4 Choroby Pcheł, Które Zarażają Ludzi I Zwierzęta

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Autorstwa Lynne Miller

Łatwo jest odrzucić pchły. W przeciwieństwie do kleszczy, które słyną z wywoływania boreliozy u psów i ludzi, pchły nie wydają się aż tak groźne. Przeważnie postrzegamy maleńkich krwiopijców jako utrapienie dla zwierząt domowych, a dla nas, a nie poważne zagrożenie dla czyjegoś zdrowia.

Jednak pchły mogą przenosić zaskakującą liczbę chorób na zwierzęta i ludzi. Pchły mogą wyrządzić poważne szkody Tobie i zdrowiu Twojego zwierzaka poprzez ukąszenia i połknięcie (na przykład podczas samopielęgnacji) przez zwierzęta, które są celem.

Oto cztery choroby pcheł, o których musisz wiedzieć:

Tyfus mysi

Szczury są głównym nosicielem pcheł przenoszących tyfus mysi, ale koty, które wejdą w kontakt z zarażonymi pchłami, mogą przenieść te wektory choroby do domu. Według Departamentu Stanowej Służby Zdrowia w Teksasie ludzie zwykle chorują na tyfus po ukąszeniu pcheł. Kiedy robaki gryzą, zwykle wypróżniają się w tym samym czasie.

Rodzaj bakterii znajdującej się w kale, Rickettsia typhi, wnika do organizmu przez ranę ugryzioną lub od osoby drapiącej miejsce ugryzienia.

Objawy tyfusu to ból głowy, gorączka, nudności i bóle ciała. Pięć lub sześć dni po pierwszych objawach możesz zauważyć wysypkę, która zaczyna się na tułowiu i rozprzestrzenia się na ręce i nogi. Jeśli uważasz, że masz tyfus mysi, jak najszybciej udaj się do lekarza, mówi Departament Stanowej Służby Zdrowia w Teksasie. Chorobę można leczyć antybiotykami, ale jeśli zwlekasz zbyt długo, możesz potrzebować hospitalizacji. Nieleczona choroba może utrzymywać się przez kilka miesięcy.

Przypadki tyfusu mysiego występują na gorących, wilgotnych obszarach z dużą populacją szczurów. Według Chrisa Van Deusen, rzecznika prasowego Departamentu Stanowej Służby Zdrowia w Teksasie, w 2015 roku władze stanu Teksas odnotowały 324 przypadki, w tym jeden zgon. Co najmniej jedna śmierć z powodu tyfusu mysiego miała miejsce w Teksasie każdego roku od 2012 roku.

„Opóźnienie w poszukiwaniu leczenia może prowadzić do gorszych wyników, co może się zdarzyć, ponieważ objawy są dość ogólne” – powiedział Van Deusen. „Inne stany, takie jak cukrzyca, choroba nerek i historia nadużywania alkoholu, są związane z cięższymi” przypadkami.

Do tej pory w tym roku Kalifornijski Departament Zdrowia Publicznego otrzymał raporty o 14 przypadkach tyfusu mysiego, z których żaden nie był śmiertelny, z czterech hrabstw, powiedział rzecznik departamentu. W typowym roku stan odnotowuje około 50 przypadków, głównie na przedmieściach hrabstw Los Angeles i Orange.

W innych miejscach tyfus mysi jest rzadki.

„Na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku prawie nie istnieje” – mówi dr Lee Herold, dyrektor medyczny Szpitala Ratunkowego dla Zwierząt DoveLewis w Portland w stanie Oregon.

Mycoplasma haemofelis

Mycoplasma haemofelis (M. haemofelis) to pasożytnicza choroba bakteryjna, która jest przenoszona na koty poprzez ukąszenia pcheł, a także ukąszenia kleszczy i komarów. Herold mówi, że infekcja czerwonych krwinek, M. haemofelis, może powodować gorączkę i anemię u kotów. Istnieją również dowody na to, że M. haemofelis może zarażać ludzi, zwłaszcza tych z osłabionym układem odpornościowym. Ponieważ pchły żywią się równymi szansami, zarażona pchła może przenosić pasożyta zarówno na Ciebie, jak i na Twojego zwierzaka.

M. haemofelis przyłącza się do czerwonych krwinek zakażonego kota, co prowadzi do tego, że układ odpornościowy organizmu traktuje czerwone krwinki jako obce i oznacza je do zniszczenia. To zniszczenie dużej liczby czerwonych krwinek często prowadzi do anemii, mówi Herold.

Weterynarze często przepisują antybiotyki w leczeniu chorych zwierząt. W ciężkich przypadkach koty mogą wymagać transfuzji krwi, a następnie antybiotyków.

„Niektóre koty potrzebują leków steroidowych, aby zapobiec atakowi układu odpornościowego na własne czerwone krwinki” – mówi Herold. Leczenie może potrwać od czterech do sześciu tygodni.

Tasiemce

Jeden z najbardziej odrażających pasożytów, tasiemce zadomowiły się w jelitach psów, kotów i ludzi. Zwierzęta domowe mogą zarazić się tasiemcami połykając zarażone dorosłe pchły, co może wystąpić, gdy zwierzęta pielęgnują siebie lub inne zwierzęta. Koty mogą również zarazić się chorobą, jedząc zarażone myszy, mówi Herold.

Chociaż niezwykle rzadko u dorosłych, dzieci mogą zarazić się przez przypadkowe połknięcie zarażonej pcheł, którą mogą napotkać podczas zabawy na świeżym powietrzu, zgodnie z Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Dzieci i zwierzęta domowe przekazują segmenty tasiemców, zwanych proglottydami, podczas wypróżnień.

