Zaburzenia Nerwowo-mięśniowe U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Miastenia Gravis u psów

Miastenia gravis to zaburzenie przekazywania sygnałów między nerwami i mięśniami (znane jako transmisja nerwowo-mięśniowa), charakteryzujące się osłabieniem mięśni i nadmiernym zmęczeniem. Zaburzenie ma charakter wrodzony (obecny przy urodzeniu) i rodzinny (występuje w rodzinach lub liniach). Jack Russell terrier, springer spaniele angielskie, foksteriery gładkie; jamniki miniaturowe o gładkich włosach mają autosomalny recesywny tryb dziedziczenia choroby.

Może być także nabyta (nie dziedziczna, ale obecna w późniejszym życiu/po urodzeniu), ale podobnie jak w przypadku innych chorób autoimmunologicznych, wymaga odpowiedniego podłoża genetycznego do wystąpienia choroby. W grę wchodzi wiele czynników, w tym wpływy środowiskowe, zakaźne i hormonalne. Rodzinne formy nabytej miastenii gravis występują u ras nowofundlandzkich i dogów niemieckich.

Nabyte formy wpływają na kilka ras psów: golden retrievery, owczarki niemieckie, labrador retrievery, jamniki, teriery szkockie i akity.

Forma wrodzona ujawnia się w wieku 6-8 tygodni. Nabyta forma ma bimodalny wiek zachorowania. Albo w wieku 1-4 lat, albo w wieku 9-13 lat. Może występować niewielka podatność kobiet w młodym wieku, ale żadna w starszym wieku.

Objawy i typy

Postać nabyta może mieć kilka objawów klinicznych, począwszy od zlokalizowanego zajęcia mięśni przełyku, mięśni gardła, mięśni przylegających do oka i ostrego uogólnionego zapaści.

Każdy pies z nabytym powiększeniem przełyku, utratą prawidłowych odruchów lub guzem w przedniej środkowej części klatki piersiowej powinien zostać zbadany pod kątem miastenii gravis. Regurgitacja jest powszechna, ale ważne jest, aby najpierw odróżnić ją od wymiotów.

Fizyczne ustalenia

• Zmiana głosu
• Słabość związana z ćwiczeniami
• Postępująca słabość
• Zmęczenie lub skurcze przy łagodnych ćwiczeniach
• Ostre zapaść
• Utrata masy mięśniowej zwykle nie występuje
• Śpi z otwartymi oczami
• Może wyglądać normalnie w spoczynku
• Nadmierne ślinienie się, powtarzające się próby połykania
• Trudności w oddychaniu z zachłystowym zapaleniem płuc

Subtelne odkrycia dotyczące układu nerwowego

• Zmniejszony lub brak odruchu mrugania
• Może zauważyć słaby lub nieobecny odruch wymiotny
• Odruchy kręgosłupa są zwykle normalne, ale mogą powodować zmęczenie

Czynniki ryzyka

• Odpowiednie podłoże genetyczne.
• Guz lub rak – szczególnie guz grasicy
• Szczepienia mogą zaostrzyć aktywną miastenię
• Nienaruszona (niekastrowana) samica

Przyczyny

• Wrodzony (obecny przy urodzeniu)
• Choroba o podłożu immunologicznym
• Wtórny do raka

Diagnoza

Istnieją inne zaburzenia transmisji nerwowo-mięśniowej, takie jak paraliż kleszczy, które mogą mieć te same objawy, więc lekarz weterynarii będzie chciał je wykluczyć, zanim dojdzie do konkluzji w sprawie diagnozy. Aby to zrobić, będzie potrzebował dokładnego wywiadu, dokładnych badań fizykalnych i neurologicznych oraz specjalistycznych badań laboratoryjnych.

Przeprowadzony zostanie pełny profil krwi, w tym chemiczny profil krwi, pełna morfologia krwi i analiza moczu. Twój weterynarz może również sprawdzić takie rzeczy, jak funkcjonowanie tarczycy. Obrazowanie diagnostyczne obejmie prześwietlenie klatki piersiowej w poszukiwaniu powiększonego przełyku i zachłystowego zapalenia płuc oraz badanie klatki piersiowej pod kontrolą USG w celu znalezienia guza. W przypadku znalezienia guza konieczne będzie wykonanie biopsji, aby potwierdzić, czy wzrost jest rakowy.

Leczenie

Twój pies będzie hospitalizowany do czasu, aż odpowiednie dawki leków osiągną pożądany efekt. Jeśli Twój pies ma zapalenie płuc z aspiracji, może wymagać intensywnej opieki w warunkach szpitalnych. Utrzymanie żywienia za pomocą sondy do karmienia i wielokrotne karmienie wysokokaloryczną dietą będzie konieczne, jeśli pies nie jest w stanie jeść ani pić bez znacznej regurgitacji. W przypadku zachłystowego zapalenia płuc na ogół wymagana jest terapia tlenowa, intensywna antybiotykoterapia, płynoterapia dożylna i leczenie wspomagające. Jeśli guz zostanie znaleziony podczas eksploracji, konieczna będzie operacja.

Życie i zarządzanie

Powinieneś zauważyć powrót siły mięśni po znalezieniu odpowiedniego leczenia. Twój weterynarz będzie chciał wykonywać zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej co 4-6 tygodni w celu ustąpienia powiększonego przełyku. Twój lekarz będzie również wykonywał kontrolne badania krwi co 6-8 tygodni, aż przeciwciała Twojego psa zmniejszą się do normalnych zakresów.