Zrozumieć Dzikie Koty I Jak Im Pomóc

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Niezależnie od tego, czy nazwiesz je dzikimi kotami, kotami społecznościowymi, bezpańskimi kotami, kotami swobodnie wędrownymi, czy też inną nazwą, te populacje kotów stanowią coraz większy problem w wielu lokalizacjach. Aby budować świadomość społeczną i zapewnić bezpieczne miejsce dla tych kotów, 16 października 2013 r. został ogłoszony Narodowym Dniem Dzikich Kotów.

Porozmawiajmy trochę o tych dzikich populacjach kotów, ponieważ istnieje wiele nieporozumień na temat ich życia i ich istnienia.

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że istnieje wiele różnic między tymi dzikimi kotami a kotem domowym, który dzieli Twój dom. Chociaż łapanie i socjalizowanie kociąt z tych kolonii w celu umieszczenia ich w domach jest całkowicie możliwe i pożądane, nie jest łatwo postępować w ten sam sposób z dorosłymi kotami.

Po umieszczeniu w schronisku lub środowisku ratunkowym te dorosłe koty są zbyt często uśmiercane jako nie do przyjęcia. Nie nawiązują kontaktu z ludźmi i nie przystosowują się do życia w domu jako kot domowy. W rezultacie przechwycenie wszystkich z nich i znalezienie nowego domu nie jest realną opcją. Ich łapanie i zabijanie również nie jest moim zdaniem rozwiązaniem do przyjęcia.

Jednak te populacje dzikich kotów wymagają zarządzania. Bez odpowiedniego zarządzania napływ bezdomnych kociąt do schronisk i akcji ratunkowych po prostu trwa, co prowadzi do większego ryzyka zachorowań w tych ośrodkach, szczególnie w określonych porach roku, kiedy aktywność hodowlana wzrasta. Programy TNR (trap-neuter-return) działają w celu kontrolowania tych populacji.

Przeciwnicy TNR często twierdzą, że życie dzikiego kota jest okrutne i nieludzkie. Twierdzą, że te koty są chore i umierają młodo. Twierdzą również, że te koty mają słaby układ odpornościowy, co czyni je podatnymi na choroby zakaźne. Co więcej, panuje powszechne przekonanie, że schroniska odgrywają dużą rolę w zwracaniu zagubionych kotów ich właścicielom. Niewiele jest prawdy w tych twierdzeniach w przypadku dobrze zarządzanych kolonii TNR.

Oto kilka statystyk przedstawionych przez dr Neilsa Petersena w jego prezentacji zatytułowanej Co powinieneś wiedzieć o kotach na konferencji American Animal Hospital Association w 2013 roku.

• 30% kotów adoptowanych ze schronisk stanie się swobodnie chodzącymi.
• Wskaźnik przeżywalności kotów społecznościowych zlokalizowanych na obszarach miejskich wynosi 90% rocznie.
• Tylko 2% kotów umieszczonych w schroniskach faktycznie łączy się ze swoimi właścicielami.
• 66% zagubionych kotów zostaje odnalezionych, ponieważ same wracają do domu. Tylko 7% można znaleźć przez telefon lub wizytę w schronisku.
• Zagubione koty są 3 razy bardziej narażone na powrót do domu za pomocą środków niezwiązanych ze schronieniem (np. sąsiad lokalizuje kota i zwraca go) niż przez schronienie.
• Na pytanie, co należy zrobić z kotami wolno chodzącymi, większość (81%) odpowiada, że woli zostawiać koty w spokoju. Tylko 14% opowiada się za łapaniem i zabijaniem tych kotów.

Innym argumentem często przedstawianym przez przeciwników programów TNR jest to, że koty te łapią i zabijają rodzime zwierzęta i ptaki. Chociaż do pewnego stopnia jest to prawdą, należy zauważyć, że istnieje wiele innych czynników związanych z zanikiem rodzimych gatunków, w tym utrata ich rodzimego siedliska na skutek urbanizacji (tj. ingerencja człowieka). Czynniki te odgrywają znacznie większą rolę w spadku liczebności rodzimych gatunków ptaków i zwierząt niż drapieżnictwo kotów. Warto również wspomnieć, że te dzikie populacje polują również na gryzonie. Jeśli te koty zostaną usunięte ze społeczności, można spodziewać się wzrostu aktywności gryzoni.

Co się stanie, gdy dobrze zarządzana kolonia TNR zostanie usunięta z danej lokalizacji? Powstaje próżnia i inne koty szybko przemieszczają się do obszaru. Koty te, w przeciwieństwie do członków kolonii TNR, nie będą szczepione i prawdopodobnie będą aktywne reprodukcyjnie, produkując kocięta, które szybko powodują puchnięcie populacji kotów.

Jak niebezpieczni są członkowie kolonii TNR dla ogółu społeczeństwa? Chociaż istnieje pewne ryzyko chorób odzwierzęcych, ryzyko dla społeczeństwa jest minimalne. Te koty są nieśmiałe. Chociaż mogą tworzyć więź zaufania z opiekunami, którzy regularnie je karmią i opiekują się nimi, zazwyczaj będą aktywnie unikać kontaktu z innymi ludźmi, jeśli to w ogóle możliwe. Jako miłośnik kotów powinieneś zostawić te koty w spokoju, jeśli nie jesteś jednym z ich opiekunów. Nie próbuj rogów, pułapek ani innych interakcji z nimi. Naucz swoje dzieci, aby traktowały je w ten sam sposób.

Teraz, gdy wiesz trochę więcej o zdziczałych kotach, być może chcesz dokładniej zbadać, a może nawet znaleźć sposób, aby pomóc. Odwiedź stronę internetową National Feral Cat Day, aby dowiedzieć się więcej o zaangażowaniu lub wydarzeniach odbywających się w Twojej społeczności.

Dr Lorie Huston