dym oraz palącego się materiału. Psy mogą mieć poważne uszkodzenie płuc z niewielkimi oznakami pieczenia na skórze. Reakcja płucna początkowo objawia się zwężeniem płuc, obrzękiem dróg oddechowych i wytwarzaniem śluzu, po czym następuje reakcja zapalna w okolicy tchawicy i oskrzeli oraz nagromadzenie płynu w płucach. Większość pacjentów wykazuje postęp dysfunkcji płuc w ciągu pierwszych dwóch do trzech dni po ekspozycji. Kolejne infekcje bakteryjne są częstą przyczyną śmierci w późnej fazie choroby, ponieważ zraniona tkanka jest korzystnym receptorem dla bakterii.

Objawy i typy

• Zapach dymu
• Sadza w przewodach nosowych lub gardłowych
• Szybki oddech i zwiększona głębokość oddychania
• Wysiłek oddechowy sugerujący niedrożność górnych dróg oddechowych przez obrzęk
• Adaptacje postawy do zaburzeń oddechowych (tj. pozycjonowanie ciała w celu ułatwienia oddychania)
• Błony śluzowe mogą być wiśniowoczerwone, blade lub sine (niebieskie)
• Zaczerwienione oczy
• Chrypki kaszel
• Zamieszanie, omdlenia
• Wymioty
• Zaszokować

Przyczyny

Narażenie na dym/tlenek węgla, zwykle w wyniku uwięzienia w płonącym budynku.

Diagnoza

Będziesz musiał podać dokładną historię zdrowia swojego psa, wystąpienia objawów i możliwych incydentów, które mogły poprzedzać ten stan, takich jak narażenie na palący się materiał. Przeprowadzony zostanie pełny profil krwi, w tym chemiczny profil krwi, pełna morfologia krwi i analiza moczu. Morfologia krwi pokaże poziom czerwonych krwinek zdolnych do przenoszenia tlenu i białych krwinek zdolnych do zwalczania infekcji. Profil krwi pokaże również, czy gazometria krwi tętniczej jest na normalnym poziomie i pokaże stopień niedoboru tlenu we krwi. Analiza moczu pokaże, jak funkcjonuje nerka. Diagnostyka wizualna, taka jak prześwietlenie i USG, może być również wykorzystana do ustalenia, czy w płucach nagromadziło się płyn. Bronchoskopia, w której wykorzystuje się elastyczną rurkę z dołączoną kamerą i którą można wprowadzić do dróg oddechowych, może pozwolić lekarzowi określić stopień uszkodzenia dróg oddechowych.

Próbki komórek w jamie ustnej i drogach oddechowych zostaną pobrane i będą hodowane w celu określenia obecności bakterii. W przypadku uszkodzenia tkanek w drogach oddechowych lekarz weterynarii może przepisać profilaktyczny antybiotyk, aby zapobiec infekcji.

Leczenie

Na początku najważniejsza będzie stabilizacja funkcji oddechowej i udrożnienie dróg oddechowych. Ciężki obrzęk lub niedrożność górnych dróg oddechowych może wymagać intubacji lub operacji w celu otwarcia tchawicy.

Tlen należy podać natychmiast po uratowaniu z pożaru, aby wyprzeć tlenek węgla z hemoglobiny (barwnik krwi przenoszący tlen). Będzie dostarczany przez maskę, kaptur, klatkę tlenową lub przewód nosowy. Po wyeliminowaniu tlenku węgla suplementacja tlenu będzie kontynuowana na poziomie 40 do 60 procent w razie potrzeby. Podanie płynów może być wymagane u pacjentów we wstrząsie w celu podtrzymania czynności układu sercowo-naczyniowego, ale jeśli to możliwe, powinno być zachowane, aby zminimalizować gromadzenie się płynu w klatce piersiowej. Transfuzje krwi lub osocza mogą być konieczne w celu dodania do krwiobiegu świeżych czerwonych i białych krwinek. Wsparcie żywieniowe może być potrzebne do utrzymania kondycji ciała i statusu odpornościowego.

Życie i zarządzanie

Twój weterynarz będzie chciał uważnie monitorować częstość oddechów i wysiłek psa, kolor błony śluzowej, tętno i jakość tętna, szmer płuc, objętość komórek krwi i całkowitą zawartość substancji stałych przez 24 do 72 godzin. Zdjęcia rentgenowskie zostaną powtórzone 48 godzin po początkowym leczeniu, aby upewnić się, że stan ustąpi, a lekarz będzie również chciał monitorować system psa pod kątem bakteryjnego zapalenia płuc, które często jest efektem ubocznym uszkodzenia tkanki płucnej. Większość pacjentów odczuje pewien stopień pogorszenia w ciągu pierwszych 24 do 48 godzin po ekspozycji na dym, a następnie stopniowo poprawia się, chyba że rozwinie się bakteryjne zapalenie płuc lub zespół ostrej odpowiedzi oddechowej. Poważne oparzenia lub urazy narządów są związane ze złymi rokowaniami.