Chodzenie Po Linie TightRope Podczas Napraw Krzyżowych

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Masz zwierzaka z urazem więzadła krzyżowego? No to przygotuj się, jestem uzbrojony w informacje i opinie.

Tym razem nie chodzi o samą kontuzję, a konkretnie o koszt jej naprawy (po więcej informacji zajrzyj do części pierwszej i drugiej tej serii). Nie, ten post dotyczy nowego szczenięcia na bloku, tak zwanej techniki TightRope do naprawy więzadeł krzyżowych (w skrócie „cruciates”) – z pewnymi względami finansowymi wrzuconymi z konieczności.

Jeśli nie jesteś super dostrojony do wydarzeń po chirurgicznej stronie weterynarii, oto chudy:

Urazy więzadła krzyżowego czaszkowego są częstym problemem w psim kolanie. Może się to zdarzyć nagle, ale częściej jest to uraz typu powolnego oparzenia, który pojawia się, gdy więzadło z czasem ulega degradacji.

Często właściciele nie mają pojęcia, że ich zwierzę ma problem, ponieważ zwierzęta są mistrzowskie w tłumieniu dyskomfortu. W rzeczywistości typowe jest dla mnie, że muszę to „udowodnić”, prosząc właścicieli, aby sami wyczuli „grubsze” kolano, porównali je z drugim i obserwowali stopień utraty mięśni po dotkniętej stronie.

Więzadło krzyżowe czaszki jest krytyczną strukturą, która odgrywa niezbędną rolę w stabilizacji stawu kolanowego. Jego uszkodzenie prowadzi do destabilizacji stawu i nieuchronnego zejścia w chorobę zwyrodnieniową stawów – to znaczy, o ile nie zostanie podjęta operacja.

Chirurgiczne podejścia do tego problemu są tak liczne, zróżnicowane i dyskutowane, jak zmiany klimatyczne i dobór naturalny. Jasne, jest nauka… ale jest też bardzo ludzki element talentu chirurgicznego, ceny, osobistej opinii i prawie religijnego przywiązania do niektórych technologii w stosunku do innych.

Aby to uprościć, możesz pomyśleć o najczęstszych technikach krzyżowych jako dzielących się na dwie główne kategorie.

1. TPLO (Osteotomia wyrównująca płaskowyż piszczelowy) lub jedna z wielu innych procedur osteotomii wyrównującej, jest operacją, którą większość certyfikowanych chirurgów zaleca dla psów ważących powyżej 25 funtów.

Ta procedura polega na umieszczeniu metalowej płytki na kolanie. Jego celem jest dokładne odtworzenie naturalnej pozycji stawu, aby ograniczyć nieprawidłowe naprężenia mechaniczne spowodowane destabilizującym urazem.

Brzmi świetnie. Popiera to również wiele nauk ścisłych. Problem? Jest drogi. Przy cenie od 2 000 do 5 000 USD za kolano może to być trudna sprzedaż dla właścicieli zwierząt domowych, gdy dostępne są tańsze procedury. Ponadto jego użycie wymaga procesu certyfikacji, co czyni go mniej dostępnym dla lekarzy ogólnych.

2. Naprawa zewnątrztorebkowa jest prawdopodobnie nadal najczęściej wykonywaną operacją urazów więzadeł krzyżowych. Jest to jeden z certyfikowanych chirurgów, którzy mają tendencję do wykonywania zabiegów na mniejszych psach (i kotach). A jego niższa cena (od 750 do 2000 USD) czyni go bardziej atrakcyjnym dla właścicieli, którzy mogą nie być w stanie pozwolić sobie na najlepszą radę certyfikowanego chirurga. Co więcej, jest to zabieg ortopedyczny, który wielu lekarzy ogólnych chce i jest w stanie wykonać.

Celem tej procedury jest naśladowanie integralności więzadłowej kolana poprzez przepuszczenie mocnego materiału szwów przez dwa tunele w sąsiedniej kości.

Problem z naprawami pozatorebkowymi polega na tym, że chociaż mogą naśladować uszkodzone więzadło, nie mogą oferować takich samych ustępstw w zakresie integralności mechanicznej, jak TPLO i jego warianty. Kolano nigdy nie jest tak stabilne, jak w przypadku TPLO, mówią zwolennicy TPLO – chyba że mówimy o mniejszym psie (lub kotu).

