African Rock Python - Pyton Sebae Rasa Gadów Hipoalergiczny, Zdrowy I Długowieczny

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

PetMD Ostrzeżenie:

Afrykańskie pytony skalne są dużymi, agresywnymi wężami i nie nadają się jako zwierzęta domowe dla większości ludzi, zwłaszcza w domach z dziećmi, ponieważ mogą być niebezpieczne. Prosimy nie wypuszczać zwierząt domowych na wolność, ponieważ mogą one mieć wpływ na rodzimą przyrodę.

Popularne odmiany

Istnieją dwa podgatunki afrykańskiego pytona skalnego (AfRock): środkowoafrykański pyton skalny (P. s. sebae) i południowoafrykański pyton skalny (P. s. natalensis). Pyton skalny południowoafrykański został niedawno wyniesiony do pełnego gatunku.

Aby odróżnić te dwa gatunki, wystarczy spojrzeć na łuskę głowy i wzór. Południowoafrykańskie pytony skalne mają przednie łuski podzielone na dwie do siedmiu łusek i brakuje im dobrze zdefiniowanej dużej plamy przed okiem, którą można znaleźć u środkowoafrykańskiego pytona skalnego. Ponadto plama podoczna na południowoafrykańskim pytonie skalnym zostaje zredukowana do ciemnej smugi.

Rozmiar afrykańskiego rocka Pythona Rock

Południowoafrykańskie pytony skalne osiągają średnio 9-11 stóp długości dla samców i 15 stóp długości dla kobiet.

Z drugiej strony, środkowoafrykańskie pytony skalne są trzecim co do wielkości gatunkiem węży na świecie i mogą osiągać długość ponad 25 stóp (7,5 metra).

Pisklęta środkowoafrykańskie osiągają średnio 2 stopy (61 cm) długości, a dorosłe osobniki osiągają długość od 11 do 18 stóp lub więcej (3,3 - 5,4 m). Są również ciężkie, ze średnią 70-121 funtów, chociaż największe okazy mogą osiągać wagę 200 funtów lub więcej.

Długość życia afrykańskiego pytona rockowego

Afrykańskie pytony skalne cieszą się długą żywotnością. Typowe afrykańskie pytony skalne wyhodowane w niewoli mogą żyć od 20 do 30 lat. Najstarszy odnotowany afrykański pyton skalny mieszkał w zoo w San Diego i miał dwadzieścia siedem lat i cztery miesiące. Nieźle jak na tak dużego faceta!

Wygląd afrykańskiego rock Pythona

Afrykańskie pytony skalne, choć same w sobie atrakcyjne, są mniej kolorowe niż inne węże i nie są hodowane i hodowane przez więcej niż kilku wyspecjalizowanych hodowców. Przypominają skalne wychodnie, na których lubią żyć i mają ciemne plamy koloru, zwykle na ciemnozielonym/oliwkowym lub jasnobrązowym tle.

Istnieje kilka odmian afrykańskiego pytona skalnego, które są specjalnie hodowane i mają wzory, których nie można znaleźć w naturze; są to tak zwane przekształcenia. Poniżej wymieniono mniej więcej trzy różne odmiany, które zostały stworzone przez hodowcę Jaya Brewera.

Bez wzoru

Te afrykańskie skały mają wyciszone plamy lub całkowicie ich brakuje. Mogą różnić się kolorem, pokazując lawendowe i złote tło lub zwykłe ciemne tło.

W paski

Pasiaste afrykańskie skały różnią się tym, że mogą mieć wiele pasków o różnej szerokości lub jeden długi pasek biegnący wzdłuż kręgosłupa od głowy do ogona. Afrykańskie pytony skalne w paski mogą również różnić się kolorami, od ciemnych, neutralnych tonów po jaśniejsze odcienie złote lub bananowe.

Hipomelanistyczny

Hipomelanistyczny (hypo: under + melan: ciemny lub czarny) oznacza, że wąż zachował część swojej czarnej pigmentacji, tracąc większość. Afrykańskie pytony skalne to odmiany, które mają zredukowane ciemne pigmenty. Mogą mieć odcienie od ciemnego złota i jasnej oliwki do prawie białego, który prawie nie ma koloru i wzoru.

Poziom opieki afrykańskiego pytona rockowego

Afrykańskie pytony skalne rosną bardzo duże i mają takie same wymagania mieszkaniowe jak inne gigantyczne węże. Ponieważ pytony skalne mają tak długą żywotność i wymagają stałego źródła pożywienia, które rośnie wraz z nimi, nie są one odpowiednimi zwierzętami domowymi dla wszystkich.

Afrykańskie pytony skalne są również podobne do pytonów siatkowanych pod tym względem, że mogą mieć paskudny temperament, chyba że zostały wyklute i wychowane w niewoli. Z tych powodów afrykańskie pytony skalne najlepiej pozostawić zaawansowanym herpetokulturystom.

