Pyton Birmański - Pyton Bivittatus Rasa Gadów Hipoalergiczny, Zdrowy I Długowieczny

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Popularne odmiany

Do 2009 roku pyton birmański był uważany za jeden z dwóch podgatunków pytona indyjskiego, ale teraz cieszy się własną klasyfikacją. Pyton birmański ma jeden podgatunek: Python bivittatus progschai lub karłowaty pyton birmański.

Rozmiar Pythona birmańskiego

Pytony birmańskie to jeden z pięciu największych gatunków węży na świecie. Pisklujące pytony birmańskie mają średnią długość 22 cali (56 cm) i wagę 4 uncji (113 gramów). Samice pytonów birmańskich rosną do większych rozmiarów niż ich męskie odpowiedniki, przy czym średnia długość samicy pytona birmańskiego ląduje między 13 a 18 stóp (4-5,4 m), chociaż istnieją doniesienia, że samice birmańskie osiągają długość ponad 19 stóp.

Średnia długość samca pytona birmańskiego jest nadal dość duża, od 8 do 14 stóp (2,4 - 4,2 m), ale czasami może osiągnąć długość 17 stóp (5,1 m). Oprócz tego, że jest jednym z największych gatunków węży, pytony birmańskie są również jednymi z najcięższych z gigantycznych węży. Birmańczyk 17-18 stóp może osiągnąć wagę ponad 200 funtów!

Długość życia birmańskiego Pythona

Pyton birmański to długowieczny wąż, którego średnia długość życia przekracza 20 lat. Najstarszy odnotowany pyton birmański dożył 28 lat i 3 miesięcy.

Wygląd birmańskiego Pythona

Pomimo tego, że jest jednym z największych węży, pytony birmańskie są jednym z najczęściej sprzedawanych węży, a także jednym z najpiękniejszych. Zazwyczaj pytony birmańskie są ciemnobrązowe z beżowymi plamami i dwiema wyraźnymi poziomymi liniami biegnącymi przez głowę od oka do oka. Pytony birmańskie nie mają tylu odmian kolorystycznych, co, powiedzmy, pyton kulisty, ale istnieje wiele ustalonych odmian, w tym odkrycie odmiany karła. Oto najczęstsze odmiany i odmiany pytona birmańskiego.

Albinos

Typowe albinosy birmańskie są żółte, białe i pomarańczowe.

Bez wzoru lub zielony

Młodzieńcze zielone lub pozbawione wzoru Birmy mogą zachować resztki wzoru, ale zmienią się one w jednolity wyblakły brąz lub ciemną lub zieloną khaki, gdy wąż dojrzeje do postaci dorosłej.

Labirynt

Nie ma nic wspólnego z filmem Davida Bowiego, labirynt birmański charakteryzuje się zróżnicowanym i połamanym wzorem przypominającym labirynt i pasami na pierwszej ćwiartce jego ciała.

Granit

Granitowi Birmańczycy mają jasnobrązowe głowy, czasami z wyblakłym brązowym wzorem włóczni, a ich ciała są usiane drobnym, skomplikowanym wzorem, który wygląda jak granitowa skała.

Krasnolud

Chociaż niekoniecznie jest to odmiana kolorystyczna, odmiana karłowatego pytona birmańskiego oferuje entuzjastom opcję posiadania pytona birmańskiego, który pozostanie w rozsądnym rozmiarze, zwykle około 5-7 stóp.

Poziom opieki wymagany dla birmańskiego Pythona

Ze względu na ich gigantyczne rozmiary, pytony birmańskie nie są zalecane dla początkujących lub średniozaawansowanych właścicieli węży. Przed zakupem gigantycznego węża należy spełnić znaczne wymagania. Na przykład, czy twój styl życia nadaje się do posiadania ogromnego dusiciela? Czy masz małe dzieci i zwierzęta? Czy będziesz w stanie poradzić sobie z dorosłym wężem, gdy osiągnie ponad 100 funtów? Czy jesteś gotów podjąć zobowiązanie, które obejmuje wiele dziesięcioleci?

