Rodzaje Robaków Występujących W Akwariach Rybnych

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Jessie M Sanders, DVM, CertAqV

Podczas trzymania ryb akwariowych dużo czasu i badań poświęca się temu, co jest normalne, a co nienormalne. Rozróżnienie może być trudne. Wśród tych wyzwań są robaki. Czym oni są? Skąd oni pochodzą? Czy są niebezpieczne dla moich ryb i ich środowiska?

W zależności od systemu i konfiguracji akwarium rybnego czasami robaki są normalnym, naturalnym i nieuniknionym zjawiskiem. Ale innym razem mogą wskazywać, że coś jest bardzo nie tak ze zdrowiem twojego systemu.

Co to jest robak wodny?

Wielu hobbystów wodnych jest zdezorientowanych, gdy widzą długi, mleczny sznurek wychodzący z odbytu ich ryby. Jednak w rzeczywistości nie jest to wcale robak, ale normalna wydzielina żołądkowo-jelitowa. Podobnie jak śluz pokrywa kał innych zwierząt, ryby mają tendencję do oddawania śluzu, gdy nie jedzą lub między dużymi, rzadkimi posiłkami. Ta przypominająca robaka struktura jest całkowicie normalna i nie jest powodem do niepokoju.

Prawdziwe robaki mogą być pasożytnicze lub komensalne, wewnętrzne lub zewnętrzne. Pasożytnicze robaki działają wyłącznie w swoim najlepszym interesie i kosztem zasobów swoich gospodarzy, podczas gdy robaki komensalne albo przynoszą korzyści swoim gospodarzom, albo nie mają wpływu na swojego gospodarza lub środowisko.

Gady wodne i płazy znacznie różnią się od ryb, ale mogą być również zarażone robakami. Mogą zarażać się tymi samymi pasożytami wewnętrznymi i zewnętrznymi, co ich ziemscy kuzyni.

Rodzaje robaków akwariowych

W akwariach istnieje wiele rodzajów robaków, na które należy zwrócić uwagę, od bardzo podstawowych płazińców po dżdżownice kolczaste.

Trematody - Flukes

Najbardziej podstawowymi robakami są przywry jednogenowe i przywry digeniczne. Te małe robaki mogą powodować ekstremalne podrażnienie skóry, skrzeli i oczu u ryb. Powszechnie określane jako „przywry”, te pasożyty z pewnością będą problemem przynajmniej raz w karierze każdego hodowcy ryb.

Przywry są mikroskopijne, więc nie widać ich gołym okiem. Jeśli kiedykolwiek oglądałeś pod mikroskopem śluz skóry ryb, prawdopodobnie je widziałeś.

Przywry występują w prawie wszystkich systemach w bardzo małych ilościach, ale nie zawsze wywołują kliniczne objawy choroby. Tylko wtedy, gdy osoba lub system jest obciążony, te małe liczby szybko się rozmnażają i rozprzestrzeniają po całym zbiorniku lub stawie. Kliniczne objawy choroby związane z tymi pasożytami mogą obejmować zaczerwienienie, podrażnioną skórę, miganie (ocieranie się o przedmioty lub ściany w zbiorniku) lub siniaki spowodowane miganiem. Pasożyty te są stosunkowo łatwe do leczenia, ale nie można ich całkowicie wyeliminować.

Skorupiaki – robaki kotwiczne

Chociaż mogą to być prawdziwe skorupiaki, osobnikom z rodzaju Lernea nadano nazwę „robaki kotwiczne”.

Innym powszechnym pasożytem w społeczności hobbystów, robaczyca widoczna gołym okiem to tylko narządy rozrodcze tego pasożyta. Te skorupiaki zagłębiają się głęboko w mięśnie ryb, powodując duże wrzody u wielu gatunków ryb.

Robaki kotwiczne są bardzo drażniące dla ryb i mogą powodować wtórne infekcje. Są jednak łatwo diagnozowane i można je łatwo leczyć.

Weterynarze wodni zazwyczaj łączą leczenie środowiska wodnego z ręcznym usuwaniem robaków, gdy ryba jest pod wpływem sedacji. Ta metoda złapie wszystkie rozmnażające się dorosłe osobniki i ich potomstwo.

Pierścienie – robale z włosia, robaczki ogniste, pijawki

Większość powszechnie znanych robaków to członkowie grupy pierścieniowatych. Do tej grupy należą dżdżownice, wieloszczety i pijawki.

Jednym z najczęstszych mieszkańców systemów słonowodnych są robaki z włosia. Wielu hobbystów omyłkowo natknęło się na te robaki podczas czyszczenia podłoża zbiornika. Skąd wiesz, że robaki z włosia są w twoim zbiorniku? Oni żądlą! Robaki szczecinowe rozszerzają swoje włosie w obronie, penetrując ludzką skórę i wstrzykując potężną neurotoksynę, która wywołuje intensywne podrażnienie i bolesne pieczenie w miejscu kontaktu. Ich bliscy kuzyni, dżdżownice, cierpieli jeszcze bardziej.

Dobrą wiadomością jest to, że bardziej powszechne robaki nie zaszkodzą w żaden sposób rybom. W większości są tylko problemem dla opiekunów. Wiadomo jednak, że dżdżownice atakują bezkręgowce.