Afrykańska Dieta Pytona Rockowego

Jeśli planujesz pomieścić afrykańskiego pytona skalnego, zapewnij sobie stałe źródło pożywienia, zanim przyniesiesz nowego węża do domu. W miarę wzrostu będą wymagały zwierząt drapieżnych o odpowiedniej wielkości. „Odpowiedniej wielkości” ofiara nie powinna być większa niż największa szerokość środkowego ciała węża.

Tempo wzrostu afrykańskich pytonów skalnych jest bezpośrednio oceniane na podstawie ich schematu żywienia. Większość herpetokulturystów zaleca zmniejszanie diety węża po osiągnięciu dojrzałości płciowej (zwykle około trzech lat), aby zapobiec otyłości. Pisklujące African Rocks mogą być karmione myszami kilka razy przed przejściem do dorosłych myszy. Po tym, jak African Rock kilka razy zjadł dorosłe myszy, możesz przejść do schematu żywienia.

Oto przykładowy schemat żywienia, którego możesz użyć w przypadku pytonów skalnych z Afryki Środkowej i Południowej:

• Od pisklęcia do 4 stóp długości karm od 1 do 2 myszy odpowiedniej wielkości co 3 do 4 dni.

  Na 4 stopach możesz przestawić się na średnie szczury, zanim ostatecznie przejdziesz do dużych szczurów

• Od 4 stóp do dojrzałości płciowej karm swoje Afrock od 1 do 2 zwierząt drapieżnych co około 5 do 10 dni.

  W tym czasie, gdy twój wąż osiąga długość od 6 do 7 stóp, może być konieczne przejście ze szczurów na króliki, zwiększając rozmiar królików w miarę wzrostu węża

• Po osiągnięciu dojrzałości płciowej karmić od jednego do dwóch królików co tydzień do dwóch tygodni, w zależności od apetytu węża i ogólnego wyglądu.

Zdrowie afrykańskiego pytona skalnego

Typowe problemy zdrowotne w afrykańskich pytonach skalnych

Jeśli chodzi o posiadanie zdrowego Afrock, wszystko zaczyna się od selekcji. Zawsze kupuj węża od renomowanego hodowcy; nigdy nie zdobądź go na wolności. Poniżej znajduje się krótkie podsumowanie chorób i zaburzeń afrykańskiego pytona skalnego.

Choroby zakaźne i pasożyty

Dziko schwytane węże są podatne na szereg problemów zdrowotnych, w tym pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne.

Jednak zewnętrzne pasożyty, takie jak kleszcze i roztocza, mogą nadal atakować węże hodowane w niewoli, zwłaszcza jeśli wprowadzono nowego węża, więc miej oko na małe białe, czerwone lub czarne plamki, które się poruszają. Jeśli podejrzewasz problem z pasożytami, zabierz swojego zwierzaka do weterynarza.

Infekcje dróg oddechowych

Problemy z oddychaniem, takie jak zapalenie płuc u gadów, są również problemem, który może się zdarzyć, ale w większości przypadków, jeśli złapiesz przeziębienie wystarczająco wcześnie, możesz to łatwo naprawić.

Wąż cierpiący na chorobę układu oddechowego może trzymać głowę prosto, aby oddychać, a w niektórych przypadkach będzie świszczać. W takim przypadku zabierz węża do weterynarza i upewnij się, że w jego obudowie jest odpowiedni gradient ciepła.

W bardziej zaawansowanych stadiach choroby układu oddechowego węże mogą wydzielać z ust lub otworów wentylacyjnych tandetną, pieniącą się substancję.

Choroba ciała inkluzyjnego u afrykańskich pytonów skalnych (IBD)

IBD to niezwykle poważna choroba węży, którą przenoszą węże Boid (pytony i boa). IBD jest retrowirusem, podobnie jak AIDS u ludzi. Dotknięte pytony mogą umrzeć w ciągu kilku dni od narażenia lub pozostawać przez miesiące lub lata.

Ekspozycja jest zwykle spowodowana, gdy zakażone węże dzielą zagrody z niezainfekowanymi wężami, podczas wspólnego zamieszkiwania lub hodowli. Zawsze trzymaj swoje afrykańskie pytony skalne osobno i nigdy nie umieszczaj ich w tej samej obudowie, co boa.

Zachowanie afrykańskiego pytona rockowego

Afrykańskie pytony skalne, choć są inteligentnymi stworzeniami, mają sporą reputację bycia wstrętnymi. Wykazano jednak, że wyhodowane w niewoli afrykańskie pytony skalne można oswoić dzięki regularnej obsłudze.

Kiedy afrykańskie pytony skalne czują się zagrożone, mogą atakować i gryźć lub pryskać nieprzyjemnie pachnącą substancją z ogonów.

Materiały dla mieszkań afrykańskich pytonów skalnych

Wymagania dotyczące opieki nad afrykańskimi pytonami skalnymi są bardzo podobne do wymagań pytonów siatkowych tej samej wielkości. Potrzebują wystarczająco dużej przestrzeni do wzrostu, gradientu ciepła, który pozwala wężowi na samoregulację (regulację własnej temperatury) i kilku ciekawych miejsc, w których mogą się ukryć.

