Surowa żywność I Diety Wegetariańskie Mogą Być Niebezpieczne Dla Kotów I Psów

Spisu treści:

Powiązane czytanie

Wideo: Surowa żywność I Diety Wegetariańskie Mogą Być Niebezpieczne Dla Kotów I Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Jessica Vogelsang, DVM

Nastrój na sąsiedzkim przyjęciu świątecznym był, przynajmniej na początku, świąteczny. Nie spotkałem jeszcze nowej rodziny, która właśnie się wprowadziła, ale często widywałem ich idących ulicą Malamute. Mężczyzna podszedł do miejsca, w którym stałem z inną sąsiadką, Carlie, która raczyła mnie opowieściami o tym, co jej Golden zdołał zjeść wcześniej w tym tygodniu.

„Czym karmisz swojego psa?” on zapytał. Odpowiedziała nazwą znanej marki.

– Cóż, to jest twój problem? powiedział. „Powinieneś karmić na surowo”.

Carlie spojrzała na mnie. Wydawało się, że powietrze zostało wyssane z pokoju. Pociły mi się dłonie. Nieświadomy mojego dyskomfortu, kontynuował przez kilka minut, omawiając związek psa z genomem wilka, weterynarzy w łóżku z Big Pet Food i, gdy wymykałem się, by znaleźć więcej wina, zwartą naturę jego psiego stolca.

Mój problem z tematem karmy dla psów nie opiera się na przekonaniu, że posiadam jakąś tajemną wiedzę, której laik nie jest w stanie zrozumieć, ani na zmęczonej światem protekcjonalności, że ludzie powinni akceptować to, co mówię, bez zadawania pytań. Cieszę się, że mogę usiąść z kimkolwiek i przeprowadzić swobodną, swobodną rozmowę na ten temat, ale wydaje się, że nigdy tak nie jest. Podobnie jak polityka i religia, karma dla psów wydaje się należeć do tej polaryzującej kategorii znanej jako „jesteś ze mną lub przeciwko mnie”, rodzaj rozmowy, w którą niektórzy ludzie nigdy nie będą mogli wejść bez wpadnięcia w złość i konfrontację, a ja odkryłem, że łatwiej jest po prostu odpuścić. Zwłaszcza na świątecznych przyjęciach.

Kiedy ludzie pytają mnie, czym karmię mojego psa, podaję nazwy komercyjnych karm, których używam. Kiedy proszą mnie o rekomendację, proponuję kilka marek w oparciu o to, co moim zdaniem będzie dla nich najlepsze. Robię to nie dlatego, że zarabiam na tym (nie zarabiam), i nie dlatego, że uważam, że są to jedyne słuszne wybory (nie są), ale dlatego, że w zasadzie większość ludzi chce karmić swojego zwierzaka żywność komercyjna.

Według zapisu kopalnego psy istnieją od około 15-30 000 lat. Komercyjna karma dla zwierząt istnieje dopiero od 1860 roku, kiedy elektryk z Ohio, James Spratt, wprowadził w Londynie „Spratt's Dog Cakes”. Wcześniej psy przeżyły wiele lat na tym, co im rzuciliśmy z paleniska, pieca lub stołu.

Z biegiem lat karma dla zwierząt ewoluowała od koniny w puszce w latach dwudziestych do pierwszego ekstrudowanego krokieta w latach pięćdziesiątych, wytwarzanego za pomocą maszyny zaadaptowanej z ekstrudera zbóż. Po udoskonaleniu technicznych aspektów produkcji krokietów firmy zaczęły koncentrować się na doskonaleniu profili składników odżywczych w swojej żywności, w oparciu o badania przeprowadzone przez National Research Council. Z czasem ta żywność ewoluowała od karmy uniwersalnej dla wszystkich do specjalnie zaprojektowanej żywności dla różnych ras, rozmiarów i etapów życia, w oparciu o badania, które rozwijają nie tylko sprzedaż żywności, ale także bazę wiedzy weterynaryjnej, która pomaga nam zapewnić żywienie- oparte na zarządzaniu zdrowiem w przypadku różnych chorób, takich jak cukrzyca, nowotwory i niewydolność nerek.

Jako ogromny przemysł, który kontroluje 95% spożycia kalorii zwierząt domowych w USA, nie jest pozbawiony wad. Skandal z melaminą w 2007 roku, w wyniku którego odnotowano 100 zgonów i wiele innych chorób, otworzył kwestię importowanych składników i braku nadzoru rządowego, podobnie jak ciągłe problemy z importowanymi suszonymi mięsami z Chin. Podczas gdy FDA i firmy produkujące karmę dla zwierząt zareagowały zaostrzonym nadzorem, spowodowało to erozję zaufania, która nie została jeszcze naprawiona.

