Spisu treści:

Skurcze Mięśni U Terierów Szkockich
Skurcze Mięśni U Terierów Szkockich

Wideo: Skurcze Mięśni U Terierów Szkockich

Wideo: Skurcze Mięśni U Terierów Szkockich
Wideo: Skąd się biorą skurcze mięśni? 2024, Listopad
Anonim

Niezapalny dziedziczny skurcz Scotty'ego u szkockiego teriera

„Scotty Cramp” to dziedziczna choroba nerwowo-mięśniowa charakteryzująca się okresowymi skurczami. Występuje u terierów szkockich, zwłaszcza tych poniżej pierwszego roku życia.

Objawy i typy

Objawy zwykle nie pojawiają się, dopóki pies nie ćwiczy lub nie staje się nadmiernie podekscytowany. Odcinki mogą trwać do 30 minut i obejmować takie objawy, jak:

  • sapanie, duszność; pies może nawet na chwilę przestać oddychać
  • Skurcz mięśni twarzy
  • Wygięcie kręgosłupa lędźwiowego
  • Usztywnienie tylnych kończyn
  • Nagłe upadek

Przyczyny

Chociaż jest dziedziczna, niektórzy eksperci uważają, że Scotty Cramp jest wynikiem zaburzenia metabolizmu serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym psa.

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać weterynarzowi szczegółową historię zdrowia swojego psa, w tym początek i charakter objawów. Następnie wykona pełne badanie fizykalne, a także pełną morfologię krwi, profil biochemiczny i analizę moczu – wyniki zwykle mieszczą się w normalnych zakresach.

W celach testowych weterynarz może również podać psie antagonistów serotoniny, aby wywołać objawy związane z zaburzeniem. Jeśli skurcze zaczynają się w ciągu dwóch godzin (trwające do ośmiu godzin po pierwszej dawce), jest to dobry wskaźnik dziedzicznego skurczu Scotty'ego.

Leczenie

Niestety w tej chwili nie jest dostępne żadne konkretne leczenie. Wykazano jednak modyfikacje behawioralne i/lub zmiany środowiskowe i zaleca się wyeliminowanie czynników wyzwalających, które mogą powodować wystąpienie objawów.

Życie i zarządzanie

Ogólne rokowanie jest dobre u szkockich terierów z łagodnymi postaciami choroby, podczas gdy u tych z ciężkim skurczem Scotty'ego rokowanie jest gorsze. Postępuj zgodnie z sugestiami lekarza weterynarii dotyczącymi modyfikacji behawioralnych i umieść psa w bezstresowym środowisku, z dala od innych zwierząt domowych i aktywnych dzieci.

Zalecana: