Dostępne Testy Do Diagnozowania Raka U Zwierząt

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

„Czy nie możesz zrobić badania krwi, które powie ci, czy to rak, czy nie?”

Gdybym miał dolara za każde pytanie, które mi zadano, no cóż, miałbym dużo dolarów.

Gdybym mógł wymyślić test, w który naprawdę wierzyłem, że może odpowiedzieć na pytanie z dokładnymi, uczciwymi i wiarygodnymi wynikami, miałbym o wiele więcej dolarów.

Rutynowa praca laboratoryjna jest podstawową częścią oceny raka u zwierząt domowych. Zamawiając te badania, upewniam się, że mój pacjent jest ogólnie zdrowy i że nie ma „ostrzeżeń” o kłopotach, takich jak czynność narządów czy stan elektrolitów.

Jednak takie testy rzadko dostarczają informacji o stanie raka zwierzęcia. Z kilkoma wyjątkami (np. bardzo wysoka liczba białych krwinek może wskazywać, że zwierzę ma białaczkę lub podwyższony poziom wapnia we krwi może wynikać z kilku różnych rodzajów nowotworów), praca laboratoryjna nie poinformuje mnie dokładnie, czy zwierzę ma raka.

Istnieje różnica między wykonaniem testu, ponieważ podejrzewamy, że zwierzę może mieć raka, a wykonaniem testu u zdrowego pacjenta w celu wykluczenia predyspozycji do raka lub ukrytego (ukrytego) raka, który nie objawił się jeszcze żadnymi objawami klinicznymi.

Drugi scenariusz opisuje tak zwane testy przesiewowe. Są to testy zaprojektowane do badania dużych populacji i „odsiewania” osób z konkretną chorobą od tych, które są naprawdę zdrowe.

Dokładne cele są różne, ale większość testów przesiewowych ma na celu ilościowe określenie obecności „biomarkerów”. Biomarkery są mierzalnymi wskaźnikami określonych stanów lub warunków biologicznych i mogą być wykorzystywane do wykrywania, przesiewania, diagnozowania, leczenia i monitorowania choroby.

Dostępnych jest kilka dostępnych na rynku testów, które badają różne biomarkery zarówno dla kotów, jak i psów. Kiedy rozważamy badania przesiewowe w kierunku raka, najczęściej testy mierzą poziomy kinazy tymidynowej (TK) i białka C-reaktywnego (CRP) w surowicy. Użyteczność tych markerów nie jest dobrze ustalona, ale często kładzie się nacisk na ich zdolność do wykrywania tego, co w zawodzie medycznym nazywamy minimalną chorobą resztkową (MRD).

TK jest białkiem zaangażowanym w syntezę DNA i ulega ekspresji w dzielących się komórkach. Poziomy TK wzrastają wraz ze wzrostem tempa proliferacji komórek. Poziomy TK korelują z aktywnością proliferacyjną komórek limfoidalnych (i mniej prawdopodobne z proliferacją innych rodzajów komórek nowotworowych). Podwyższone poziomy TK są również związane z infekcjami wirusowymi i stanami zapalnymi.

Poziom TK w surowicy jest zwykle wyższy u psów z rakiem niż u zdrowych psów. Jednak poziomy mierzone u zdrowych psów, psów z rakiem i psów z innymi chorobami znacznie się pokrywają. Oznacza to, że nawet psy, u których wcześniej zdiagnozowano raka, mogą mieć normalne poziomy TK w surowicy.

Poziomy TK zmierzono również u kotów i ustalono przedział odniesienia dla kotów klinicznie zdrowych, kotów ze zdiagnozowanym chłoniakiem i kotów z chorobami zapalnymi przewodu pokarmowego. Koty z chłoniakiem wykazywały istotnie wyższą aktywność kinazy tymidynowej w surowicy niż koty zdrowe lub koty z chorobą zapalną i koty z niehematopoetyczną neoplazją.

CRP jest głównym białkiem ostrej fazy wytwarzanym w odpowiedzi na zapalenie i uwalnianie cytokin. Poziom CRP w surowicy koreluje z czasem trwania i nasileniem odpowiedzi zapalnej. Przyczyny zapalenia są różne i obejmują infekcje, choroby autoimmunologiczne i nowotwory. Dlatego CRP jest uważany za czuły marker stanu zapalnego, ale niestety jest stosunkowo niespecyficzny w odniesieniu do charakteru zapalenia, które reprezentuje.

U psów poziom CRP jest podwyższony w co najmniej niektórych rodzajach raka, a poziom w surowicy jest ogólnie podwyższony u psów z rakiem w porównaniu ze zdrowymi psami. Podobnie jak w przypadku TK, te dwie grupy znacznie się pokrywają, a niektóre psy z rakiem mają normalne CRP w surowicy, podczas gdy niektórzy zdrowi pacjenci mają podwyższone CRP w surowicy.

Psy z chłoniakiem, które są w remisji, z wykrywalnymi mikroskopijnie komórkami rakowymi w ich ciałach, mają na ogół niższe CRP niż psy z mierzalnym chłoniakiem. Stawia to potencjalną wartość dla poziomów CRP w surowicy jako markera stanu remisji i nawrotu choroby.

Konieczne są dodatkowe badania, aby określić wartość parametrów pomiarowych, takich jak CRP lub TK, zanim lekarze weterynarii będą mogli rutynowo zalecić te badania przesiewowe każdemu pacjentowi. Dodatkowo lekarze muszą ostrożnie interpretować wyniki tych badań, gdyż nie są znane informacje dotyczące korzyści i powikłań podjęcia leczenia na wcześniejszym etapie.

Wreszcie, jeśli mamy rozważyć wdrożenie takich testów, sugeruję, aby właściciele zaczęli testować swoje zwierzęta w możliwie najwcześniejszym wieku i przeprowadzać je konsekwentnie przez całe życie, aby ustalić najbardziej odpowiednie wartości kontrolne, z którymi można je porównać.

Absolutnie rozumiem, dlaczego właściciele życzyliby sobie prostego testu laboratoryjnego, który zapewniłby im, że ich psy i koty są tak samo zdrowe wewnętrznie, jak wyglądają na zewnątrz. Rozumiem również, jak ważne jest wczesne wykrycie choroby i jak może to prowadzić do korzystniejszego długoterminowego wyniku dla zwierzęcia.

Nie mogę jednak zignorować znacznej luki w informacjach opartych na dowodach między tymi dwoma biegunami, jeśli chodzi o użyteczność badań przesiewowych w kierunku raka u zwierząt towarzyszących, którą należy wypełnić, zanim weterynarze będą rutynowo zalecać taką diagnostykę swoim pacjentom.

Dr Joanne Intile