Robaki U Psów: Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 11:44

Dlaczego lekarze weterynarii zawsze chcą pobrać próbkę kału podczas corocznych wizyt? Cóż, próbka kału służy do badania psa pod kątem pasożytów jelitowych – lub robaków – w ich odchodach.

Wielu rodziców zwierząt domowych, którzy przychodzą do biura, uważa, że ich pies nie mógł dostać robaków z tego czy innego powodu. Ale każdy pies jest zagrożony robakami, bez względu na to, gdzie mieszka i ile czasu spędza na zewnątrz.

Możesz też pomyśleć, że Twój pies nie ma robaków, ponieważ ich nie widziałeś.

Badanie kału jest konieczne, ponieważ większość robaków nie będzie widoczna dla ludzkiego oka - z wyjątkiem tasiemców w niektórych przypadkach. Weterynarz wykona specjalny test lub zbada próbkę pod mikroskopem, aby sprawdzić, czy nie ma robaków.

W tym artykule dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o najczęstszych robakach pasożytniczych u psów oraz o tym, jak je leczyć i im zapobiegać.

Przejdź do sekcji:

• Jak psy dostają robaki?

• 4 Rodzaje robaków u psów

  • Tęgoryjec
  • Glisty
  • Tasiemce
  • Włosogłówki
• Jak sprawdzić, czy Twój pies ma robaki
• Czy ludzie mogą dostać robaki od psów?

• Jak pozbyć się robaków u psów

  Czy istnieją domowe sposoby na robaki u psów?

• Jak zapobiec zarobaczeniu psa?

Jak psy otrzymują robaki?

Oto kilka różnych sposobów, w jakie pies może zarazić się robakami. Zostaną one wyjaśnione dalej w sekcjach dotyczących każdego typu robaka.

Jedzenie zainfekowanego stolca

Robaki są zwykle przenoszone drogą fekalno-oralną. Oznacza to, że zwierzę ma kontakt z mikroskopijnymi jajami pasożytów obecnych w kale (kał) i przypadkowo je połyka.

Przekazał szczeniętom od mamy psa

Szczenięta mogą dostać robaki od matki. Może się to zdarzyć na kilka różnych sposobów:

• Przez łożysko przed urodzeniem szczeniąt
• Z mlekiem matki, gdy szczenięta karmią piersią

Jedzenie surowego mięsa lub drapieżnych zwierząt

Niektóre tasiemce i przywry mogą być przenoszone, gdy pies je surowe mięso.

Tego typu robaki tworzą cysty w tkance mięśniowej zwierząt. Kiedy są spożywane, stają się aktywne i rozmnażają się.

Jedzenie pasożytów zewnętrznych

Niektóre robaki są przenoszone przez innego hosta.

Na przykład tasiemce są przenoszone przez pchły. Pasożyt żyje wewnątrz pcheł, więc gdy pies przypadkowo zje pchły, zostaje zarażony pasożytem.

Poprzez kontakt ze skórą

Psy mogą zarazić się tęgoryjcami poprzez kontakt ze stolcem, w którym znajdują się larwy. Tęgoryjce mogą przebić się przez skórę i zarazić psa.

4 rodzaje robaków u psów

Najczęstsze typy pasożytniczych robaków u psów to tęgoryjce, glisty, włosogłówki i tasiemce.

Poniżej zdjęcia tych robaków w psiej kupie. Tak wyglądają jaja robaków/pasożytów pod mikroskopem.

Jajko glisty Jajko Włosogłówka Jaja tęgoryjca Pakiet jaj tasiemca

Tęgoryjec

Tęgoryjce występują częściej u psów niż u kotów. Przyklejają się do ściany jelita cienkiego i wysysają krew, stanowiąc poważne zagrożenie dla psów.

Te pasożytnicze robaki mogą być śmiertelne dla szczeniąt, jeśli stracą zbyt dużo krwi.

Jak wyglądają tęgoryjce?

Tęgoryjce to bardzo małe, cienkie robaki z haczykowatymi narządami gębowymi, których używają do przyczepienia się do ściany jelita. Zrzucają jaja, które następnie są wydalane z kałem, ale te jaja są tak małe, że nie widać ich w psiej kupie.

