Kamienie Nerkowe U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Kamica nerkowa u psów

Kamica nerkowa to termin medyczny określający stan, w którym w nerkach lub drogach moczowych rozwijają się skupiska kryształów lub kamieni – znane jako kamica nerkowa lub, częściej, „kamienie nerkowe”. Nerki składają się z tysięcy nefronów, z których każdy składa się z naczyń włosowatych krwi i szeregu rurek, przez które przepływa przefiltrowany płyn, gdy wytwarzany jest mocz. Rurki nefronu spływają do przewodów, przez które przepływa mocz; przewody te ostatecznie wchodzą do miedniczki nerkowej i rurki, przez którą mocz przepływa do moczowodu. Kamienie nerkowe lub fragmenty kamieni nerkowych mogą również przechodzić przez ten system rurek do moczowodu, powodując poważne komplikacje.

Zarówno psy, jak i koty są podatne na kamienie nerkowe. Jednak niektóre rasy psów są bardziej podatne na niektóre rodzaje kamieni nerkowych niż inne. Na przykład kamienie nerkowe zawierające wapń i kwas szczawiowy (znane jako nefrolity szczawianu wapnia) są bardziej prawdopodobne u Lhasa Apsos, Yorkshire Terrierów i pudli miniaturowych. Z drugiej strony kamienie nerkowe zawierające kwas moczowy (znane jako nefrolity moczanowe) zwykle dotykają dalmatyńczyków, yorkshire terierów i buldogów angielskich.

Objawy i typy

Wiele psów z kamieniami nerkowymi nie ma widocznych objawów; oznacza to, że nerki często nie są wykrywane, dopóki nie zostaną wykonane testy diagnostyczne pod kątem innych problemów medycznych. Niektóre objawy, które mogą wystąpić, to krew w moczu (krwiomocz), wymioty, nawracające infekcje dróg moczowych, bolesne trudne oddawanie moczu (dyzuria) i częste oddawanie moczu z małą objętością produkcji (wielomocz). Mogą pojawić się inne objawy, ale różnią się one w zależności od lokalizacji i rodzaju kamieni.

Zauważ, że niektóre nefrolity mogą być „nieaktywne”; co oznacza, że nie są zakażone, nie powiększają się stopniowo i nie powodują niedrożności ani objawów klinicznych. Nieaktywne kamienie nerkowe mogą nie wymagać usunięcia, ale powinny być okresowo monitorowane (na przykład poprzez analizę moczu) pod kątem jakichkolwiek zmian.

Przyczyny

Istnieje wiele przyczyn i czynników ryzyka, które mogą przyczynić się do rozwoju kamicy nerkowej i rozwoju kamieni moczowych, takich jak przesycenie moczu psa materiałem tworzącym kamienie. Inne potencjalne przyczyny to podwyższony poziom wapnia w moczu i krwi, diety, które powodują wysokie (zasadowe) pH moczu oraz nawracające infekcje dróg moczowych.

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać swojemu weterynarzowi dokładną historię zdrowia psa, w tym początek i charakter objawów. Następnie wykona pełne badanie fizykalne, obrazowanie ultrasonograficzne i analizę moczu. Jednak w celu potwierdzenia diagnozy, określenia zawartości minerałów w kamieniach i opracowania prawidłowego przebiegu leczenia, fragmenty nefrolitów muszą zostać pobrane do analizy. Osiąga się to zwykle poprzez wykonanie procedury zwanej litotrypsją pozaustrojową falą uderzeniową (ESWL), w której kamienie są rozbijane w drogach moczowych za pomocą fal dźwiękowych.

[wideo]

Leczenie

Wiele psów, u których zdiagnozowano nieaktywne kamienie nerkowe, można leczyć w domu odpowiednimi lekami podawanymi w celu rozpuszczenia kamieni. Niezbędne jest również dostosowanie do diety psa. Te zmiany w diecie będą zależeć od składu chemicznego kamienia nerkowego.

W ciężkich przypadkach pies może wymagać natychmiastowego usunięcia kamienia nerkowego i hospitalizacji. Istnieje wiele opcji usuwania kamieni nerkowych, w tym operacja lub ESWL.

Życie i zarządzanie

Ponieważ kamienie nerkowe mają tendencję do nawrotów, niezbędne jest rutynowe monitorowanie. Większość lekarzy weterynarii zaleca wykonanie prześwietlenia jamy brzusznej i/lub USG co trzy do sześciu miesięcy po początkowym leczeniu. Często zalecana jest również okresowa analiza moczu.

Zapobieganie

Jeśli Twój pies jest predysponowany do kamicy nerkowej, specjalne karmy i odpowiednie diety mogą skutecznie zapobiegać tworzeniu się kamieni.