Parvo U Psów I Szczeniąt: Przyczyny I Leczenie Parwowirusa Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 19:12

Parwowirus psów (CPV lub powszechnie określany jako „parvo”) jest jednym z najpoważniejszych wirusów, na jakie mogą się zarazić psy. Na szczęście można temu zapobiec dzięki odpowiednim szczepieniom.

Wirus ten został odkryty w 1967 roku i szybko stał się poważnym zagrożeniem dla zdrowia psów. Wynika to przede wszystkim z faktu, że wirus jest trudny do zabicia, może długo żyć w środowisku i jest wydalany w dużych ilościach przez zarażone psy.

Wirus jest również wysoce zaraźliwy, dlatego szczepionka parvo jest uważana za szczepionkę podstawową dla szczeniąt i psów.

Chociaż wysoce skuteczna szczepionka parwowirusowa zmniejszyła ryzyko dla prawidłowo zaszczepionych psów, choroba ta jest niestety nadal szeroko rozpowszechniona, zwłaszcza u szczeniąt i dorastających psów.

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o parvo u psów - jak chronić swojego psa przed tym, oznaki parvo, których powinieneś szukać i co zrobić, jeśli twój pies wykazuje objawy.

Przejdź do sekcji tutaj:

• Co to jest Parvo u psów i szczeniąt?

• Jak psy i szczenięta otrzymują Parvo?

  • Czy ludzie mogą dostać parvo?
  • Czy koty mogą dostać parvo od psów?
• Jakie są etapy Parvo?
• Jakie są oznaki Parvo?
• Jak długo trwa Parvo? Jakie są prognozy dla przypadków Parvo?
• Jak diagnozuje się Parvo?
• Jak leczyć parwowirusa?
• Jak zapobiegać parwou
• Czy zaszczepiony pies może dostać Parvo?
• Czy pies może dostać parvo dwa razy?

Co to jest Parvo u psów i szczeniąt?

Parvo to zakaźny wirus DNA, który często powoduje ciężką chorobę u młodych i nieszczepionych psów.

Wpływa przede wszystkim na szybko dzielące się komórki organizmu, co oznacza, że najbardziej dotknięty jest przewód pokarmowy i szpik kostny.

Chociaż parwowirus występuje najczęściej u szczeniąt i dorastających psów, może atakować dorosłe lub starsze psy, zwłaszcza jeśli są nieszczepione.

Jak psy otrzymują Parvo? Czy Parvo jest w powietrzu?

Parwowirus to niezwykle zaraźliwa choroba, która szybko i skutecznie się rozprzestrzenia. Jak więc dokładnie się rozprzestrzenia?

Chociaż parwowirus psów nie jest przenoszony drogą powietrzną, można go znaleźć na wielu powierzchniach w środowisku.

Rozprzestrzenia się poprzez kontakt ze skażonym kałem, ale nie musisz widzieć stałego kału, aby wirus był obecny. Może żyć na ziemi lub na powierzchniach w budach, na rękach ludzi lub na odzieży osób, które zostały skażone. Psy mogą również nosić go na sierści lub łapach, jeśli miały kontakt ze skażonym kałem.

Parwowirus może żyć na zewnątrz przez miesiące, jeśli nie lata, i jest odporny na wiele środków dezynfekujących, chociaż jest podatny na rozcieńczony wybielacz i niektóre specjalistyczne środki czyszczące powszechnie stosowane w szpitalach weterynaryjnych.

Czy ludzie mogą dostać parvo?

Parwowirus jest specyficzny gatunkowo, więc ludzie mają własną wersję wirusa. Oznacza to, że ludzie nie mogą zarazić się parwowirusem od psów, a psy nie mogą zarazić się parwowirusem od ludzi.

Jednak nadal ważne jest, aby zachować najwyższą ostrożność, nosząc osobiste wyposażenie ochronne, jeśli wejdziesz w kontakt z zarażonym psem. Chociaż możesz nie dostać parvo, wirus może zostać przeniesiony na innego psa przez ręce lub ubranie, które nosisz.

Czy koty mogą otrzymać Parvo od psów?

Koty mają również rodzaj parwowirusa, który powoduje ciężką chorobę, znaną jako panleukopenia kotów.

Podczas gdy psy nie mogą zarazić się parwowirusem kotów od kotów, koty mogą zarazić się parwowirusem psów. Najczęściej mają znacznie łagodniejsze objawy kliniczne niż psy, ale istnieje szczep psiego parwowirusa, który może powodować ciężką chorobę u kotów.

Szczepionka przeciwko parwowirusowi kotów, która jest częścią podstawowej szczepionki FVRCP, może zapewnić pewną ochronę krzyżową przeciwko parwowirusowi psów.