Jak psy otrzymują tęgoryjce?

Dorosłe psy zarażają się tęgoryjcami w wyniku kontaktu z larwami w glebie skażonej kałem (larwy mogą przekopywać się przez skórę) lub po spożyciu larw ze środowiska lub w tkankach zwierzęcia drapieżnego.

Szczenięta karmiące mogą również zarazić się tęgoryjcami. Larwy w ciele matki mogą migrować do gruczołów sutkowych i przechodzić przez mleko.

Czy tęgoryjce są niebezpieczne dla psów?

Poważna inwazja tęgoryjców może zabić szczenięta, często z powodu ciężkiej anemii spowodowanej utratą krwi spowodowanej żerowaniem przez tęgoryjce. Kiedy przenoszą się do nowego miejsca karmienia, pozostawiają małe krwawiące wrzody.

Jakie są oznaki tęgoryjców u psów?

Chociaż wiele dorosłych psów nie ma żadnych objawów klinicznych, nadal są odpowiedzialne za rozprzestrzenianie jaj w środowisku.

Jeśli objawy się rozwiną, mogą obejmować:

• Słaba wytrzymałość
• Ciemne i smoliste stolce
• Krwawa biegunka
• Utrata masy ciała
• Niedokrwistość
• Postępująca słabość

Jak pozbyć się tęgoryjców

Diagnozę tęgoryjców przeprowadza się, badając kał pod mikroskopem. Po zdiagnozowaniu lekarz weterynarii zapewni odrobaczacz, który zabije tęgoryjce.

Glisty

Duży odsetek szczeniąt rodzi się z mikroskopijnie małymi larwami glisty lub glisty w tkankach. Dorosłe psy mogą również dostać glisty, chociaż zazwyczaj nie widać żadnych oznak.

Jak wyglądają glisty?

Glisty mogą być widoczne w wymiocinach lub stolcu, szczególnie po odrobaczeniu. Są jasne i wyglądają jak spaghetti. Glisty mogą mieć nawet kilka centymetrów długości.

Jak psy dostają robaki obłe?

Istnieje kilka różnych sposobów, w jakie pies lub szczeniak może zarazić się glistami.

Od ich matki

Larwy są wprowadzane do rozwijającego się szczenięcia bezpośrednio w macicy matki poprzez migrację przez łożysko.

Rzadziej larwy obleńców mogą być przenoszone na karmiące szczenię z mleka matki.

Kiedy rodzą się szczenięta zarażone w macicy, larwy przedostają się do przewodu pokarmowego, gdzie wyrastają na dorosłe osobniki o długości około 5 cali.

Z ich otoczenia

Samice glisty mogą wyprodukować do 85 000 jaj w ciągu zaledwie jednego dnia. Jaja te są chronione twardą skorupą, która umożliwia im przebywanie w glebie przez lata. Jaja, które dorosłe glisty przechodzą w kale, mogą ponownie zainfekować zwierzę lub inne psy po zjedzeniu.

Po połknięciu mikroskopijne larwy wychodzą z jaj i migrują do płuc zwierzęcia, gdzie są odkrztuszane, połykane i dorastają w jelicie cienkim.

Od dzikich zwierząt

Psy mogą również zarażać się glistymi, jedząc ofiary, które mają larwy w tkankach.

Czy robaki obłe są niebezpieczne dla psów?

Nieleczona na czas ciężka infestacja może spowodować śmierć w wyniku zablokowania jelit lub innych środków.

Jakie są oznaki obleńców u psów?

Kliniczne objawy obleńców zwykle nie występują u dorosłych psów. Szczenięta z glistymi często mają wygląd brzucha i słaby wzrost. Możesz również zobaczyć biegunkę lub glisty w psiej kupie lub wymiocinach, szczególnie po odrobaczeniu.

Jak pozbyć się glisty?

Comiesięczne odrobacze są używane do zabijania obleńców u psów.

Odrobaczanie psów w ciąży i podczas karmienia może pomóc w zmniejszeniu liczby nicieni u ich potomstwa, ale ponieważ prawie wszystkie robaki działają tylko na dorosłe pasożyty w przewodzie pokarmowym, a nie na uśpione larwy w tkankach, nadal istnieje prawdopodobieństwo, że szczeniaczki.