Zewnątrztorebkowa naprawa nie jest tak trudna do wykonania jak TPLO, ale, jak lubi mówić wielu chirurgów z pokładem… trudno jest zrobić dobrze.

Dlatego nowe wejście na rynek chirurgii krzyżowej robi duże wrażenie. Urządzenie TightRope, sprzedawane przez producenta sprzętu chirurgicznego Arthrex, obiecuje, że naprawy pozatorebkowe będą bardziej stabilne, mniej inwazyjne i bardziej niezawodne.

Ta procedura polega na umieszczeniu metalowej płytki na kolanie. Jego celem jest dokładne odtworzenie naturalnej pozycji stawu, aby ograniczyć nieprawidłowe naprężenia mechaniczne spowodowane destabilizującym urazem.

Brzmi świetnie. Popiera to również wiele nauk ścisłych. Problem? Jest drogi. Przy cenie od 2 000 do 5 000 USD za kolano może to być trudna sprzedaż dla właścicieli zwierząt domowych, gdy dostępne są tańsze procedury. Ponadto jego użycie wymaga procesu certyfikacji, co czyni go mniej dostępnym dla lekarzy ogólnych.

2. Naprawa zewnątrztorebkowa jest prawdopodobnie nadal najczęściej wykonywaną operacją urazów więzadeł krzyżowych. Jest to jeden z certyfikowanych chirurgów, którzy mają tendencję do wykonywania zabiegów na mniejszych psach (i kotach). A jego niższa cena (od 750 do 2000 USD) czyni go bardziej atrakcyjnym dla właścicieli, którzy mogą nie być w stanie pozwolić sobie na najlepszą radę certyfikowanego chirurga. Co więcej, jest to zabieg ortopedyczny, który wielu lekarzy ogólnych chce i jest w stanie wykonać.

Celem tej procedury jest naśladowanie integralności więzadłowej kolana poprzez przepuszczenie mocnego materiału szwów przez dwa tunele w sąsiedniej kości.

Problem z naprawami pozatorebkowymi polega na tym, że chociaż mogą naśladować uszkodzone więzadło, nie mogą oferować takich samych ustępstw w zakresie integralności mechanicznej, jak TPLO i jego warianty. Kolano nigdy nie jest tak stabilne, jak w przypadku TPLO, mówią zwolennicy TPLO – chyba że mówimy o mniejszym psie (lub kotu).

Zewnątrztorebkowa naprawa nie jest tak trudna do wykonania jak TPLO, ale, jak lubi mówić wielu chirurgów z pokładem… trudno jest zrobić dobrze.

Dlatego nowe wejście na rynek chirurgii krzyżowej robi duże wrażenie. Urządzenie TightRope, sprzedawane przez producenta sprzętu chirurgicznego Arthrex, obiecuje, że naprawy pozatorebkowe będą bardziej stabilne, mniej inwazyjne i bardziej niezawodne.

Składające się z mocnych kotwic kostnych i super mocnej, plecionej taśmy polietylenowej, urządzenie TightRope stało się tak popularne, że stało się synonimem samej procedury. Chirurdzy, z którymi rozmawiałem, zalecają jednak ostrożność w obliczu popularności: mówią, że to wcale nie jest nowa procedura, bardziej przypomina „nową i ulepszoną” wersję pozatorebkowego, która może nie być tak „ulepszona”. /p>

Jeśli moja lektura na temat konsensusu społeczności chirurgów online jest słuszna, TightRope może być świetnym urządzeniem dla tych samych kandydatów, którzy wcześniej byli doskonałymi przedmiotami do napraw pozatorebkowych (koty i mniejsze psy), ale TightRope nie jest pewnym rozwiązaniem dla większości krzyże, które nam dolegają.

Składające się z mocnych kotwic kostnych i super mocnej, plecionej taśmy polietylenowej, urządzenie TightRope stało się tak popularne, że stało się synonimem samej procedury. Chirurdzy, z którymi rozmawiałem, zalecają jednak ostrożność w obliczu popularności: mówią, że to wcale nie jest nowa procedura, bardziej przypomina „nową i ulepszoną” wersję pozatorebkowego, która może nie być tak „ulepszona”. /p>

Jeśli moja lektura na temat konsensusu społeczności chirurgów online jest słuszna, TightRope może być świetnym urządzeniem dla tych samych kandydatów, którzy wcześniej byli doskonałymi przedmiotami do napraw pozatorebkowych (koty i mniejsze psy), ale TightRope nie jest pewnym rozwiązaniem dla większości krzyże, które nam dolegają.

