Co Powoduje Raka U Zwierząt Domowych? - Przyczyny Raka Kota, Psa - Chłoniak - Codzienny Weterynarz

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Wiadomość, że u Twojego zwierzaka zdiagnozowano raka, może być jednocześnie druzgocąca i przerażająca. To naturalne, że masz wiele pytań o to, co dokładnie oznacza diagnoza, co może się stać z twoim zwierzakiem w miarę rozwoju nowotworu i jakie masz opcje leczenia choroby.

Jednym z najczęstszych pytań, jakie zadają mi właściciele podczas pierwszej wizyty, jest: „Co spowodowało raka mojego zwierzaka?” Zdecydowanie rozumiem, dlaczego jest to ważna informacja, którą chcieliby zrozumieć. Niestety, jest to bardzo trudne pytanie, na które należy odpowiedzieć dokładnie, ponieważ prawie we wszystkich przypadkach rak jest zwykle spowodowany kombinacją wpływów genetycznych i środowiskowych, z których wiele mogło wystąpić wiele lat przed postawieniem diagnozy.

Fakt, że niektóre rodzaje nowotworów występują częściej w określonych rasach psów i kotów, dostarcza wielu dowodów na koncepcję genetycznej przyczyny choroby. Wiemy, że mutacje genetyczne powodujące raka mogą wystąpić w komórkach rozrodczych samców i samic zwierząt, a te mutacje mogą być przekazywane szczeniętom i kociętom, dając początek dziedzicznej predyspozycji do różnych typów nowotworów. Jednak większość nowotworów powstaje w wyniku mutacji, które występują w genach za życia psa lub kota, a które nie były obecne przy urodzeniu. Mutacje te mogą wynikać z czynników wewnętrznych, takich jak ekspozycja na naturalnie występujące hormony, lub czynników zewnętrznych, takich jak dym tytoniowy w środowisku, chemikalia, a nawet światło słoneczne.

U ludzi wiemy, że nawet jedna trzecia wszystkich nowotworów jest związana z czynnikami środowiskowymi i stylem życia. W onkologii weterynaryjnej odkryliśmy, że odżywianie, hormony, wirusy i czynniki rakotwórcze, takie jak dym, pestycydy, światło UV, azbest, spalarnie odpadów, zanieczyszczone miejsca, odpady radioaktywne i karma dla kotów w puszkach mogą zwiększać ryzyko raka u zwierząt domowych.

Niektóre przykłady znanych przyczyn raka u zwierząt towarzyszących obejmują:

Zwiększone ryzyko raka sutka u niewysterylizowanych samic psów i kotów

Psy spryskane przed pierwszym cyklem rujowym mają 0,5% szans na rozwój raka sutka w ciągu swojego życia. Zwiększa się to do 8%, jeśli spryskane po przejściu jednego cyklu grzewczego i 26%, jeśli spryskane po przejściu dwóch cykli grzewczych

Koty sterylizowane przed szóstym miesiącem życia są siedmiokrotnie mniej narażone na rozwój guza sutka niż koty sterylizowane po szóstym miesiącu życia

Uważa się, że hormony uwalniane podczas cykli cieplnych powodują mutacje w tkance sutka prowadzące do rozwoju guzów

Istnieje możliwy związek między ekspozycją na dym tytoniowy w środowisku a rozwojem raka jamy ustnej u kotów

Hipoteza jest taka, że substancje rakotwórcze obecne w dymie papierosowym będą biernie osadzać się na sierści kotów, a gdy koty się pielęgnują, nieumyślnie połykają te cząsteczki, co może prowadzić do rozwoju guza w jamie ustnej

Istnieje związek między wirusem białaczki kotów (FeLV) i wirusem niedoboru odporności kotów (FIV) a rozwojem chłoniaka u kotów

FeLV i FIV to retrowirusy, które atakują koty i mogą powodować różne objawy kliniczne u zakażonych zwierząt. Wiele kotów, u których wynik testu na którykolwiek z wirusów jest pozytywny, jako kocięta może nie wykazywać żadnych objawów klinicznych przez kilka lat. Wiadomo, że te wirusy powodują raka u kotów. Koty z dodatnim wynikiem testu na FeLV są 60 razy bardziej narażone na rozwój chłoniaka niż koty z ujemnym wynikiem testu na obecność tego wirusa, a koty z dodatnim wynikiem FIV są pięć razy bardziej narażone na rozwój chłoniaka. Koty, u których testy na oba wirusy są jednocześnie dodatnie, są 80 razy bardziej narażone na rozwój chłoniaka

Badania wykazały sprzeczne informacje dotyczące ryzyka narażenia na herbicydy i/lub pestycydy oraz rozwoju raka u zwierząt domowych. Na przykład niektóre badania wykazały zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaka, który jest rakiem białych krwinek, podczas gdy inne badania obaliły to ryzyko. Ponieważ wyniki są niejednoznaczne, ogólnie zalecam, aby właściciele starali się zminimalizować narażenie swoich zwierząt domowych na te chemikalia i omówić wszelkie obawy, jakie mogą mieć z weterynarzem podstawowej opieki zdrowotnej.

Należy pamiętać, że w przypadku raka często trudno jest udowodnić „przyczynę i skutek”. Dotyczy to nawet dobrze zaprojektowanych badań naukowych, których celem jest przyjrzenie się dokładnie tym parametrom, dlatego należy być ostrożnym podczas badania tego tematu i nie nadmiernie interpretować dostępnych informacji. Istnieje tak wiele potencjalnych interakcji między genami a wpływami środowiska, które mogą prowadzić do rozwoju guza, a ostatecznie możemy nigdy nie być w stanie dokładnie wiedzieć, co spowodowało raka.

Chociaż rozumiem, dlaczego właściciel chciałby spróbować zrozumieć, w jaki sposób doszło do rozwoju raka u jego zwierzaka, często staram się, aby właściciele skupili się na tym, że teraz, gdy mamy diagnozę, jak możemy iść naprzód z planem leczenia abyśmy mogli zapewnić najlepszą możliwą jakość życia jak najdłużej ich zwierzakowi? Kładzenie nacisku na czas teraźniejszy pozwala właścicielom na dalsze utrzymywanie wspaniałej więzi ze swoimi zwierzętami podczas leczenia raka i poza nim.

Dr Joanne Intile