Zrozumienie „niepożądanych Zdarzeń Anestezjologicznych” U Zwierząt Domowych (Część 2: Dwanaście Kroków, Aby Ich Uniknąć)

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Powszechnie wiadomo, że można podjąć środki ostrożności w celu złagodzenia potencjalnego spustoszenia, jakie może wywołać znieczulenie u każdego pacjenta, człowieka lub zwierzęcia. W medycynie człowieka środki bezpieczeństwa rządzą się skrupulatnymi normami, które są wynikiem drobiazgowych badań.

Zawód weterynarza wiele się nauczył od swojego odpowiednika ludzkiego, biorąc pod uwagę, że nauka w dziedzinie znieczulenia zwierzęcego nigdy nie była tak dobrze finansowana, jak po stronie człowieka. Jednak znieczulenie pod pewnymi względami niewiele różni się u pacjentów zwierzęcych niż u ludzi.

Dlatego nie jest szokiem, gdy dowiadujemy się, że wiele z tego, co wiemy o znieczuleniu weterynaryjnym, pochodzi z modeli ludzkich (jak ma to miejsce w wielu innych dziedzinach medycyny weterynaryjnej). Nie jest to idealna droga do pełnego zrozumienia potrzeb zwierząt… ale to pomaga.

W szczególności troska, jaką praktykują ludzie, aby zapobiec „niekorzystnym zdarzeniom anestezjologicznym” (omówionym we wczorajszym poście) jest analogiczna do podejścia, jakie stosujemy wobec naszych pacjentów weterynaryjnych. Oto podsumowanie tego, jak weterynarze grają „podążaj za liderem”, jeśli chodzi o opiekę nad zwierzętami pod narkozą:

1-Badanie fizyczne

My, weterynarze, badamy naszych pacjentów, aby upewnić się, że są zdrowi, biorąc pod uwagę, że nierutynowe procedury u mniej wytrzymałych pacjentów muszą być dostosowane do ich konkretnych wyzwań. Badanie fizykalne jest podstawową (i pod wieloma względami najważniejszą) metodą badania przesiewowego pacjentów.

2-Podstawowe prace laboratoryjne

W szczególności CBC, panele chemiczne i analizy moczu stanowią podstawę oceny stopnia ryzyka u naszych pacjentów. W tym miejscu próbujemy ocenić stan nawodnienia zwierzęcia, równowagę elektrolitową, podstawową czynność wątroby i nerek, liczbę czerwonych i białych krwinek, poziom płytek krwi itp., aby można było się nimi zająć przed podaniem leków, które mogą rzucić wyzwanie zwierzęciu cierpiącemu na jakiekolwiek niedobory w tej okolicy.

3-Dodatkowe testy

Wszelkie istotne ustalenia w powyższych dwóch podejściach do badań przesiewowych mogą spowodować, że odmówimy znieczulenia zwierzęcia. To zależy od dodatkowych testów, aby lepiej określić rzeczywiste ryzyko. Zaawansowane prace laboratoryjne, zdjęcia rentgenowskie, ultradźwięki i EKG lub pełne badania serca są powszechnymi obserwacjami. Tomografia komputerowa, konsultacje specjalistyczne i rezonans magnetyczny mogą również odgrywać rolę w przypadku zwierząt, które mają więcej szczęścia i mają dobre pięty, których właściciele mogą sobie pozwolić na wcześniejsze zbadanie określonych problematycznych obszarów.

4-Cewnikowanie dożylne

Nie, nie każdy weterynarz będzie wymagał od każdego pacjenta zakładania cewnika dożylnego podczas całej procedury. Ale powinieneś teraz, że zawsze jest najbezpieczniej. W rzeczywistości jest to jeden z najłatwiejszych sposobów, aby Twoje zwierzę było bezpieczniejsze podczas dowolnej procedury, bez względu na to, jak rutynowo. Jeśli masz dodatkowe 15-30 USD do wydania, na pewno zechcesz o nie poprosić.

5-płyny

Płyny mogą mieć ogromne znaczenie dla wielu zwierząt – zwłaszcza podczas dłuższych zabiegów lub podczas stosowania leków, które mogą powodować spadek ciśnienia krwi (bardzo wiele leków, których używamy do znieczulenia). Znowu zawsze najbezpieczniej… z nielicznymi wyjątkami.

