Czy Twój Szczeniak Odczuwa Lęk Przed Separacją?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Drugiego dnia, kiedy mieliśmy Pete'a, naszego nowego psa, zauważyłam, że chodził za mną wszędzie, gdzie poszłam. Kiedy brałem prysznic, on tam był. Jeśli wyszedłem na zewnątrz, żeby coś wyciągnąć z samochodu, on tam był. Gdybym się odwrócił zbyt szybko, potknąłbym się o niego.

Choć mogłoby się wydawać, że Pete naprawdę mnie kocha, wiedziałam, że to zachowanie było pierwszą oznaką lęku separacyjnego. Pomyśl o tym: gdyby twój współmałżonek podążał za tobą wszędzie, nawet do tego stopnia, że czekał na ciebie za drzwiami łazienki, czy pomyślałbyś, że to była miłość? Oczywiście nie! To nie jest normalne dla psów.

Lęk separacyjny to zaburzenie nadmiernego przywiązania, w którym fizjologiczna reakcja paniki łączy się z odejściem właściciela. Występuje u około 20 procent psów w Stanach Zjednoczonych. Nie ma specyficznej predylekcji rasy do tej choroby, chociaż niektóre rasy (wyżeł weimarski) zostały wskazane w jednym badaniu.

Lęk separacyjny jest częstszy w gospodarstwach jednoosobowych. Występuje z taką samą częstotliwością w gospodarstwach domowych z właścicielami płci męskiej lub żeńskiej, wieloma psami lub tylko psami oraz w rodzinach, które rozpieszczają swoje psy i tych, które tego nie robią. Psy, które przeszły przez schronisko dla zwierząt, są bardziej narażone na to zaburzenie. Chociaż nie zostało to dokładnie zbadane, podejrzewam, że to nie samo schronisko powoduje zaburzenie, ale raczej fakt, że pies został przeniesiony do domu.

Psy są istotami społecznymi, co powoduje, że są z nami ściśle związane. Między innymi dlatego tak bardzo ich kochamy. Kiedy nagle zostają przeniesieni do nowego domu, doświadczają stresu; przywiązują się do osoby, z którą czują się najbardziej komfortowo lub spędzają najwięcej czasu. Dodaj do tego bystrą zdolność psa do czytania otoczenia. Z tego powodu kojarzą bodźce (wskazówki) poprzedzające wyjazd właściciela z nieobecnością właściciela. Następnie te sygnały – takie jak podnoszenie kluczy lub zakładanie butów – wiążą się z fizjologiczną reakcją paniki.

Nazywa się to warunkowaniem klasycznym i jest poza kontrolą psa. Rezultatem jest szczekanie, płacz, oddawanie moczu, defekacja, zniszczenie i inne oznaki niepokoju, gdy właściciel odchodzi. Niektóre psy mogą nawet być agresywne, próbując zablokować właściciela, gdy próbują wyjść z domu.

Wczesne oznaki lęku przed separacją u twojego szczeniaka, takie jak chodzenie za tobą wszędzie, powinny zachęcić cię do działania. Ponieważ u podstaw zaburzenia leży reakcja fizjologiczna, zapobieganie koncentruje się na powstrzymywaniu szczenięcia przed tą emocjonalną reakcją i kojarzeniu jej z sygnałami odejścia. Podczas gdy trening posłuszeństwa jest pomocny w wielu aspektach życia twojego psa, lęk separacyjny nie jest problemem posłuszeństwa, więc nie reaguje na trening posłuszeństwa.

Aby zapobiec rozwojowi lęku separacyjnego u szczeniaka, wykonaj te proste kroki.

1. Nie zwracaj uwagi na swojego szczeniaka, kiedy za tobą podąża.
2. Poproś szczeniaka, aby usiadł, zanim wejdziesz z nim w interakcję. Jeśli jeszcze nie wie, jak usiąść, zwab go smakołykiem. To tworzy przewidywalną, ustrukturyzowaną relację między tobą a twoim szczeniakiem i pomaga mu zrozumieć, jak zwrócić na ciebie uwagę.
3. Rozłóż obowiązki związane z opieką nad szczenięciem na różnych członków rodziny.
4. Naucz szczeniaka kłaść się i pozostawać podczas poruszania się po domu. Pomoże mu to być bardziej bezpiecznym podczas twojej nieobecności.
5. Ukryj wszystkie wskazówki dotyczące wyjazdu przed swoim pupilem, aby nie mógł zacząć kojarzyć ich z Twoim odejściem.
6. Powstrzymaj szczenię przed pełną reakcją emocjonalną. Oznacza to, że nie powinien podążać za tobą do drzwi, kiedy idziesz do wyjścia. Zamiast tego umieść go w jego skrzyni z czymś naprawdę fajnym do zrobienia, na długo zanim przygotujesz się do wyjścia.
7. Powiąż swój wyjazd z czymś wspaniałym, jak rzadka uczta, którą dostaje tylko o tej porze dnia.
8. Uwięź psa w jego klatce na 10 do 15 minut raz dziennie, gdy jesteś w domu. Czas w skrzynkach powinien być zabawą, a nie karą. W ten sposób skrzynia nie zostanie sparowana z Twoim wyjazdem.

dr Lisa Radosta