Wiele gigantycznych węży wymaga obecności dwóch lub więcej osób podczas opieki, czyszczenia i karmienia węża. Czy masz inne osoby, które będą w stanie Ci pomóc? Ogólna zasada mówi, że potrzebujesz jednej osoby na 3 lub 4 stopy węża.

Jeśli naprawdę chcesz dużego węża, istnieje wiele innych gatunków, które wyglądają niesamowicie, są łatwe w obsłudze i nie rosną tak duże, jak boa dusiciele, boa tęczowe i pytony kulkowe.

Dieta pytona birmańskiego

Z reguły pytony birmańskie są zdrowymi zjadaczami, chętnie żywią się różnymi zwierzętami. Będziesz chciał zabezpieczyć stałe źródło pożywienia dla swojego Birmańczyka przed jego zakupem.

Tempo wzrostu Birmańczyków jest również bezpośrednio związane z jego reżimem żywieniowym. W zależności od tego, czy hodujesz Birmańczyków do rozmnażania, czy nie, musisz przyjąć odpowiedni schemat żywienia. Moc żywienia Birmańczyków przez pierwsze dwa do trzech lat prowadzi do szybkiego wzrostu, co ma dobre i złe strony.

Cokolwiek robisz dla karmienia, ograniczenie harmonogramu karmienia w miarę spowolnienia wzrostu węża jest najlepszym sposobem zapobiegania ryzyku otyłości. Hatchling Birmese należy podawać właśnie odsadzonym od piersi myszom przez kilka pierwszych karmień, zanim przejdziemy do dorosłych myszy. Chociaż każdy wąż jest inny, możesz przejść do ogólnego schematu żywienia birmańskiego:

• Od pisklęcia do 4 stóp (1,2 m): Karm jedną lub dwie myszy odpowiedniej wielkości co 3-4 dni.
• Na 4 stopach (1,2 m) przejdź do średnich szczurów, a następnie przejdź do większych szczurów.
• Od 4 stóp (1,2 m) do dojrzałości płciowej (10 stóp [3 m] u samic, 8 stóp [2,4 m] u samców): karmić jedną lub dwie ofiary co 5-7 dni.
• Przez 6-7 stóp (1,8-2,1 m) przełącz się na 3-funtowe (1,4 kg) króliki, zwiększając rozmiar królika wraz ze wzrostem węża.
• Od dojrzałości płciowej (ok. 18 miesięcy) do trzech lat: Karm jeden lub dwa króliki raz w tygodniu.
• Od trzech lat: Karm od jednego do dwóch królików co około dziesięć dni, dostosowując swój harmonogram w zależności od ogólnego wyglądu węża.

Jak bezpiecznie karmić birmańskiego Pythona?

Gdy twój birmański urośnie ponad 6 stóp (1,8 m) długości, będziesz musiał zastosować procedury bezpiecznego karmienia, aby zapobiec urazom. Obejmują one posiadanie drapieżnych zwierząt w zasięgu ręki, karmienie jednego węża na klatkę na raz oraz używanie haka węża, tarczy lub drewnianej deski jako bufora podczas usuwania niezjedzonej zdobyczy.

Zalecamy karmienie birmańskiej wstępnie zabitej zdobyczy, ponieważ żywa zdobycz może zranić Birmańczyka poprzez gryzienie i drapanie. W przypadku królików najlepszą metodą jest poproszenie dostawcy o zabicie królików w momencie zakupu. Pytony birmańskie, podobnie jak wszystkie inne duże węże, uwielbiają jeść ptactwo wszelkiego rodzaju. Jednakże, mimo że uwielbiają jeść kurczaka (surowego lub żywego i całego), drób powinien być używany tylko w ostateczności do tuczenia pytona birmańskiego, który niechętnie karmi się, lub do zwiększenia wagi birmańskiego w ramach kondycjonowanie wstępne.