Leczenie tasiemców u zwierząt domowych i ludzi jest łatwe. Według CDC w przypadku obu gatunków lek o nazwie prazikwantel podaje się doustnie lub tylko w przypadku zwierząt domowych we wstrzyknięciu. Lek powoduje, że tasiemiec rozpuszcza się w jelicie.

Choroba drapania kota

Ta choroba jest interesująca. Bartonella henselae (B. henselae), bakteria wywołująca gorączkę kociego drapania, jest dość powszechna u kotów. Według CDC około 40 procent kotów, zwłaszcza kociąt, ma w pewnym momencie swojego życia bakcyla.

Niektóre koty mają poważne objawy. CDC zaleca zabranie kota do weterynarza, jeśli wymiotuje, wydaje się ospały, ma zaczerwienione oczy, obrzęk węzłów chłonnych lub zmniejszony apetyt.

Wiele kotów nigdy nie choruje, a te, które zazwyczaj mają gorączkę przez dwa lub trzy dni, a następnie całkowicie wracają do zdrowia. Więc twój kot może wydawać się całkowicie zdrowy, ale nadal może powodować nudności. „Człowiek może mieć gorączkę kociego drapania, nawet jeśli kot nie ma objawów” – mówi Herold.

Jak podaje CDC, koty przenoszą chorobę na ludzi, gryząc lub drapiąc osobę wystarczająco mocno, aby zerwać skórę, lub liżąc rany lub strupy lub w ich pobliżu.

W niecodziennym przypadku, o którym w zeszłym roku omówiono kilka mediów, Janese Walters z Toledo w stanie Ohio obudziła się pewnego ranka ze ślepotą na jedno oko. Po miesiącu badań lekarze nie byli w stanie ustalić, co spowodowało ślepotę – dopóki kobieta nie powiedziała im o swoim kocie. Następnie byli w stanie prześledzić zakażenie bakterią B. henselae i doszli do wniosku, że ma chorobę kociego pazura i że straciła wzrok w jednym oku po tym, jak jej kot polizał jej oko.

W rzadkich przypadkach infekcji u ludzi choroba może wpływać na mózg, oczy, serce lub inne narządy wewnętrzne, chociaż te powikłania są bardziej prawdopodobne u dzieci poniżej piątego roku życia oraz u osób z osłabionym lub osłabionym układem odpornościowym, CDC mówi.

Kolejny: Jak trzymać pchły z dala od domu?

Jak trzymać pchły z dala od domu?

Skuteczne leczenie pcheł może sprawić, że życie Twojego zwierzaka będzie wygodniejsze i ochronić Ciebie, Twoje zwierzę i resztę Twojej rodziny. Chociaż na rynku dostępnych jest wiele bezpiecznych i niezawodnych produktów, wybór odpowiedniego leczenia zależy od zwierząt domowych i stylu życia, mówi Herold.

Wielu rodziców zwierząt domowych woli używać produktów do stosowania miejscowego, aby powstrzymać pchły od swoich zwierząt, mówi Herold, która używa nakrapianego produktu przeciw pchłom na swoim psie. Ale produkty, które wymagają comiesięcznej aplikacji, mogą być niewygodne w użyciu dla niektórych właścicieli zwierząt domowych.

Odwołując się do rodzin, które nie lubią comiesięcznych kuracji, marketerzy stojący za nową linią obroży przeciw pchłom i kleszczom dla psów i kotów twierdzą, że zapewniają one ośmiomiesięczną ochronę przed pasożytami. Obroże wykorzystują technologię, która uwalnia aktywne składniki przeciw pchłom w kontrolowanych dawkach przez dłuższy czas.

Inną opcją dla zwierząt domowych i ich właścicieli są leki doustne.

„Nie ma jednej strategii, która działa dla wszystkich” - mówi Herold. „Twój weterynarz może wydać zalecenie na podstawie twojego gospodarstwa domowego”.

Rodziny z kotami i psami muszą zachować szczególną ostrożność, aby nie pomylić leku. Produkty zawierające permetrynę dla psów mogą być trujące dla kotów, mówi Herold.

Oczyszczanie środowiska, aby stało się strefą wolną od pcheł

Jak podkreśla Herold, usuwanie pcheł z ciała zwierzaka to dopiero początek.

Ponieważ pchły spędzają większość życia poza twoim zwierzakiem, samo leczenie twojego futrzanego przyjaciela nie rozwiąże problemu, zauważa American Veterinary Medical Association (AVMA).

Twoje zwierzę może zostać ponownie zarażone, gdy pchły, które rozmnażają się w Twoim domu, dorosną i przylgną do Twojego zwierzęcia. AVMA zaleca dokładne czyszczenie miejsca do spania Twojego zwierzaka oraz odkurzanie podłóg i mebli, które często odwiedza Twoje zwierzę. Czyszczenie i odkurzanie tych obszarów pomoże usunąć i zabić pchły na wszystkich etapach życia, mówi AVMA.

„Jeśli możesz wielokrotnie pozbyć się jajek z wykładziny, musisz pozbyć się worka próżniowego… który musi opuścić twój dom” – mówi Herold.

Pozbywanie się pcheł z domu może być czasochłonnym kłopotem, więc cierpliwość i wytrwałość są kluczem do sukcesu.

„Większość strategii wymaga czasu” - mówi Herold. „Nie pozbędziesz się pcheł w jeden dzień. Możesz zbombardować swój dom i nadal nie pozbyć się wszystkich pcheł.

Zobacz też

Związane z

Naturalne produkty pcheł i kleszczy

Naturalne domowe środki na zwalczanie pcheł i kleszczy