Zakażenie Tasiemcem Lisa (wągrzyca) U Psów
Zakażenie Tasiemcem Lisa (wągrzyca) U Psów

Spisu treści:

Anonim

Wągrzyca u psów

Wągrzyca jest rzadką chorobą wywoływaną przez larwy Taenia crassiceps, rodzaj tasiemca. Gdy jaja (które podejrzewa się o znajdowanie się w kale zarażonych lisów) zostaną połknięte przez króliki lub inne gryzonie, rozwijają się one w tkance brzusznej i podskórnej, a ostatecznie tworzą duże masy cysticerci (postać larwalna) w jamie brzusznej, płuca, mięśnie i tkanki podskórne. Co gorsza, cysticercus jest zdolny do rozmnażania bezpłciowego i rozmnażania się w wysokim tempie.

Rzadko występuje w Europie lub Stanach Zjednoczonych, ale często występuje u starszych psów lub młodych szczeniąt z obniżoną odpornością.

Objawy i typy

Masy cysticerci mogą znajdować się pod skórą lub w innych narządach, powodując kilka powikłań, w tym:

  • Niedokrwistość
  • Utrata apetytu (anoreksja)
  • Niewydolność oddechowa (w przypadku wykrycia w płucach)
  • Żółtawa skóra (w jamie brzusznej)

Przyczyny

Tryb infekcji nie jest jasny, ale postawiono trzy hipotezy:

  • Spożycie jaj pasożytów znalezionych w kale zarażonego lisa (prawdopodobnie kojota)
  • Autoinfekcja, w której pies ponownie zaraża się, jedząc własny kał, który zawiera jaja Taenia crassiceps
  • Spożycie crassiceps Taenia w stadium larwalnym (torbielowate)

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać weterynarzowi szczegółową historię zdrowia swojego psa, w tym początek i charakter objawów. Następnie wykona pełne badanie fizykalne, a także pełną morfologię krwi, profil biochemiczny, analizę moczu i panel elektrolitowy. Promienie rentgenowskie pomogą określić stopień rozprzestrzenienia się na narządy wewnętrzne, a ultradźwięki odróżnią te masy od nowotworów, które są stałe.

Leczenie

Konieczna jest operacja usunięcia mas larwalnych. Jednak w zależności od tego, jak poważne są objawy wtórne, weterynarz może najpierw ustabilizować i hospitalizować zwierzę.

Życie i zarządzanie

Na szczęście etapy, w których psy wykazują objawy kliniczne, nie są odzwierzęce, więc właściciele nie powinni obawiać się zarażenia robakami od swojego psa. Jednak Twój weterynarz zaplanuje kolejne wizyty w celu zbadania psa i monitorowania (często za pomocą ultradźwięków jamy brzusznej) pod kątem potencjalnego rozprzestrzeniania się zmian i rozwoju nowych zmian w różnych miejscach.