6-monitorowanie ciepła i temperatury

Niektóre z naszych urządzeń do monitorowania anestezjologii są dostarczane z sondą doodbytniczą do ciągłego monitorowania temperatury naszych pacjentów. Jestem wielkim fanem tej funkcji. Łatwo zignorować zmiany temperatury. A spadki temperatury podczas znieczulenia mogą być gwałtowne. Wkładki z gorącym powietrzem/gorącą wodą (lub proste, nieskomplikowane termofory) mogą być nieocenione, szczególnie dla naszych mniejszych pacjentów, u których najbardziej prawdopodobne są spadki temperatury.

Oksymetria 7-pulsowa

Jest to podstawowe narzędzie, dla którego żadna procedura nie jest zbyt rutynowa, aby z niej zrezygnować. Jest to monitor tlenu we krwi, który jest nakładany na kończynę lub język, aby zmierzyć procent krwi, wartość, która pojawia się na ekranie monitora.

8-monitorowanie tętna

Ten sprzęt jest zwykle wbudowany w ten sam monitor, który odczytuje stężenie tlenu. Podczas całej procedury emituje uspokajający sygnał dźwiękowy, rejestrując na ekranie liczbę uderzeń na minutę.

9-ciągłe monitorowanie EKG

Jest to kolejne podstawowe narzędzie, które może, ale nie musi być częścią pulsoksymetru i sprzętu do monitorowania tętna. I to jest proste. Po prostu przypnij linki do zwierzaka i obserwuj ekran. Rejestruje również tętno, a każdy weterynarz może na pierwszy rzut oka zobaczyć, kiedy straszne zmiany elektroniczne zachodzą w sercu. Dzięki temu znacznie łatwiej jest dostosować sposób podawania leków w przypadku zatrzymania akcji serca.

10-monitorowanie ciśnienia krwi

Wiele szpitali posiada również taką zdolność wbudowaną w system EKG i pulsoksymetrii. Niezbędne może być dokładne ustalenie, gdzie znajduje się twoje ciśnienie podczas operacji, chociaż jest to szokująco niewykorzystane narzędzie w medycynie weterynaryjnej w odniesieniu do ludzkiej strony rzeczy.

11-Rozsądne, zindywidualizowane zażywanie narkotyków

Chociaż możesz z łatwością poprosić o wszystko powyższe w przeciętnej placówce weterynarza, wybór leków znieczulających jest o wiele bardziej osobisty, niż większość z nas chce przyznać. Większość weterynarzy trzyma się leków, które wygodnie zażywają. Dzieje się tak, ponieważ przyzwyczajamy się do rodzajów reakcji i komplikacji, które widzimy w koktajlach, które znamy. Poproś nas, abyśmy zażyli lek, z którym nie mamy doświadczenia lub z którym nie czujemy się komfortowo, a ryzyko może wzrosnąć – nie jest to dokładnie cel, o którym myślałeś.

Najlepiej, jeśli zaufasz w tym swojemu weterynarzowi. Jeśli jednak masz poważne zastrzeżenia co do niektórych leków, będziesz chciał znaleźć weterynarza, który ich nie używa lub może z łatwością zmienić kurs na inny protokół, który uzna za całkowicie akceptowalny.

Przepraszam, jeśli trochę brakuje w tej sekcji, ale zamierzam napisać dłuższy post o wszystkich środkach znieczulających, których zwykle używamy (tak jak zrobiłem to w przypadku eutanazji kilka miesięcy temu).

12-Doświadczenie

Ponownie, oto kolejny obszar, w którym musisz po prostu czuć się komfortowo z poziomem doświadczenia swojego weterynarza. Przypuszczalnie nie myślisz nawet o procedurze znieczulenia w przychodni, której weterynarzom brakuje doświadczenia i/lub szkolenia, jakiego wymagasz dla swoich zwierząt, prawda?

Ale nie zakładaj, że więcej lat w praktyce oznacza większe kompetencje w sytuacji kryzysowej. Czasami to młodzi weterynarze ze zdrowszą dawką strachu w pogotowiu wybierają najlepszych lekarzy w przypadku niepożądanego znieczulenia.