Wszelkie zabiegi chemiczne, które działałyby na dżdżownice i ogniki, mogą również negatywnie wpłynąć na wiele pomocnych organizmów w systemie morskim. Najlepszym sposobem na pozbycie się robactwa włosia i robactwa ognistego jest odcięcie im dostaw żywności. Większość inwazji dżdżownic jest następstwem przekarmienia. Nadmiar pokarmu dla ryb, który opada na dno zbiornika, staje się głównym źródłem pożywienia dla robaków czających się w podłożu. Odcinanie resztek jest najlepszym sposobem leczenia wszelkich inwazji robaków włosianych.

Pijawki to kolejna problematyczna grupa w obrębie pierścienic. Te przyssawki przyczepiają się do boku ryby lub do wnętrza pyska, gdzie wydzielają antykoagulant (rozrzedzający krew), który może znacząco wpłynąć na zdrowie ryb. Występują zarówno w systemach słodkowodnych, jak i morskich.

Chociaż dorosłe pijawki są łatwe do zauważenia i ręcznego usunięcia, przy każdym protokole leczenia należy wziąć pod uwagę cykl życia (tj. Potencjalne potomstwo).

Tasiemce - tasiemce

Pasożyty wewnętrzne tasiemców, takie jak tasiemce, są znacznie trudniejsze do zdiagnozowania u ryb. Aktywne przechodzenie segmentów tasiemców w kale może być bardzo trudne do zauważenia. Częściej najczęstszą oznaką infekcji jest brak rozwoju lub przybieranie na wadze. Pozytywną diagnozę zakażenia tasiemcem można postawić tylko za pomocą badania mikroskopowego świeżego kału.

Zabiegi na bazie wody nie działają dobrze na wewnętrzne tasiemce. Recepta na lek na bazie żywności jest najlepsza i można ją uzyskać od weterynarza wodnego.

Nicienie – tęgoryjce, glisty

Jedna z największych grup robaków, nicienie zawierają różnorodne robaki pasożytnicze, komensalne i odzwierzęce, które mogą potencjalnie wpływać na zwierzęta wodne. Zawiera rodzaje Ancylostoma, Uncinaria, Bunostomum i Toxocara.

Wiele bezkręgowców wodnych może być zaangażowanych w cykl życiowy nicieni. Ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób te liczne składniki mogą być zaangażowane w cykle życiowe pasożyta.

Larwy migrans, choroba charakteryzująca się migracją stadiów larwalnych nicieni, inaczej tęgoryjców, we wszystkich tkankach ciała, może powodować poważne choroby u ludzi i innych zwierząt.

Oczyszczanie akwarium z pasożytniczych robaków

Pierwszym krokiem jest skontaktowanie się z przeszkolonym specjalistą, który może postawić prawidłową diagnozę. Kiedy leczysz potencjalne problemy z pasożytami wszelkiego rodzaju, zawsze najlepiej jest upewnić się, że faktycznie masz prawdziwy problem pasożytniczy, zamiast leczyć coś, co „wygląda śmiesznie”.

Sięganie po jakiekolwiek leczenie robaków dostępne bez recepty (OTC) może pogorszyć problem. A stosowanie jakiegokolwiek produktu przeciwbakteryjnego w przypadku infekcji pasożytniczej jest nieodpowiedzialne i może prowadzić do powstania organizmów opornych na antybiotyki. w przypadku infekcji pasożytniczych. Nadużywanie zabiegów jest bardzo powszechnym problemem w przemyśle wodnym, problemem, który można łatwo rozwiązać, współpracując z profesjonalistą specjalnie przeszkolonym do pracy z systemami wodnymi.

Zapobieganie pasożytniczym robakom wodnym

W przypadku potencjalnych organizmów pasożytniczych profilaktyka jest zawsze kluczowa. Jednak żaden system wodny nie jest odporny na inwazję robaków. W rzeczywistości nie można zagwarantować, że jakikolwiek system jest wolny od robaków. Najlepszą rzeczą, jaką może zrobić każdy opiekun ryb, jest odpowiednia kwarantanna wszystkich nowych, chorych lub rannych ryb oraz stymulowanie w pełni funkcjonującego układu odpornościowego ryb przy odpowiedniej jakości wody, odpowiednim środowisku i dobrym odżywianiu.

Poddawanie kwarantannie wszystkich nowych dodatków, czy to ryb, bezkręgowców czy roślin, pomoże zapobiec rozprzestrzenianiu się robaków. 4-6 tygodni w całkowicie oddzielnym systemie pozwoli Ci na obserwację wszelkich procesów chorobowych.

Jeśli nie masz pewności co do stanu zdrowia zakupionych zwierząt, zapytaj swojego dostawcę usług wodnych o ich bezpieczne praktyki kwarantanny. Jeśli nie mają żadnych protokołów kwarantanny lub bezpieczeństwa biologicznego lub nie chcą udostępniać żadnej z tych informacji, poszukaj innego źródła.

Odniesienie

Meyers, BJ. 1970. Nicienie przenoszone na człowieka przez ryby i ssaki wodne. J Wildl Dis. 6(4):266-71.