Zaburzenia Krwawienia U Psów - Choroba Von Willebranda U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Choroba von Willebranda u psów

Choroba von Willebranda (vWD) jest chorobą krwi spowodowaną niedoborem czynnika von Willebranda (vWF), adhezyjnej glikoproteiny we krwi niezbędnej do prawidłowego wiązania płytek krwi (tj. krzepnięcia) w miejscach uszkodzeń małych naczyń krwionośnych. Ponadto vWF jest białkiem nośnikowym czynnika krzepnięcia VIII (niezbędnego do krzepnięcia krwi). Brak vWF upośledza lepkość i zlepianie płytek krwi. Podobnie jak hemofilia u ludzi, stan ten może prowadzić do nadmiernego krwawienia po urazie z powodu braku krzepnięcia.

VWF jest cechą autosomalną (niezwiązaną z płcią), która zarówno u samców, jak i u samic jest ekspresjonowana i przekazywana genetycznie z jednakową częstotliwością. Wzór ekspresji ciężkich postaci (typ 2 i 3 vWD) jest recesywny, podczas gdy łagodniejsza postać (typ 1 vWD) wydaje się być recesywna lub niecałkowicie dominująca. Jest to najczęstsze dziedziczne zaburzenie krzepnięcia krwi u psów, występujące częściej u niektórych ras, w tym owczarków niemieckich, pinczerów dobermanów, pudli standardowych, owczarków szetlandzkich i golden retrieverów.

Objawy i typy

• Spontaniczny krwotok z powierzchni błony śluzowej:

  • Krwotok z nosa
  • Krew w kale (krew czarna lub jasnoczerwona)
  • Krwawy mocz
  • Krwawienie z dziąseł
  • Krwawienie z pochwy (nadmierne)
• Zasinienie skóry
• Przedłużające się krwawienie po operacji lub urazie
• Niedokrwistość z utratą krwi w przypadku przedłużonego krwawienia

Przyczyny

Dziedziczny vWD jest spowodowany mutacjami, które upośledzają syntezę, uwalnianie lub stabilność vWF

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne Twojego psa, biorąc pod uwagę historię zdrowia Twojego psa i wystąpienie objawów. Zostanie wykonany profil chemiczny krwi, z pełną morfologią krwi, badaniem moczu i panelem elektrolitowym. Jeśli doszło do utraty krwi, w morfologii krwi będzie widoczna niedokrwistość regeneracyjna. Zazwyczaj liczba płytek krwi będzie normalna (chyba że twój pies doświadczył niedawnego, masywnego krwawienia), a testy krzepnięcia wykażą normalne wyniki.

Rozpoznanie kliniczne choroby von Willebranda opiera się na specyficznym pomiarze stężenia vWF w osoczu związanego z antygenem (vWF:Ag). Czas potrzebny do zatkania małego urazu przez płytki krwi zostanie zmierzony za pomocą testu zwanego czasem krwawienia z błony śluzowej policzka (BMBT). Test BMBT wraz z analizatorem funkcji płytek krwi (PFA 100) to przyłóżkowe testy przesiewowe, w których punkty końcowe są przedłużane u pacjentów z defektami zlepiania płytek i niedoborem vWF. Przedłużenie jest niespecyficzne i może towarzyszyć licznym ciężkim zaburzeniom krwi.

Leczenie

Transfuzja świeżej krwi pełnej, świeżego osocza, świeżo mrożonego osocza i krioprecypitatu dostarczy vWF do krwi. Terapia komponentowa (świeżo mrożone osocze lub krioprecypitat) jest najlepsza w przypadku profilaktyki chirurgicznej (zapobiegania) i pacjentów bez anemii, aby zapobiec uczuleniu na czerwone krwinki i przeciążeniu objętościowemu. Pacjenci z ciężkim vWD mogą wymagać powtórnej transfuzji w celu opanowania krwotoku lub zapobiegania mu. Jeśli pies bez vWF wymaga operacji, przed zabiegiem należy wykonać transfuzję przedoperacyjną.

Życie i zarządzanie

Większość psów z łagodnym do umiarkowanego vWD będzie nadal miała dobrą jakość życia, wymagając minimalnego lub żadnego specjalnego leczenia. Psy z cięższymi postaciami będą wymagały transfuzji do zabiegu chirurgicznego i należy je przetoczyć, jeśli leczenie wspomagające nie pomoże w opanowaniu epizodu spontanicznego krwawienia. Większość z tych psów może być wygodnie utrzymywana, ale ich działania będą musiały być monitorowane i ograniczane. Jeśli twój pies ma chorobę von Willebranda i ma epizod przedłużonego krwawienia, zadzwoń do weterynarza i natychmiast zabierz go do kliniki weterynaryjnej w celu podjęcia natychmiastowego leczenia.