Podawanie szczeniętom comiesięcznego środka odrobaczającego po zakończeniu odsadzenia w wieku 6-8 tygodni uchroni je przed zarażeniem pasożytami do końca życia.

Włosogłówki

Pasożyt ten częściej występuje u psów niż kotów. Żyją w kątnicy, która jest przyczepiona do pierwszego odcinka jelita grubego psa.

Jak wyglądają Włosogłówki?

Dorosłe włosogłówki, choć rzadko widywane w kale, wyglądają jak małe kawałki nici, z jednym końcem powiększonym.

Jak psy otrzymują Whipworms?

Psy z włosogłówkami zrzucają jajka na stołku. Te jaja są niezwykle odporne i mogą przetrwać lata, nadal mogą zarażać psy po zjedzeniu.

Jakie są oznaki włosogłówki u psów?

Wiele psów z włosogłówkami ma niewiele objawów, ale mogą one obejmować utratę wagi, odwodnienie, anemię, wygląd brzucha i biegunkę, która może zawierać krew lub śluz.

Infestacje mogą być trudne do zidentyfikowania, ponieważ włosogłówki okresowo zrzucają jaja. Badanie nawet kilku próbek kału może nie ujawnić obecności włosogłówki.

Jak leczyć Włosogłówki

Ponieważ infestacja włosogłówki może być trudna do zdiagnozowania, weterynarze mogą przepisać lek na włosogłówkę wyłącznie na podstawie objawów klinicznych.

Tasiemce

Tasiemce to płaskie, segmentowe robaki, które mogą żyć w psich jelitach. Potrzebują pchły do przenoszenia, aby zarazić psa (gdy pies połknie pchłę).

Tasiemce mają tendencję do wywoływania bardzo łagodnej choroby u psów, ale w ciężkich infekcjach powodują złe wchłanianie składników odżywczych i biegunkę podobną do infekcji glistami.

Jak wyglądają tasiemce?

Tasiemce mogą osiągnąć długość do dwóch stóp w jelitach.

Każdy tasiemiec składa się z wielu segmentów, ale uwalniają one tylko ostatnie z łańcucha, gdy są wyprowadzane z ciała psa. Te segmenty lub proglottydy można zobaczyć w stolcu psa lub utknęły w sierści zwierzęcia.

Gdybyś zobaczył całego tasiemca, zauważyłbyś, że ma on małą głowę na jednym końcu z wieloma maleńkimi, podobnymi do cegieł, powtarzającymi się segmentami.

Wiele przypadków tasiemca diagnozuje się po prostu na podstawie obserwacji tych maleńkich segmentów przyczepionych do sierści zwierzęcia wokół odbytu lub pod ogonem. Poruszają się nawet trochę krótko po tym, jak je mijają i zanim wyschną, i wyglądają jak małe ziarenka ryżu lub konfetti. To również te segmenty tasiemca zawierają jaja.

Jak psy otrzymują tasiemce?

Gdy psy zrzucają jaja tasiemca, zjadają je larwy pcheł. Psy zarażają się tasiemcami, jedząc zakażone pchły i jedząc dzikie zwierzęta lub gryzonie zaatakowane przez tasiemce lub pchły.

Czy tasiemce są niebezpieczne dla psów?

Większość zwierząt domowych nie choruje w wyniku inwazji tasiemca, ale może rozwinąć się podrażnienie wokół odbytu.

Jakie są oznaki tasiemców u psów?

U psów nie ma wielu zauważalnych oznak tasiemców.

Możesz zauważyć, że Twój pies liże, liże lub gryzie swój ogon. Sprawdź pod ogonem, czy widzisz podobne do ryżu segmenty tasiemca utknięte w sierści lub w pobliżu odbytu.

Jak pozbyć się tasiemców?

Tasiemce nie mogą zostać zabite przez wiele popularnych robaków dostępnych bez recepty. Niezbędne jest użycie takiego, który jest oznaczony specjalnie dla tasiemców.