Jeśli chcesz kupić żywność w ilościach, możesz kupić wstępnie zabitą mrożoną zdobycz i przechowywać ją w zamrażarce. Zamrożona zdobycz będzie musiała zostać powoli rozmrożona przed nakarmieniem pytona.

Zdrowie birmańskiego Pythona

Typowe problemy zdrowotne w birmańskich Pythonach

Utrzymanie Birmańczyków szczęśliwych i zdrowych jest stosunkowo łatwe; są uważane za wytrzymałe węże w niewoli. Ale jest jedna zasadnicza praktyka hodowlana, która może odróżnić życie od śmierci, a jest nią zaopatrzenie w ciepło. Birmańczycy nadal będą się rozwijać w umiarkowanym upale z dobrą opieką, ale chroniczny lub dramatyczny brak ciepła osłabi ich układ odpornościowy, czyniąc je podatnymi na wiele problemów zdrowotnych.

Infekcje dróg oddechowych

Choroba układu oddechowego (np. zapalenie płuc) u węży jest częstym, ale łatwym do uniknięcia problemem. Większość przypadków chorób układu oddechowego gadów jest spowodowana nieodpowiednimi gradientami ciepła w obudowie węża. Wczesne stadia choroby układu oddechowego powodują, że węże rzężą podczas oddychania lub mogą unosić głowy. Birmańczyk cierpiący na zaawansowaną chorobę układu oddechowego będzie wydzielał pienistą substancję z ust i zagłębienia w dolnej części gardła. Jeśli zobaczysz tę wydzielinę, natychmiast skontaktuj się ze swoim weterynarzem. Jeśli zostanie złapany wcześnie, skuteczne leczenie może być tak proste, jak zapewnienie odpowiedniego gradientu ciepła. Jeśli zostaniesz złapany późno, Twój zwierzak może potrzebować bezpiecznych dla gadów antybiotyków i pełnej kontroli weterynaryjnej.

Choroba ciała inkluzyjnego

Pytony birmańskie należą do tej samej rodziny co boa dusiciele, a boa są uważane za głównego nosiciela bardzo poważnej choroby gadów zwanej chorobą ciała inkluzyjnego (IBD), infekcji retrowirusowej podobnej do AIDS. Nie jest zaraźliwa dla ludzi, ale dla innych węży. Pytony birmańskie są niezwykle podatne na tego typu wirusy, zwłaszcza IBD. Historycznie, Birmańczycy, którzy są narażeni na wirusa, umierają dramatycznie w ciągu kilku tygodni. IBD charakteryzuje się objawami drżenia, drgawek, utraty wzroku, utraty kontroli nad językiem i niemożności wyprostowania się po odwróceniu do góry nogami (stan zwany „syndromem patrzenia w gwiazdy”).

Narażenie na IBD może wystąpić, gdy zakażone węże mają roztocza, a roztocza przenoszą zainfekowane płyny ustrojowe na inne węże podczas hodowli i przez wspólne zamieszkiwanie z zakażonymi okazami. Dobrą zasadą jest, aby nigdy nie umieszczać innego gatunku boa dusiciela w tej samej klatce, co pyton birmański.

Choroba Pytona Birmańskiego

Pytony birmańskie są głównymi gatunkami dotkniętymi chorobą birmańską (BD), ale zaobserwowano je również u pytonów krótkoogoniastych z Borneo, afrykańskich skał i pytonów krwi. ChAD jest powolną, postępującą chorobą charakteryzującą się nawracającymi atakami infekcji dróg oddechowych, takich jak zapalenie płuc i zaangażowaniem bakterii oportunistycznych. ChAD jest szczególnie dokuczliwa w środowisku herpetokulturystów, ponieważ nie ma ostatecznych informacji na temat przyczyn lub metod transmisji. Naukowcy zauważyli podobieństwa między BD i IBD, ale nie są pewni, czy BD jest nowym szczepem retrowirusa, czy czymś nowym. Dotknięte węże należy natychmiast i ściśle poddać kwarantannie i należy rozważyć eutanazję.

