Glen Of Imaal Terrier Rasa Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość Życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Glen of Imaal jest bardziej pracującym terierem niż modnym psem wystawowym. Jest wyposażony w dobrze umięśniony zadek, wygięte i krótkie przednie nogi, mocny tył i wznoszącą się górną linię. Jednym z jego pierwotnych zadań było kopanie nor, wykorzystując swoją wagę, siłę i potężny ogon do wykorzeniania uciążliwych borsuków. W przeciwieństwie do innych typów terierów, Glen of Imaal nie jest przesadnym szczekaniem.

Charakterystyka fizyczna

Glen of Imaal jest niskiego wzrostu, ale znacznych rozmiarów. Ciało Glena jest dłuższe niż wysokie, a standardowa wysokość wynosi od 12 ½ do 14 cali w kłębie i waży od 30 do 40 funtów. Sierść jest dwuwarstwowa i średniej długości, z miękkim podszerstkiem i twardszym płaszczem zewnętrznym, który jest na ogół pszeniczny, niebieski lub pręgowany.

Szczególnie charakterystyczne dla tej rasy są przednie łapy, które są odwrócone. W międzyczasie jego ogon może być zadokowany lub odczepiony, ale musi pozostać wystarczająco długi, aby zapewnić dobre trzymanie za rękę (w celu wyciągnięcia psa z pożyczki).

Osobowość i temperament

Bardziej posłuszni niż większość ras terierów, Glen utrzymuje stoicką postawę; cichy i zabójczy w pościgu. W rzeczywistości jego sukces jako myśliwego w dużej mierze wynika z jego cichej szybkości. Jednak rasa ta ma w sobie stronę przygód i musi być trzymana na smyczy, gdy znajduje się poza zamkniętym obszarem, ze względu na jej skłonność do instynktownego ścigania zdobyczy. Mówi się, że nawet niewidzialne ogrodzenie elektryczne nie jest w stanie pokonać instynktów pościgowych Glen of Imaal.

Glen jest dobroduszny i zachowuje się dobrze z członkami rodziny, innymi zwierzętami domowymi i dziećmi; nadaje się również do dużych domów wiejskich lub małych domów miejskich. Chociaż nie jest znany z wyzywania większych psów, nie wycofuje się też z walki. Należy pamiętać, że rasa ta została wyhodowana do walki z borsukami i lisami. Jest to duży pies na małych nogach i zawsze ma wielkie plany do zrealizowania.

Opieka

Opieka nad Glen of Imaal Terrier jest dość prosta. Ta rasa jest obfita, z bardzo niewielkimi problemami zdrowotnymi związanymi z rasą, ale uszy muszą być regularnie pielęgnowane, usuwając nadmiar włosów, aby zapobiec gromadzeniu się, które może prowadzić do infekcji. Miększy podszerstek szybko się matowie i nie plącze. Jednak okazjonalne szczotkowanie sprawi, że sierść będzie czysta i zdrowa, a sierść nie stanie się niesforna. Szamponowanie sierści może zmiękczyć ją w dotyku, ale wielu entuzjastów tej rasy preferuje naturalną szorstkość sierści Glena.

Chociaż Glen radzi sobie wystarczająco dobrze w złych warunkach pogodowych, powinien być trzymany w pomieszczeniach w gorącym klimacie. Dodatkowo, temperatury latem będą wymagały dużego nawodnienia, aby zapewnić wygodę Glenowi, a także skrócenie sierści. Chociaż pływanie może być dobrą rozrywką i sposobem na ochłodzenie, Glen musi być chroniony przed głęboką wodą, ponieważ jego krótkie nogi i ciężkie ciało nie są wystarczająco koordynowane do pływania przez dłuższy czas. Mały basen dla dzieci powinien zapewnić Twojemu Glenowi przyjemność pływania bez związanego z tym ryzyka.

Dodatkowo, ponieważ Glen of Imaal Terriery są naturalnymi kopaczami i ścigaczami, wielu znajdzie wyjście z ogrodzonego podwórka. Aby temu zapobiec, trzymaj psa w bezpiecznych, zamkniętych pomieszczeniach i wyprowadzaj go rutynowo na długie spacery.

Zdrowie

Glen of Imaal Terrier, którego średnia długość życia wynosi od 10 do 14 lat, może cierpieć na drobne problemy zdrowotne, takie jak dysplazja stawu biodrowego psów (CHD) i poważne, takie jak postępujący zanik siatkówki (PRA). Testy na oko i biodra są przydatne dla psa.

Historia i tło

Glen of Imaal Terrier pochodzi z opustoszałego, skalistego krajobrazu gór Wicklow w Irlandii. W tym trudnym środowisku Glen służył wielu celom jako towarzysz pracy. W ciągu dnia te uduchowione teriery tropiły borsuki i lisy, z łatwością z nimi walcząc i oszczędzając swoim panom kłopotów z tymi szkodnikami. W nocy, gdy rodzina spała, Glen w ciszy polował na szczury i pilnował domu.

Glen of Imaal Terrier również miał lśniącą osobowość, więc był mile widzianym dodatkiem do rodziny. W domu Glens pracował jako psy z rożnem, używając swoich potężnych nóg do poruszania kołem, które obracało rożnie nad ogniem, aby gotować posiłki. Te dzielne psy mogły kopać w ziemi, aby stawić czoła borsukowi we własnym domu, a następnie biec kilometrami po rożnie w gorącej kuchni.

Rasa została po raz pierwszy opisana w 1870 roku, po jej uznaniu na wystawie psów w Lisburn w Anglii. W tamtych czasach teriery z Irlandii były po prostu określane jako teriery irlandzkie, bez względu na to, jakim typem teriera były. Minie trochę czasu, zanim Glen nabierze własnej nazwy.

W 1933 powstał Glen of Imaal Terrier Club of Ireland, aw 1934 Glen został przyjęty do rejestracji przez Irish Kennel Club. Podobnie jak w przypadku wielu ras, Glen ucierpiała w wyniku wojen, a liczebność rasy znacznie zmalała. Niewielu rasom z zakrętami udało się przetrwać, ponieważ nie uważano ich za wystarczająco interesujące, aby mogły być rozwijane na popularnych wystawach psów, ale dzięki sympatii kilku zagorzałych entuzjastów, Glen of Imaal został sprowadzony na wystawy psów, gdzie zwrócił na siebie uwagę uczestników.

Rasa została uznana przez Kennel Club of England w 1975 roku, a w 1986 roku amerykańscy entuzjaści założyli Glen of Imaal Terrier Club of America. Minęło kilka lat, zanim Glen zostałby przyjęty do rejestracji przez American Kennel Club, ostatecznie uzyskując ten status w 2004 roku.

Wzrost rasy był powolny i ostrożny, a Glen jest nadal uważany za stosunkowo rzadką rasę, ale ma tę zaletę, że zachowuje swoje pierwotne cechy, często określane jako "antyczne".