Błąd Eutanazji I Leczenie Raka U Zwierząt Domowych

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Jednym z aspektów onkologii weterynaryjnej, który utrudnia rozmowę z właścicielami na temat oczekiwanego czasu przeżycia ich zwierząt, jest coś, co nazywa się „błędem eutanazji”. Lub, jak lubię to ująć: „Co jeden właściciel będzie tolerował, inny nie”. Jest to coś, co szczególnie utrudnia moją zdolność do przewidywania wyniku pacjenta w przypadku typu nowotworu, w którym objawy zwierzęcia mogą nie być osłabiające zewnętrznie, ale nadal wyraźnie zauważalne.

Na przykład u wielu psów z guzami nosa często diagnozuje się raka po wystąpieniu krwawienia z nosa. Mogli wykazywać oznaki przewlekłej choroby nosa przez tygodnie lub miesiące przed wystąpieniem krwawienia z nosa, ale jednym z najbardziej podpowiadających momentów, które skłaniają do postępu w zaawansowanej diagnostyce niezbędnej do wykonania biopsji tkanki nosowej, jest stosunkowo nieszkodliwe (choć wyraźnie widoczne). przerażające) zdarzenie zakrwawionego nosa.

Właściciele mogą przez długi czas tolerować chroniczne kichanie, wciąganie nosem i głośny oddech psa. Mogą wytrzymać wydzielinę z nosa, jeśli jest przezroczysta lub żółta lub zielona. Jednak w momencie pojawienia się krwi w płynie wzrasta ich poziom zaniepokojenia i jest bardziej prawdopodobne, że zwrócą się o pomoc weterynaryjną lub zgodzą się na skierowanie do specjalisty w celu dalszej pracy.

Ewentualnie może się zdarzyć, że lekarz weterynarii podstawowej opieki zdrowotnej początkowo leczy zwierzę z powodu alergii lub infekcji (które występują znacznie częściej niż guzy nosa), ale może podejrzewać nowotwór nosa tylko po rozpoczęciu krwawienia.

Jedno z badań psów z nieleczonymi guzami nosa wykazało, że jeśli pies doświadczył krwawienia z nosa przed diagnozą, ich rokowanie było krótsze niż w przypadku zdiagnozowania przed wystąpieniem krwawienia z nosa.

Krwawienia z nosa u psów mogą być dramatyczne, długotrwałe, brudzące i niewygodne, ale zazwyczaj nie są to zdarzenia śmiertelne. Dlaczego więc psy z krwawieniami z nosa z powodu guzów nosa żyją krócej niż te, które nie mają krwotoków z nosa?

Czy to dlatego, że psy z krwawieniem z nosa mają guzy nosa, które są naprawdę bardziej agresywne? Czy samo krwawienie z nosa wskazuje na gorszy stan fizyczny pacjenta? Chociaż każda z odpowiedzi jest rozsądna, uważam, że w takich przypadkach w dużej mierze ma znaczenie stronniczość eutanazji.

Chociaż właściciel może od czasu do czasu znosić zakrwawiony nos, myślę, że znacznie częściej zdarza się, że wielu rozważa eutanazję po pierwszym lub drugim epizodzie z powodu kilku czynników, w tym między innymi:

postrzeganie krwawienia z nosa wskazujące na słabą jakość życia

pilność widoczna za wizualizacją manifestacji raka w postaci krwi

nietolerancja na krew spryskiwaną na ich dywanach/ścianach/itp

Myślę, że czas przeżycia psów z nieleczonymi guzami nosa, u których występują krwawienia z nosa, jest krótszy niż u psów bez krwotoków z nosa po prostu dlatego, że zakrwawiony nos jest wydarzeniem, które w pierwszej kolejności przyspieszyło postawienie diagnozy.

Innymi słowy, psy z guzami nosa i krwotokami z nosa są bardziej podatne na eutanazję niż ich „bezkrwawione” odpowiedniki z powodu problemów związanych z krwawieniem z nosa samym w sobie, a nie z cechami związanymi z samym rakiem. To jest istota stronniczości eutanazji dla naszych pacjentów.

Błąd eutanazji to wyjątkowy aspekt medycyny weterynaryjnej, który sprawia, że moja praca jest trochę trudniejsza, niż bym chciała. Sprawy z „szarej strefy” zawsze będą tymi, z którymi borykam się najbardziej.

Pozwala mi to jednak na szczerą rozmowę z właścicielami o tym, czego mogą się spodziewać, gdy choroba nowotworowa ich pupila postępuje. Dzięki temu mogą zacząć myśleć o problemach z jakością życia z zupełnie innym poczuciem świadomości.

Stronniczość nie zawsze jest zła, jeśli chodzi o zwierzęta z rakiem – to tylko kolejne wyzwanie, przed którym stoimy, walcząc z niezmiennie frustrującą chorobą. W niektórych przypadkach dobrze jest przewlekle radzić sobie z chorobą, podczas gdy w innych głównym celem jest zakończenie życia na długo przed „przekroczeniem linii”.

Twoje nastawienie może być właśnie tym, co ostatecznie pomoże ci podjąć najlepszą decyzję dla twojego zwierzaka.

Dr Joanne Intile