Choroba pęcherzowa i zgnilizna łuskowa (martwicze zapalenie skóry)

Często w wyniku złych praktyk hodowlanych te dwa stany często mogą występować razem. Choroba pęcherza występuje głównie z powodu poważnie nieodpowiedniej higieny, a gnicie łusek jest spowodowane załamaniem układu odpornościowego. Infekcje węży mogą mieć objawy od łagodnego krwotoku po ciężkie pęcherze i owrzodzenia. Rezultat wygląda prawie jak oparzenie chemiczne w postaci pęcherzy, a gojenie może zająć kilka tygodni.

Zachowanie birmańskiego Pythona

Pytony birmańskie to zwykle łagodne olbrzymy, co jest jednym z powodów, dla których są tak popularne. Pisklę birmańskie może być trochę żwawe, ale zwykle po delikatnym obchodzeniu się to ustanie i całkowicie ustanie. Inni młodzi Birmańczycy mogą próbować wywijać się lub wielokrotnie gryźć i wypróżniać się, gdy są krępowani, a niektórzy są po prostu nieprzyjemni, bez względu na to, jak często się z nimi obchodzi.

Jeśli uległość jest ważną cechą twojego nowego birmańskiego zwierzaka, niezwykle ważne jest, aby w pierwszej kolejności zwrócić uwagę przy wyborze pytona birmańskiego.

Materiały dla birmańskiego środowiska Pythona

Konfiguracja akwarium lub terrarium - rozmiar ma znaczenie -

W przypadku węży wielkości pytona birmańskiego, prowizoryczne klatki i całkowicie szklane obudowy po prostu nie wystarczą. Będziesz chciał poszukać obudowy zaprojektowanej specjalnie do przechowywania dużych węży. Obudowa birmańska powinna mieć przesuwaną lub uchylną pokrywę lub przesuwany lub zawiasowy front z mechanizmem blokującym, który uniemożliwi wężowi świetną ucieczkę. Istnieje kilka firm, które sprzedają obudowy z formowanego plastiku lub włókna szklanego z przesuwanymi szklanymi frontami, które są wystarczająco duże, aby pomieścić birmańskie pytony, lub możesz mieć obudowę zbudowaną na zamówienie.

Młode węże birmańskie mogą zaczynać w stosunkowo małych klatkach, co ma tę dodatkową zaletę, że czują się bezpiecznie. Dobrą zasadą jest to, że obwód birmańskiego ogrodzenia powinien być co najmniej półtora raza długości węża. Obudowa o pojemności 75 galonów (284 litrów) jest odpowiednia do przechowywania birmańskiego o długości 6-8 stóp (1,8-2,4 metra). Dorosłe samice pytonów birmańskich wymagają ogrodzeń o wymiarach co najmniej 72 x 36 cali (181 x 91 cm) i do 96 cali (244 cm) długości dla bardzo dużych okazów.

Inną opcją na umieszczenie birmańskich pytonów jest obramowanie części pokoju w celu stworzenia izolowanego szklanego wyświetlacza z przodu, podobnie jak w ogrodach zoologicznych. Jeśli nie masz całego pokoju przeznaczonego na mieszkanie dla twojego Birmańczyka, nie będziesz mógł użyć roślin do dekoracji.

Jeśli chodzi o podłoża, głównym celem jest łatwość wymiany. Możesz użyć wiórów osikowych, sprasowanej lucerny (granulki z królika), delikatnej kory orchidei, gazet lub wiórów sosnowych. Do dekoracji można użyć suchych materiałów krajobrazowych, takich jak duże skały, na których można się wygrzewać, fragmenty kory korkowej, suszone trawy i duże wybrane kawałki drewna. Tylko upewnij się, że wszystko, co wkładasz do obudowy birmańskiej, jest łatwe do przenoszenia i czyszczenia (kiedy pytony birmańskie eliminują swoje odpady (np. mocz i stolec), wytwarzają obfite ilości płynów i ciał stałych.