To dlatego, że TightRope, podobnie jak inne naprawy pozatorebkowe, nie ogranicza sił ścinających, które wpływają na niestabilne kolano, tak jak TPLO jest przeznaczone do tego. Dlatego w przypadku większych ras jest to wadliwe z założenia, niektórzy twierdzą. Ten obóz anty-TightRope sugeruje, że jego wdrożenie u psów większych ras jest równie nieskuteczne, jak każda inna naprawa pozatorebkowa.

Innymi słowy, Tight Rope może być łabędziem… ale nadal należy do rodziny kaczek. I przy wyższej cenie (dodaj kolejne 250-750 USD za wersję TightRope naprawy zewnątrztorebkowej)… czy naprawdę warto?

Ponadto, chociaż TightRope jest reklamowany jako minimalnie inwazyjny, wymaga trzech tuneli kostnych zamiast dwóch i trzech nacięć zamiast jednego. Chociaż nacięcia mają być mniejsze, te, które widziałem w Internecie, nie pasują do niewielkich cięć TPLO moich lokalnych chirurgów. (Żółte linie poniżej wskazują nacięcia skóry).

To dlatego, że TightRope, podobnie jak inne naprawy pozatorebkowe, nie ogranicza sił ścinających, które wpływają na niestabilne kolano, tak jak TPLO jest przeznaczone do tego. Dlatego w przypadku większych ras jest to wadliwe z założenia, niektórzy twierdzą. Ten obóz anty-TightRope sugeruje, że jego wdrożenie u psów większych ras jest równie nieskuteczne, jak każda inna naprawa pozatorebkowa.

Innymi słowy, Tight Rope może być łabędziem… ale nadal należy do rodziny kaczek. I przy wyższej cenie (dodaj kolejne 250-750 USD za wersję TightRope naprawy zewnątrztorebkowej)… czy naprawdę warto?

Ponadto, chociaż TightRope jest reklamowany jako minimalnie inwazyjny, wymaga trzech tuneli kostnych zamiast dwóch i trzech nacięć zamiast jednego. Chociaż nacięcia mają być mniejsze, te, które widziałem w Internecie, nie pasują do niewielkich cięć TPLO moich lokalnych chirurgów. (Żółte linie poniżej wskazują nacięcia skóry).

and yet there’s no doubt that the tightrope’s new twist on and old stand-by is at least that––a novel approach––one that deserves the test of time to see whether it will truly make a difference over other extracapsular repairs…or maybe even measure up to the tplo for large breed dogs (though most surgeons strongly doubt this latter possibility).

the sad truth is that while a tremendous amount of research has gone into the study of this common injury and its surgical repair, studies evaluating the outcomes of surgical treatment are still lacking. does it make a difference which procedure we choose? the degree of surgical skill employed? which size or conformation of pet is treated?

the answer is likely to be yes on all three fronts. but the degree of importance of each of these factors is missing from our knowledge base. and then there’s the issue of price: at what price is the tplo repair too much? is it worth the hefty price differential to have a boarded surgeon perform a repair (whatever your choice of procedures) rather than your general practitioner?

if cruciate injuries in dogs will continue to occur, unabated (as we expect them to), and if we don’t determine all of the answers to the above questions, then veterinarians like me will still have to make recommendations based on theoretical knowledge, our own observations and recommendations from those who know better than we.

since that’s the case i’ll parrot the surgical community i respect and urge caution should you choose to walk the tightrope. novelty and innovation are necessary in veterinary medicine, but with what we know today, i would still expect your large and giant breed dogs to receive a board-certified recommendation for tplo.

if you do choose an extracapsular or its tightrope varietal just be sure your veterinarian can answer all your questions and offers significant cruciate experience (mo’ experience is always mo’ better). and remember, regardless of what anyone might say, a board-certified surgeon is always best– –regardless of what you can or can’t afford.