Guzy Tłuszczowe: Guzowate Tłuszczaki Guzowate I Ich Pielęgnacja

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Niektórzy z was dobrze znają to ćwiczenie: pojawia się nowy guzowaty, wybrzuszony, pozornie z dnia na dzień. Umawiasz się na wizytę, idziesz do szpitala weterynaryjnego i każesz weterynarzowi wbić w niego igłę. Następnie sprawdza pobrane komórki pod mikroskopem i czasami decyduje się wysłać kolejny preparat do badania patologowi. Następnie dodaje opis masy do wykresu, który przechowuje, który zawiera szczegółową topografię Twojego psa.

Przez większość czasu informuje cię, że wygląda na łagodny guz tłuszczowy – tłuszczaka – a ty odetchniesz z ulgą, kiedy mówi ci, że wolałaby nie usuwać go chirurgicznie. Uff! Łagodny guz nie wymagający operacji – teraz to dobra wiadomość. Wszystko, co musisz teraz zrobić, to żyć z jego nieestetyką, wizją, której twój pies nie ma powodu do urazy – nie obchodzi go, jak wygląda.

Ale jeśli twój weterynarz jest jednym z tych ostrożnych typów, zazwyczaj poinformuje cię o czymś, czego możesz nie wiedzieć: „aspiracja cienkoigłowa” to niedokładna metoda oceny potencjalnej szkody dla danej masy. Informuje tylko, jak wyglądają komórki w miejscach w guzku, do których uzyskuje się dostęp małą igłą. Nie może być w 100% reprezentatywna dla każdej komórki w obrębie masy. Co więcej, biorąc pod uwagę, że tłuszczaki są prawie niemożliwe do odróżnienia od tłuszczakomięsaków (wersja rakowa) na aspiracji cienkoigłowej, ta znacznie rzadsza masa jest nadal wyraźną możliwością.

Dlatego niektórzy weterynarze są bardziej skłonni do oferowania usuwania masy tłuszczaków jako idealnej opcji medycznej. Rzeczywiście, większość lekarzy weterynarii posiadających certyfikaty zarządu poleci go. W końcu będą się kłócić, nie można wiedzieć, co to jest bez zbadania całej sprawy. I nie pozostawiłbyś żadnej masy na swoim ciele bez tego samego starannego leczenia - brzydkiego lub nie.

Pomimo tego „purystycznego” podejścia, które przyjmą niektórzy wyjątkowo ostrożni weterynarze, kosmeza jest często cytowana jako główne uzasadnienie lekarza rodzinnego za większością chirurgicznym usuwaniem przypuszczalnych tłuszczaków.

To dlatego, że to prawda, że istnieje małe prawdopodobieństwo, że masa byłaby rakowata lub w inny sposób szkodliwa, gdyby wyglądała jak tłuszczak pod mikroskopem. Prawdą jest również, że tłuszczaki są notorycznie irytujące w usuwaniu i cierpią na wysoki odsetek powikłań pooperacyjnych (głównie powierzchowne infekcje) i opóźnionego gojenia – nie wspominając o kosztach, dyskomfortu i ryzyku związanym z jakimkolwiek zabiegiem znieczulającym.

Jednak w przypadku większości lekarzy rodzinnych przychodzi na myśl jeszcze jeden wyjątek. Jeśli masa podobna do tłuszczaka wzrośnie w obszarze, w którym ruch kończyn lub inne podstawowe funkcje organizmu mogą być zagrożone, usuniemy tę masę. Ale jeśli jest duży i potencjalnie trudny do usunięcia, zawsze polecam chirurga z certyfikatem zarządu dla tych twardych, to znaczy, jeśli moi klienci są w stanie ponieść ten większy wydatek.

Na szczęście tłuszczaki najczęściej pojawiają się na pniu psa, gdzie ze względu na obfitość skóry łatwiej je wyciąć (u kotów są rzadkością, ale co ciekawe, często występują u papużek falistych). Starsze, otyłe samice wydają się predysponowane, ale nie ustalono żadnej predyspozycji rasowej. Stąd kolejny dobry powód, aby psy były szczupłe.

Czy jesteś złym właścicielem, że nie chcesz ich usuwać? Nie ma mowy. Ale powinieneś znać ryzyko. Ponieważ medycyna weterynaryjna postępuje i zaczyna zbliżać się do standardu opieki medycyny ludzkiej, może się zdarzyć, że żaden tłuszczak nie zostanie pozostawiony bez leczenia w przyszłości. Na razie jednak pozostaną rudowłosym pasierbem chirurgicznego repertuaru weterynarza.