Ciepło i Światło

Idealna temperatura do wychowywania szczęśliwych i zdrowych Birmańczyków wynosi od 85 do 90 stopni Fahrenheita, ale konsekwentne utrzymywanie tej temperatury w całej obudowie może okazać się trudne. Korzystanie z wielu nowoczesnych termometrów elektronicznych i łączenie ich z alarmami, które włączają się, gdy temperatura spada poniżej określonego poziomu, jest najlepszym sposobem na zapewnienie utrzymania odpowiedniej temperatury.

Najlepszym systemem do utrzymania odpowiedniej temperatury w birmańskiej obudowie jest zapewnienie temperatury powietrza w ciągu dnia 84-88 stopni Fahrenheita, z ogrzewanym obszarem wygrzewania, który osiąga temperaturę powierzchni w zakresie 88-92 stopni Fahrenheita. W nocy temperatura może bezpiecznie spaść do 80-84 stopni Fahrenheita. Dopóki jest dostępne miejsce do wygrzewania się, powinieneś być w stanie uniknąć wszystkich problemów zdrowotnych związanych ze zbyt chłodnymi temperaturami.

Masz kilka opcji, jeśli chodzi o systemy grzewcze, ale najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że gigantyczne węże muszą mieć możliwość termoregulacji (samoregulacji temperatury ciała) poprzez ogrzewanie około jednej trzeciej powierzchni obudowy do 88-90 stopni Fahrenheita. Bez względu na wybraną opcję ogrzewania, zachowaj szczególną ostrożność, aby upewnić się, że nie ma żadnych odsłoniętych elementów grzewczych, które mogłyby spalić twojego węża.

Poniżej wymieniono niektóre opcje źródła ciepła.

Podkładki i taśmy grzewcze

Zdecydowanie najłatwiejszy sposób na ogrzanie obudów, wystarczy upewnić się, że są podłączone do termostatów i sond temperatury.

Koce wieprzowe

Te plastikowe poduszki grzewcze można zamawiać wyłącznie w sklepach paszowych i są najlepszymi urządzeniami grzewczymi produkowanymi komercyjnie dla dużych gadów. Są to duże, sztywne jednostki zamknięte w plastiku, które emitują ciepło powierzchniowe na dużych obszarach. Koce dla świń muszą być kontrolowane za pomocą odpowiednich termostatów.

Grzejniki ceramiczne

Stanowią one dobre źródło ciepła nad głową; po prostu upewnij się, że wybierasz odpowiednią żarówkę o mocy do rozmiaru obudowy i że ceramiczna podstawa może obsłużyć moc. Plastikowe gniazda z tekturowymi wkładkami spalą się już po kilku godzinach. Jak każde inne źródło ciepła, zastosowanie reostatów lub termostatów ma kluczowe znaczenie.

Oświetlenie żarowe

Żarówki mogą być używane do utrzymywania ciepła Birmy, po prostu upewnij się, że mierzysz temperaturę w obszarze wygrzewania bezpośrednio pod oprawą i w najdalszej odległości od żarówki, po tym, jak żarówka była włączona przez co najmniej godzinę. Żarówki muszą zawsze znajdować się na zewnątrz obudowy, gdzie światło nie może spalić węża.

Ogrzewacze pomieszczeń i ogrzewacze pomieszczeń

Jeśli masz szczególnie dużą kolekcję lub specjalny pokój węża, możesz użyć grzejników kosmicznych. Zachowaj szczególną ostrożność, aby się nie przegrzały.

Gorące skały

Podczas gdy grzejniki „gorące skały” mogą stwarzać problemy, gdy węże kręcą się wokół nich i palą się, mogą być przydatne do hodowania pytonów piskląt. Po prostu bądź ostrożny, ponieważ wąż potrzebuje trochę czasu, aby zorientować się, że jest na gorącej skale. W tym czasie gorąca skała może spowodować oparzenie lub wrzód na ciele węża.

