Więc Chcesz Zostać Weterynarzem? Oto, Czego Potrzeba

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-11 15:42

Moja mama wstała o 3 nad ranem, żeby obejrzeć Królewskie Wesele; powiedziała, że robią to wszyscy jej kumple nauczyciele. Niewielka garstka moich znajomych z Facebooka pojawiła się, aktualizacje statusu obwieszczały ich podekscytowanie. W moim świecie sen ma pierwszeństwo przed „ślubem stulecia”. Nie mogłem jednak zignorować spektaklu. Rejestrowałem Królewskie Wesele.

Podejrzewam, że cały bajkowy aspekt tego wydarzenia oczarował więcej niż kilka dziewczyn o zroszonych oczach. (Obawiam się, że moi chłopcy nie mieli żadnego zainteresowania.) Te świeżutkie dziewczynki, marzące o tym, by zostać wymiecionym z tłumu przez księcia Harry'ego, sprawiły, że pomyślałem o podobnych spojrzeniach, jakie dostaję od niektórych dziewczynek w pracy.

Ich rodzice zwykle wślizgują się w rozmowę, że ich mała księżniczka chce zostać weterynarzem, gdy dorośnie. Pamiętam, jak mama powiedziała to mojemu weterynarzowi, kiedy byłam małą dziewczynką. Kazała mi dostać dobre stopnie i pracować u weterynarza. To jedno z niewielu wspomnień, które we mnie utkwiły.

Cóż, dokładnie posłuchałem jej rady. Zacząłem pracować dla mamy, kiedy miałem 15 lat, jako skromny pracownik hodowli. Uczyłem się tej dziedziny od podstaw, jako pracownik hodowli, recepcjonista i technik. Moje oceny były na tyle dobre, że dostałam się do szkoły weterynaryjnej i oto jestem.

Z biegiem lat stałem się trochę cynikiem w stosunku do tych, którzy chcą być weterynarzami o błyszczących oczach. Oprócz tego, co oczywiste (myślą, że chodzi o szczenięta i kotki, serca i kwiaty), często wydaje się, że brakuje im motywacji do brudnej roboty związanej z tą dziedziną. Chcą tylko wejść i „obserwować”, a nie „pracować”.

Myślę, że doświadczenie, które zdobyłem pracując w klinice weterynaryjnej tyle lat temu, było bezcenne. Widziałem fajne rzeczy: operacje, szczenięta i kocięta, lekarzy (którzy wiele mnie nauczyli).

Dowiedziałem się też o niezbyt fajnych rzeczach:

• Praca hodowlana, techniczna i recepcjonistka - co jest trudne (doceń to, co robi twój personel)
• Psy i koty chorują w święta i weekendy - ssij to i wykonaj pracę; oni cię potrzebują
• Widzisz dużo ropy, robaków, kupy, siusiu, krwi i gore - i nie możesz zachorować, musisz sobie z tym poradzić
• Ludzie są podli - a jednak i tak musisz to przełknąć i być dla nich miłym

Pierwszego dnia w pracy zostałam ugryziona, po raz pierwszy musiałam umyć TOALETĘ i umyć podłogę! Byłam przerażona.

„Chcę być VET, a nie stróżem!” – wrzasnąłem na mamę. „Trudne” – odpowiedziała moja mama. „Musisz nauczyć się pracować. Wróć i rób to, co ci każą, i rób to dobrze”. Jej ostatnie mądre słowa: „Musisz od czegoś zacząć; płacić swoje należności”.

Jako 15-latka wszystkowiedząca byłam kompletnie upokorzona, ale zrobiłam to, co powiedziała. Mam teraz doskonałą etykę pracy, jeśli sam tak mówię.

Nadal interesuje Cię mój zawód?

Oto moja rada, czego potrzebujesz, aby zostać weterynarzem:

1. Żeliwny żołądek (jeśli jesteś wrażliwy, to nie jest praca dla ciebie).
2. Zainteresowanie nauką (na marginesie: nie musisz być dobry z matematyki, żeby być weterynarzem, jeśli cię to obchodzi; to było dla mnie).
3. Silna etyka pracy (i to nie tylko w szkole; staraj się znaleźć pracę w klinice weterynaryjnej i uczyć się weterynarza od podstaw, nawet jeśli to ciężka praca).
4. Musisz przynajmniej lubić zwierzęta. Zauważ, że nie powiedziałem miłości. Ankieterzy ze szkół weterynaryjnych nienawidzą, gdy mówisz, że chcesz zostać weterynarzem, ponieważ kochasz zwierzęta. Jako weterynarz musisz robić zwierzętom rzeczy, które nie są miłe. Żadne zwierzę nie lubi strzelać, być krępowanym, szturchniętym i szturchniętym itp. Kochaj je zbyt mocno, a możesz nie być w stanie znieść mniej ciepłych i niewyraźnych aspektów pracy (poza tym: możesz być uczulony na zwierzęta i być weterynarzem, jeśli masz ochotę. Jest nas wielu, robimy zdjęcia).
5. Musisz przynajmniej lubić ludzi, nawet jeśli to tylko trochę. Płacą twoją pensję. Jeśli nie masz umiejętności obsługi ludzi, będzie ci bardzo trudno być praktykującym weterynarzem. Bóg jeden wie, że jest wielu weterynarzy, którzy lubią rzepę przy łóżku, ale zazwyczaj są to chirurdzy, weterynarze oddziału ratunkowego, behawioryści, weterynarze zoo/dzikiej przyrody lub mają bardzo małą bazę klientów. Oczywiście głównie żartuję; jest rzepa i supergwiazdy w każdej dziedzinie weterynarii (proszę nie krzyczeć na mnie). Poważnie, znam weterynarzy, którzy są absolutnie genialni, ale klienci ich nienawidzili, bo nie byli mili. A potem byli weterynarze, którzy byli kompletnymi kretynami, którzy mieli legiony klientów, którzy przysięgali, że są najlepszym weterynarzem na świecie. To niesprawiedliwe, ale tak właśnie jest.

Więc myślę, że to obejmuje najważniejsze punkty. Tak naprawdę nie mówiłem o stopniach szkolnych; to prawie wspólny mianownik. W szkołach weterynaryjnych nie brakuje kandydatów z dobrymi ocenami i wynikami testów. Moim celem było trafienie w niematerialne aspekty wymagane do zestawu umiejętności weterynarza. (I może wyplenić niektóre księżniczki - lub książęta - którzy pojawiają się i odchodzą po pierwszym poproszeniu o zabranie psiej kupy.)

Dr Vivian Cardoso-Carroll

_{Zdjęcie dnia: Nie jestem pod wrażeniem przez Kryształ Agozzino}