Robaki – Unikaj Podejścia Ze Strzelbą, Gdy Tylko Jest To Możliwe

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Pasożyty jelitowe to częsty problem, z którym boryka się prawie każdy właściciel zwierzęcia. Mimo to niejasność co do tego, jak radzić sobie z „robaczkami” wydaje się być normą. Zobaczę, czy potrafię wyjaśnić, dlaczego weterynarze i właściciele zwierząt domowych nie zawsze dogadują się, jak najlepiej „odrobaczyć” (a właściwie odrobaczyć) psa lub kota. Poniżej przedstawiam, jak zwykle radzę sobie z tymi przypadkami i dlaczego przyjmuję takie podejście.

Najpierw sprawdzam dokumentację medyczną zwierzęcia, aby upewnić się, że przeprowadziłem badanie fizykalne w rozsądnym czasie. Dla zdrowego dorosłego zwierzęcia zwykle będzie to około roku. Dla bardzo młodych, starych lub osób z przewlekłymi problemami zdrowotnymi może to być od jednego do sześciu miesięcy. Jeśli nie widziałem ostatnio Twojego zwierzaka lub obawiam się, że pasożyty jelitowe mogą wywołać u Twojego zwierzaka szczególnie chorobę, nie czuję się komfortowo bez uprzedniego zbadania go.

Następnie poproszę o opis objawów twojego zwierzaka i robaków, które widziałeś. Jeśli pies lub kot źle je i pije, jest ospały lub w depresji, ma wymioty lub biegunkę, chcę się z nimi spotkać, aby ocenić, czy konieczna jest dodatkowa terapia przed przepisaniem odrobaczania. Kiedy zwierzę wydaje się czuć dobrze, dobry opis robaka(ów) może pomóc w uniknięciu wizyty w klinice. Dotyczy to zwłaszcza tasiemców. Tasiemce mają charakterystyczny wygląd - przypominają wstążkę, są spłaszczone od góry do dołu i zazwyczaj zrzucają segmenty ciała w odchodach zwierzęcia. Te segmenty wyglądają jak zgniecione kawałki ryżu. Jeśli wydaje się, że mamy do czynienia z tasiemcami, a wszystkie inne warunki, o których mówiliśmy, zostały spełnione, polecę odrobaczacz, który będzie skuteczny przeciwko tasiemcom – zwykle zawierający aktywny składnik prazikwantel.

Jeśli tasiemce wydają się mało prawdopodobne, poproszę o przyniesienie do kliniki świeżej próbki kału w celu zbadania. Badania kału są nieinwazyjne, tanie, proste w wykonaniu i często pozwalają nam dokładnie zdiagnozować, z jakim rodzajem pasożyta jelitowego mieliśmy do czynienia, także z tymi, których nie można zidentyfikować gołym okiem. Flotacja kału pozwoli wykryć wiele rodzajów jaj dżdżownic (glisty, tęgoryjce, włosogłówki, rzadziej tasiemce) oraz cysty pierwotniaków (Giardia, Toxoplasma, Tritrichomonas). Mogę również dodać rozmaz kału, jeśli szczególnie martwię się o obecność pierwotniaków.

Powód tego wszystkiego tam iz powrotem jest prosty. Żaden pojedynczy lek nie wyeliminuje każdego rodzaju pasożyta jelitowego, który może być nosicielem psa lub kota. Konkretna diagnoza pozwala lekarzowi weterynarii przepisać najskuteczniejszy i najtańszy lek oraz wydać zalecenia, które mogą zapobiec ponownemu zakażeniu lub rozprzestrzenianiu się pasożyta na inne zwierzęta domowe, a nawet na ludzi.. Jasne, dostępne są produkty, które zabijają wiele rodzajów robaków. Z radością ich używam, gdy testy kałowe są negatywne, ale nadal podejrzewam, że są obecne robaki (w końcu żaden test nie jest w 100% dokładny). Jednak to podejście typu shotgun jest drugim najlepszym sposobem diagnozowania i leczenia konkretnego rodzaju pasożyta, który zadomowił się u twojego psa lub kota.

Dr Jennifer Coates

Powiązana zawartość:

Robaki jelitowe u psów (i kotów) 101

Tasiemiec u kotów

Tasiemiec u psów