Siedlisko i historia Pythona birmańskiego

Pytony birmańskie pochodzą z indochińskich regionów Borneo, południowych Chin, Hajnan, Hongkongu, Jawy, Birmy, Sulawesi, Sumbawy, Tajlandii i Wietnamu. Pytony birmańskie, które zostały zadomowione w niewoli w USA, pochodziły z Tajlandii, ale w ostatnich latach większość birmańskich importowanych do USA pochodzi z Wietnamu i Indonezji.

W przeciwieństwie do innych gatunków węży, które zostały wyhodowane w celu stworzenia różnych odmian, pyton birmański nie został zbytnio zmieniony podczas hodowli. Najważniejszą zmianą w hodowli było osiągnięcie karłowatego pytona birmańskiego.

Na wolności pytony birmańskie mogą wydawać się powolne, czekając obok szlaków zwierzyny i wodopojów w lesie deszczowym, aby złapać swoją zdobycz, ale nie są bezradne. Birmańczycy są w rzeczywistości doskonałymi wspinaczami na drzewach i lubią pływać i kąpać się (woda utrzymuje ich ciężar ciała).

Pytony birmańskie były kiedyś standardowym rekwizytem każdego szanującego się zaklinacza węży, ale obecnie przebywają głównie w ogrodach zoologicznych, centrach przyrody i na wystawach w sklepach zoologicznych.

Chociaż są one znane z tego, że są ogólnie łagodne i posłuszne, populacje pytonów birmańskich spowodowały kryzys środowiskowy w południowej Florydzie, gdzie dobrze prosperowały w wodnych pustkowiach Everglades na Florydzie. Pierwsze obserwacje pytonów birmańskich w Everglades miały miejsce w latach 80. XX wieku, ale po huraganie Andrew zniszczył wiele ogrodów zoologicznych, lęgowisk i ostoi dzikiej przyrody w 1992 r., umożliwiając dużej liczbie zwierząt ucieczkę na wolność, liczba Birmańczyków zaczęła się dramatycznie rosnąć. Mając niewielu naturalnych drapieżników, którzy utrzymują populację w ryzach, od tego czasu utworzyli dużą populację, która nadal rośnie.

W ekosystemie południowej Florydy birmański jest gatunkiem inwazyjnym, który żywi się młodymi krokodylami, ptakami i małymi ssakami (niektóre z nich są już zagrożone), takimi jak ryś rudy, szop pracz, opos i lis. Istnieje uzasadniona obawa, że pytony birmańskie wkrótce będą polować na niektóre rodzime gatunki, takie jak króliki błotne, które wyginą. Znane są również ataki na znacznie większe zwierzęta. W 2006 roku badacze dzikiej przyrody na Florydzie znaleźli czterometrowego Birmańczyka, który zmarł podczas próby połknięcia 6-metrowego aligatora, który również zmarł.

Komisja Ochrony Ryb i Dzikiej Przyrody na Florydzie zareagowała, organizując coroczne programy usuwania węży w celu wyeliminowania liczby pytonów i innych inwazyjnych gatunków gadów, a także wydając pozwolenia na polowanie kwalifikującym się kandydatom. Jednak pytony birmańskie z powodzeniem ukrywały się w neutralnych odcieniach Everglades, które tak bardzo pasują do ich własnej skóry. Spośród tysięcy, które, jak się uważa, żyją w Everglades na Florydzie, liczba pytonów łapanych przez traperów i myśliwych wynosi tylko setki każdego roku.

Z drugiej strony, pytony były od wieków bardzo poszukiwane i polowane, aby służyć jako pożywienie, dla ich cennej skóry i do wykorzystania w różnych lokalnych środkach medycznych. Ta nadmierna eksploatacja spowodowała umieszczenie niektórych gatunków i podgatunków na liście gatunków zagrożonych, a mianowicie pytona indyjskiego i pytona birmańskiego. Pomimo tego, że pyton birmański jest wymieniony jako chroniony w Hongkongu, Chinach i Tajlandii, nadal jest szeroko i nielegalnie polowany.

Ten artykuł został zweryfikowany i zredagowany pod kątem dokładności przez dr Adama Denisha, VMD.