Jak stwierdzić, czy Twój pies ma robaki

Najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, czy Twój pies ma robaki, jest wykonanie badania kału przez weterynarza.

Oto kilka wskazówek, jak sprawdzić, czy Twój pies ma robaki.

Oznaki robaków u psów

Zwierzęta często nie mają żadnych objawów z łagodną lub nową inwazją robaków, ale gdy sytuacja się pogarsza, robaki mogą powodować:

• Biegunka, być może z krwią
• Odcinki robaka lub robaka widoczne w stolcu lub na zadzie psa
• Utrata masy ciała
• Suche włosy
• Ogólny zły wygląd
• Rozdęty brzuch
• Wymioty, być może robaki w wymiocinach

Niektóre robaki mogą pozostać uśpione w ciele zwierzęcia i stać się problematyczne w późniejszym czasie. Na przykład uśpione tęgoryjce mogą ponownie zaatakować przewód pokarmowy psa po odrobaczeniu lub stać się aktywnymi w późniejszych stadiach ciąży i zarażać wkrótce narodzone szczenięta i kocięta.

Czy widzisz robaki? Jak wyglądają robaki?

Spójrz na zdjęcie po prawej. Możesz znaleźć glisty w kale lub wymiocinach psa, szczególnie po odrobaczeniu.

Rzadko można zobaczyć całe tasiemce, ale zrzucają one segmenty ciała zawierające ich jaja. Segmenty tasiemców będą wyglądać jak kawałek ryżu w psiej kupie lub wokół odbytu.

Tęgoryjce i włosogłówki rzadko występują w psim stolcu, dlatego właśnie potrzebna jest próbka kału.

Aby wykryć obecność glisty, tęgoryjców i włosogłówki, weterynarz musi użyć mikroskopu, aby wyszukać ich maleńkie jaja w specjalnie przygotowanej próbce kału.

Badanie kału od weterynarza

Wczesna diagnoza obecności i rodzaju pasożytów jelitowych ma kluczowe znaczenie dla zdrowia Twojego zwierzaka i zapobiegania skażeniu środowiska.

W tym celu lekarz weterynarii zazwyczaj miesza próbkę kału (wystarczy tylko około łyżeczki) ze specjalnym roztworem, a następnie za pomocą wirówki przenosi jajka na wierzch płynu.

Tę górną warstwę przenosi się następnie na szkiełko i bada pod mikroskopem.

Wielu lekarzy weterynarii włącza kontrolę stolca w ramach rutynowych badań zdrowotnych.

(Uwaga: jaja tasiemca na ogół NIE pojawiają się w próbkach kału. Poinformuj lekarza weterynarii, jeśli zauważysz te podobne do ryżu segmenty w kale lub złapane w futro pod ogonem.)

Czy ludzie mogą dostać robaki od psów?

Tak, niektóre robaki występujące u psów stanowią potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi.

Możesz zarazić się tęgoryjcami, jeśli wejdziesz w kontakt z zainfekowaną glebą, na przykład chodzenie boso. Jeśli larwy tęgoryjca przenikną przez skórę, mogą spowodować „skórne larwy migrujące”, swędzącą chorobę skóry. Czasami larwy tęgoryjców mogą migrować do głębszych tkanek i powodować poważniejsze problemy zdrowotne.

Możesz dostać glisty od swojego psa, jeśli przypadkowo dotkniesz kału psa, a następnie ust. Dzieci są najbardziej zagrożone, zwłaszcza jeśli bawią się w środowisku, w którym mogą znajdować się odchody psa lub kota, na przykład w piaskownicy.

Jaja glist, jeśli zostaną połknięte, są jeszcze bardziej niebezpieczne niż tęgoryjce. W ciele larwy mogą migrować prawie wszędzie, w tym w wątrobie, płucach, oczach i mózgu.

Aby zdobyć tasiemce, musiałbyś połknąć zarażoną pchłę, co jest mało prawdopodobne.

Ludzie nie mogą zostać zarażeni przez ten sam gatunek włosogłówki, który zaraża psy, ale istnieje inny rodzaj włosogłówki, który może zarażać ludzi.