Jednocześnie zauważyliśmy ponowne zainteresowanie lokalną żywnością i domową kuchnią z ludzkiej strony. Filmy dokumentalne, takie jak „Food Inc” otworzyły ludziom oczy na realia uprzemysłowionej produkcji żywności w ciągu ostatnich kilku dekad, a gdy utrwaliły się dla nas trendy w żywności, takie jak lokalna, ekologiczna, bezglutenowa, surowa i bezzbożowa, to naturalne, że ludzie szukaliby podobnych opcji dla swoich zwierząt.

Nie mogę tego wystarczająco wyrazić: jeśli ktoś mówi mi, że chce przygotować jedzenie dla swojego zwierzaka, nie próbuję mu tego wyperswadować. Nie ma w tym nic złego i zrobione dobrze, to naprawdę cudowna rzecz dla psa lub kota. Liczy się dla mnie to, że awaria wydaje się najczęściej mieć miejsce, to to, że jest zrobione poprawnie. I naprawdę nie jest to takie proste, jak się wydaje.

Weźmy na przykład diety wegetariańskie. Pies może utrzymywać odpowiednio zbilansowaną dietę wegetariańską, jednak podobnie jak u ludzi, należy zachować szczególną ostrożność, aby pies otrzymał wystarczającą ilość białka. Stosowałam taką komercyjną dietę na przykład u starszych psów ze specyficznymi alergiami pokarmowymi i współistniejącą chorobą nerek z obniżonym zapotrzebowaniem na białko.

Z drugiej strony koty są obowiązkowymi mięsożercami; nie potrafią syntetyzować potrzebnej tauryny z roślinnych źródeł białka i nie mogą przetrwać na diecie wegetariańskiej. To nie powstrzymuje ludzi przed próbami, zwykle nie ze względów zdrowotnych, ale dlatego, że właściciel chce, aby dieta zwierzęcia odzwierciedlała jego własne przekonania. Prawie każdy weterynarz, którego znam, widział klientów, którzy tego próbowali. Ci ludzie powinni mieć króliki, a nie koty.

Z drugiej strony, surowe diety stały się modne w społeczności zwierząt domowych. Społeczność weterynaryjna postrzega je z dużym niepokojem. American Veterinary Medical Association i American Animal Hospital Association, a także FDA wydały oficjalne oświadczenia ostrzegające przed surową żywnością.

Dlaczego? Prawdę mówiąc, to wcale nie ma nic wspólnego ze zwierzakiem. Podczas gdy wielu weterynarzy zaobserwowało komplikacje od klinicznej salmonellozy do niedrożności przewodu pokarmowego z powodu różnych kości i surowej diety, głównym problemem nie jest zdrowie zwierzęcia, ale zdrowie właściciela. Różne badania wykazały, że do 30-50% surowej diety zawiera patogeny, takie jak Salmonella, Clostridium, E. Coli, Listeria i Staphylococcus.

Te patogeny, które są wydalane z kałem, nawet gdy zwierzęta nie są chore klinicznie, są szczególnie problematyczne dla osób starszych, osób z obniżoną odpornością i dzieci. Przy oporności na antybiotyki, która jest na najwyższym poziomie w historii, zagrożenie dla zdrowia publicznego może być ogromne. Miski na karmę dla zwierząt są czwartym najbardziej niebezpiecznym miejscem w domu, a to z pewnością nie poprawia sytuacji.

Jeśli ktoś chce przygotować karmę dla swojego pupila, mówię „Cała moc dla ciebie”, ale polecam też go ugotować. Wszystkie zalety przygotowania domowego przy znacznie zmniejszonym ryzyku zachorowania.

5 z 200. 129 z nich napisali lekarze weterynarii o dobrych intencjach. Chociaż weterynarze lepiej zbliżyli się do standardów niż te pisane przez nie-weterynarzy, nadal jest to dość duży problem. Krytycy utrzymują, że diety rotacyjne mogą przezwyciężyć te indywidualne niedobory, ale zgodnie z tym badaniem nawet to nie zapewniło kompletnej diety. Zwierzęta z pewnością mogą żyć długo i wyglądać na zewnątrz, że dobrze sobie radzą na diecie z nierównowagą mikroelementów (tak jak ludzie, jeśli o to chodzi), ale z biegiem czasu skumulowane efekty sumują się. Do tego czasu jest już za późno.

Istnieją dwa sprawdzone sposoby zapewnienia zbilansowanej diety dla Twojego zwierzaka: karmienie komercyjną karmą opracowaną tak, aby zapewnić kompletne i zbilansowane żywienie lub stosowanie przepisu napisanego przez certyfikowanego dietetyka weterynaryjnego – nie ja, a nie dobrze wyglądający facet w fartuch laboratoryjny z książką w ręku, ale dyplomata American College of Veterinary Nutritionists. Jedna metoda jest wygodna i opłacalna, druga umożliwia pełną kontrolę nad pozyskiwaniem i jakością składników karmy dla zwierząt domowych.

Obie są świetnymi opcjami z różnych powodów, które chętnie omawiam z zainteresowanymi właścicielami zwierząt domowych. Tylko nie na imprezach.