Sterydy Dla Psów - Sterydy Dla Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Jennifer Coates, DVM

Sterydy – to jeden z najczęstszych rodzajów leków podawanych psom. Ale czy wiesz, że tak naprawdę istnieje siedem klas leków steroidowych, z których każda działa inaczej w organizmie i ma swój własny zestaw potencjalnych skutków ubocznych? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się dokładnie, co dajesz swojemu psu i na jakie problemy powinieneś uważać.

Glikokortykosteroidy

Glikokortykosteroidy są zdecydowanie najczęstszym rodzajem sterydów stosowanych w weterynarii. Lista leków glikokortykosteroidowych jest długa i obejmuje takie znane nazwy, jak prednizon, prednizolon, triamcynolon, betametazon, deksametazon, flumetazon, fludrokortyzon, hydrokortyzon i metyloprednizolon. W stosunkowo niskich dawkach glikokortykoidy zmniejszają stan zapalny. W wyższych dawkach hamują układ odpornościowy. Glikokortykosteroidy są powszechnie stosowane w leczeniu alergii i chorób o podłożu immunologicznym, ale mogą być również przepisywane, jeśli pies ma chorobę Addisona (patrz następna sekcja), w leczeniu wstrząsu lub w protokole terapeutycznym dla niektórych rodzajów raka.

Glikokortykosteroidy można podawać we wstrzyknięciu, doustnie, miejscowo lub wziewnie. Krótkotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów jest ogólnie całkiem bezpieczne, ale gdy trzeba je podawać w szczególnie wysokich dawkach przez długi czas lub nie można ich ograniczyć do co najmniej co drugi dzień, bardziej prawdopodobne stają się działania niepożądane, takie jak poniższe.:

- zwiększone pragnienie, oddawanie moczu i głód

- podatność na infekcje

- wrzody żołądkowo-jelitowe

- osłabienie mięśni

- nienormalne zachowania

- rozwój choroby Cushinga

Poważne działania niepożądane są znacznie bardziej prawdopodobne, jeśli leki glikokortykosteroidowe muszą być podawane ogólnoustrojowo (doustnie lub w zastrzykach), a nie miejscowo (np. wziewne, aplikowane na skórę lub jako krople do oczu).

Mineralokortykoidy

Kiedy psy mają chorobę Addisona, ich nadnercza nie wytwarzają wystarczającej ilości dwóch rodzajów steroidów – glikokortykoidów (opisanych powyżej) i mineralokortykosteroidów. Mineralokortykoidy odpowiadają za utrzymanie równowagi wody i elektrolitów w organizmie, podczas gdy glikokortykoidy odgrywają rolę w odpowiedzi na stres. Zastąpienie brakujących mineralokortykoidów i glukokortykoidów ma kluczowe znaczenie w leczeniu psów z chorobą Addisona.

Dezoksykortykosteron jest długo działającym mineralokortykoidem do wstrzykiwań, podczas gdy fludrokortyzon może być podawany doustnie i ma zarówno działanie mineralokortykoidowe, jak i glukokortykoidowe. Oba te leki są dość bezpieczne, ale mogą powodować zwiększone pragnienie i oddawanie moczu. Poważniejsze skutki uboczne są na ogół obserwowane tylko wtedy, gdy psy są przedawkowane lub nagle przestają otrzymywać leki.

Sterydy kory nadnerczy

Hormon adrenokortykotropowy (znany również jako ACTH lub kortykotropina) i kosyntropina są stosowane do diagnozowania psów z chorobą Cushinga i chorobą Addisona. Leki te są podawane przez wstrzyknięcie w ramach testu stymulacji ACTH, który określa, czy nadnercza psa funkcjonują normalnie. Testy stymulacji ACTH są również wykorzystywane do monitorowania psów z chorobą Cushinga, które są leczone mitotanem. Skutki uboczne są mało prawdopodobne w przypadku steroidów kory nadnerczy, ponieważ nie są one podawane przez długi czas.

Sterydy anaboliczne

Sterydy anaboliczne, takie jak stanozolol, boldenon i nandrolon, nie są już powszechnie stosowane w weterynarii, ale nadal są czasami przepisywane w celu pobudzenia apetytu, zwiększenia masy ciała, zwiększenia siły i leczenia anemii związanej z długotrwałą chorobą. Steroidów anabolicznych nigdy nie należy podawać zwierzętom, które mogą zajść w ciążę, ponieważ wiadomo, że powodują poważne wady wrodzone. Inne potencjalne skutki uboczne obejmują zaburzenia rozrodu u mężczyzn i kobiet, zaburzenia elektrolitowe, uszkodzenie wątroby i zmiany behawioralne.

Estrogeny

Estradiol to naturalnie występujący estrogen. Diethylstilbestrol (DES) jest najczęściej stosowaną syntetyczną wersją estrogenu. Oba są hormonami steroidowymi, które są najczęściej stosowane w leczeniu nietrzymania moczu u suk, gdy bezpieczniejszy lek fenylopropanolamina (PPA) nie daje zadowalających rezultatów. Estrogeny można również podawać samicom psów, aby zachęcić je do rui lub nienaruszonych samców psów w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego (BPH). Estrogeny mogą mieć wiele potencjalnie poważnych skutków ubocznych, w tym supresję szpiku kostnego, która prowadzi do zaburzeń krwi, potencjalnie śmiertelnej infekcji macicy (pyometra), feminizacji samców zwierząt i zwiększonego prawdopodobieństwa niektórych rodzajów raka.

Progestageny

Progestyny to hormony steroidowe, które są zazwyczaj przepisywane w celu opóźnienia cykli rujowych lub złagodzenia fałszywych ciąż u samic psów i leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego u samców. Mogą być również stosowane w niektórych rodzajach problemów skórnych lub w celu modyfikacji agresywnych zachowań. U psów najczęściej stosowanymi progestynami są octan megestrolu i medroksyprogesteron. Potencjalne skutki uboczne obejmują zwiększone pragnienie i apetyt, zmiany behawioralne, powiększenie gruczołu sutkowego i zwiększone prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy, akromegalię (choroba hormonalna powodująca powiększenie głowy), chorobę Cushinga, zakażenie macicy (ropometra), zaburzenia rozrodu, i niektóre rodzaje raka.

Androgeny

Danazol, miboleron i testosteron to przykłady androgenów, klasy hormonów steroidowych. Androgeny mają wiele zastosowań, takich jak leczenie hormonowrażliwego nietrzymania moczu u samców psów, tłumienie cykli rujowych i łagodzenie fałszywych ciąż u samic psów oraz jako część terapii niektórych rodzajów zaburzeń krwi o podłożu immunologicznym. Maskulinizacja samic psów, toksyczność wątroby i promowanie niektórych rodzajów raka to najbardziej niepokojące potencjalne skutki uboczne.

Plusy i minusy sterydów dla psów

Sterydy to bardzo skuteczne leki, które uratowały wiele istnień. Jednak ta klasa leków wiąże się również ze stosunkowo dużą częstością występowania działań niepożądanych. W wielu przypadkach problemom można zapobiegać lub radzić sobie z nimi, stosując najmniejszą możliwą dawkę przez jak najkrótszy czas i ściśle monitorując psy podczas przyjmowania leków steroidowych. Porozmawiaj z weterynarzem o zaletach i wadach leczenia sterydami, jeśli kiedykolwiek zostanie ono zalecone Twojemu psu.