Konfiguracja akwarium lub terrarium

Po pierwsze: musisz upewnić się, że obudowa węża ma solidny mechanizm blokujący i odpowiednią wentylację. Dobrą zasadą, jeśli chodzi o rozmiar obudowy, jest to, że musi być wystarczająco duża, aby wąż mógł owinąć się wokół niej półtora raza wygodnie.

Następnie musisz wybrać podłoże (tak nazywamy legowisko dla gadów) i dekoracje dla swojego węża, które są łatwe do czyszczenia i wymiany. Możesz użyć wszystkiego, od specjalnie wykonanego dywanu z gadów po gazetę jako podłoże. Tylko nie używaj wiórów cedrowych lub sosnowych! Olej z tych drzew może podrażniać skórę węża i powodować choroby układu oddechowego. Podłoże mulczowe jest świetnym środkiem, ponieważ jest łatwe do wyczyszczenia i wygląda naturalnie.

Jeśli chodzi o dekoracje, możesz wybrać tak proste, jak i fantazyjne. Pamiętaj tylko, że będziesz musiał wyczyścić wszystko, co umieścisz w obudowie, więc prosty chowany dziennik może być lepszy niż fantazyjny kawałek z mnóstwem zakamarków do zepsucia.

Ciepło i Światło

Węże potrzebują szeregu ciepła – gradientu ciepła – aby właściwie zarządzać własnymi temperaturami. Nazywa się to termoregulacją i jest niezwykle ważne.

Siedlisko twojego afrykańskiego pytona skalnego musi mieć zakres temperatur od 86 stopni Fahrenheita do 92 stopni Fahrenheita. Powietrze powinno mieć w ciągu dnia gradient temperatury między 86 a 88 stopni Fahrenheita, spadając do 80 stopni w nocy. W obudowie powinien również znajdować się gorący punkt o stałej temperaturze 88-92 stopni Fahrenheita. Można to osiągnąć za pomocą grzejnika podzbiornikowego, grzejników pokojowych w pomieszczeniu, w którym znajduje się Twoja obudowa, lub lamp sufitowych.

Uważaj, aby żaden element grzejny nie był umieszczony bezpośrednio w obudowie, tak jak żarówki, które nie mają okablowania ochronnego. Nie używaj gorących skał do gorącego miejsca węża, ponieważ węże lubią się owijać wokół nich i spalać ich skórę.

Jeśli chodzi o ogrzewanie gigantycznej obudowy węża, są to standardowe opcje w branży.

Koce wieprzowe

To gigantyczne poduszki grzewcze zamknięte w sztywnym plastiku; emitują duże ciepło powierzchniowe na dużym obszarze i są sterowane termostatami. Koce dla świń mogą być zamawiane tylko w sklepach specjalizujących się w gadach lub w sklepach z paszą. Bez wątpienia są to najlepsze komercyjnie produkowane urządzenia grzewcze dla dużych gadów.

Podkładki i taśmy grzewcze

To najłatwiejszy sposób na ogrzanie obudów węży; po prostu upewnij się, że masz je podłączone do termostatów, aby zapewnić odpowiedni gradient.

Grzejniki ceramiczne

Mogą być używane jako górne źródła ciepła, ale wymagają odpowiedniej żarówki o mocy i mocnych podstaw ceramicznych, które mogą wytrzymać moc w watach. Plastikowe gniazda mają czasami kartonowe wkładki, które zaczynają się palić już po kilku godzinach. Do regulacji tego typu grzejników zawsze używaj termostatów lub reostatów.

Siedlisko i historia afrykańskiego Pythona skalnego

Afrykański pyton skalny pochodzi z kontynentu afrykańskiego i woli zadomowić się na skalnych wychodniach i sawannach, gdzie może się ukryć. Prowadzą nocny tryb życia i lubią wspinać się po drzewach i gałęziach w nocy, gdzie mogą zasadzić się na zdobycz. Gatunek nie poruszał się zbytnio, a ponieważ nie jest to bardzo popularny wąż do rozmnażania i trzymania, nie ma ich zbyt wielu poza tłumem miłośników węży.

Jedynym wyjątkiem jest Park Narodowy Everglades na Florydzie, gdzie pyton skalny zadomowił się i połączył z dwoma innymi gatunkami inwazyjnymi: pytonem birmańskim i boa dusicielem. Gatunki te sieją spustoszenie w lokalnej ekosferze. W rzeczywistości naukowcy uważają, że afrykański pyton skalny może stanowić większy problem niż pyton birmański, ponieważ jest bardziej agresywny.

Ta inwazja obcych węży w Everglades na Florydzie wynika w dużej mierze z tego, że ludzie kupują młode afrykańskie pytony skalne, a następnie wypuszczają je na wolność, gdy urosną zbyt duże, aby je utrzymać. Dlatego gigantyczne węże nie są odpowiednim rodzajem zwierzaka dla wszystkich! Dodatkowo w 1992 roku huragan Andrew zniszczył wiele ogrodów zoologicznych i placówek hodowlanych, co umożliwiło wypuszczenie wielu węży dużych ras do lokalnej społeczności.

Ten artykuł został zweryfikowany i zredagowany pod kątem dokładności przez dr Adama Denisha, VMD.