Prosimy o poważne potraktowanie rad weterynarza i przestrzeganie surowych zasad higieny, gdy zwierzęta i dzieci są w bliskim kontakcie.

Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak pasożyty zwierząt domowych mogą wpływać na ludzi, zajrzyj na stronę internetową Centers for Disease Control pod adresem www.cdc.gov.

Jak pozbyć się robaków u psów?

Jest jeden wypróbowany i prawdziwy sposób na pozbycie się robaków u psów: leki odrobaczające.

Rodzaj odrobaczania będzie zależał od rodzaju obecnego robaka. Nie wszystkie robaki reagują na takie samo leczenie i żaden pojedynczy robak nie działa przeciwko wszystkim rodzajom pasożytów.

Niektóre robaki dostępne bez recepty są dość nieskuteczne w usuwaniu robaków z psa lub kota. Twój weterynarz może polecić najlepsze dostępne rodzaje odrobaczania dla konkretnego rodzaju pasożyta, którego ma Twój zwierzak.

Jakie są skutki uboczne odrobaczania?

Z mojego doświadczenia wynika, że większość psów nie wykazuje żadnych skutków ubocznych odrobaczania.

Jeśli jednak wystąpią działania niepożądane, najczęstsze objawy to:

• Letarg
• Wymioty
• Biegunka
• Zmiany neurologiczne

Zwykle są łagodne i ustępują bez opieki weterynaryjnej.

Jedynymi wyjątkami są psy, które mają mutację genu oporności wielolekowej lub gen MDR1, co może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych i nadwrażliwości na leki odrobaczające.

Skonsultuj się z lokalnym lekarzem weterynarii, jeśli chcesz przetestować psa na tę mutację genu.

Czy istnieją domowe sposoby na robaki u psów?

Ogólnie rzecz biorąc, odrobacze na receptę będą bezpieczniejsze i/lub skuteczniejsze niż wiele dostępnych bez recepty leków przeciwrobaczych.

Nie ma domowych środków do leczenia lub zapobiegania pasożytniczym robakom. Skonsultuj się z lokalnym lekarzem weterynarii, aby wybrać najlepszy środek odrobaczający w zależności od miejsca zamieszkania i stylu życia Twojego zwierzaka.

Jak zapobiec zarażaniu psa przez robaki?

Korzystanie z dostępnego w handlu odrobaczania co miesiąc może chronić przed robakami sercowymi i pasożytami jelitowymi bez końca.

Większość pasożytów ma cykl życiowy od trzech do czterech tygodni, więc możesz zapobiegać i leczyć większość pasożytów, jeśli podajesz leki co miesiąc.

Podawanie comiesięcznego środka odrobaczającego ciężarnej psu zapobiegnie przeniesieniu na jej potomstwo. Następnie po odsadzeniu szczenięta mogą zacząć odrobaczać.

Oto kilka innych sposobów, w jakie możesz pomóc swojemu psu uniknąć zarażenia robakami.

Posprzątaj po swoim zwierzaku

Zwierzęta domowe mogą zostać ponownie zarażone robakami natychmiast po odrobaczeniu, dlatego zapobieganie jest bardzo ważne. Natychmiast usuwaj kał ze swojego podwórka.

Unikaj parków dla psów

Zwierzęta, które spędzają dużo czasu w miejscach, w których gromadzą się inne zwierzęta, np. w psim parku, mogą być narażone na kontakt z jajami lub larwami robaków.

Używaj zapobiegania pchłom i kleszczom

Kontrola pcheł jest ważna dla zapobiegania tasiemcom. Niektóre leki zapobiegawcze przeciwko robakom sercowym również pomagają kontrolować niektóre rodzaje robaków jelitowych.

Nie pozwól swojemu psu ścigać dzikiej przyrody

Psy polujące na gryzonie i inne zwierzęta drapieżne są również narażone na wysokie ryzyko robaków.

Uzyskaj coroczne badania kału u swojego weterynarza

Sprawdzaj kał psa przynajmniej raz w roku (częściej w przypadku szczeniąt).

W zależności od konkretnej sytuacji psa weterynarz może zalecić regularne zabiegi odrobaczania zamiast lub oprócz badań kału.