Jakie są oznaki Parvo u psów?

Pies zarażony parwowirusem psów zacznie wykazywać objawy w ciągu trzech do siedmiu dni od zakażenia.

Zakażony szczeniak często wykazuje letarg jako pierwszy znak i może nie chcieć jeść. Często też mają gorączkę.

W miarę rozwoju wirusa Twój pies zacznie cierpieć na silne wymioty i biegunkę.

Ciężko chore szczenięta mogą zapaść się i mieć wysokie tętno i hipotermię z powodu stopnia odwodnienia i infekcji.

Jak diagnozuje się parwowirusa u psów? Czy są testy Parvo?

Testy kału ELISA (test immunoenzymatyczny) są najczęstszym sposobem diagnozowania parwowirusa psa w warunkach klinicznych.

Test wymaga wymazu kałowego i trwa około 10 minut.

Chociaż ten test jest dokładny, negatywny wynik niekoniecznie wyklucza parwowirusa u psa z objawami, ponieważ może on nie wydalać antygenu wirusowego w czasie badania. W takich przypadkach mogą być potrzebne dalsze testy.

Jakie są etapy Parvo?

Stadia parwowirusa psów następują po stadiach większości infekcji wirusowych.

1. Infekcja

Szczeniak (lub dorosły pies) jest narażony na cząsteczki wirusa poprzez kał zarażonego psa. Te cząsteczki wirusowe mogą pochodzić z kilku miejsc:

• Środowisko, na ziemi lub na powierzchni
• Pies-matka
• Osoby/odzież/obiekty nieożywione, które miały kontakt z kałem zarażonego psa

Do wywołania infekcji, która przedostaje się przez pysk szczeniaka lub psa, potrzebna jest bardzo niewielka ilość kału.

2. Inkubacja

Istnieje okres inkubacji (od trzech do siedmiu dni), w którym pies jest zarażony parwowirusem, ale nie wykazuje jeszcze objawów.

W tym okresie wirus w szczególności wyszukuje najszybciej dzielące się komórki w ciele – zazwyczaj zaczyna atakować migdałki lub węzły chłonne gardła. Celując w te szybko dzielące się komórki, wirus jest w stanie skutecznie i wydajnie namnażać się i atakować inne części organizmu psa.

Kiedy już się rozmnoży i dostanie się do krwiobiegu, wirus będzie szukał innych źródeł szybko nurkujących komórek. Najbardziej dotknięte obszary to:

• Szpik kostny
• Komórki wyściełające ściany jelita cienkiego

U małych szczeniąt parwowirus może również infekować serce, co powoduje zapalenie mięśnia sercowego, słabą pracę serca i arytmie.

3. Choroba

Kiedy wirus infekuje szpik kostny, atakuje młode komórki odpornościowe, co prowadzi do spadku ochronnych białych krwinek.

To osłabia zdolność organizmu do samoobrony i pozwala wirusowi łatwiej zaatakować przewód pokarmowy (GI). W tym miejscu dochodzi do największych szkód. Wirus atakuje wyściółkę jelita cienkiego, co uniemożliwia przewodowi pokarmowemu psa:

• Absorbuj składniki odżywcze
• Zapobiegaj utracie płynów do stolca
• Zapobiegaj przedostawaniu się bakterii do jelit

Prowadzi to do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak:

• Biegunka
• Wymioty
• Letarg
• Poważne odwodnienie
• Gorączka
• Prawdopodobnie sepsa

Podczas gdy parvo u psów nie zawsze jest śmiertelne, te, które nie przeżyją, zwykle umierają z powodu odwodnienia lub wstrząsu, wraz z uszkodzeniami spowodowanymi przez toksyny septyczne z bakterii jelitowych uciekające do krwioobiegu.

4. Odzyskiwanie

Odzyskiwanie z parwowirusa różni się w zależności od przypadku. Pełne wyzdrowienie może zająć trochę czasu, w zależności od ciężkości choroby i wyrządzonych przez nią szkód.

Psy, które mogą wyzdrowieć z infekcji, chorują przez pięć do 10 dni po wystąpieniu objawów.

Bardzo ważne jest, aby szczenięta z parwowirusem otrzymywały odpowiednie odżywianie, aby ich jelita mogły się zagoić.

Psy wychodzące z infekcji parvo powinny być karmione łagodną, lekkostrawną dietą. Hill's, Purina i Royal Canin opracowują diety weterynaryjne na receptę, które są starannie opracowane tak, aby były zrównoważone pod względem odżywczym i łagodne dla przewodu pokarmowego:

• Hill’s Prescription Diet Digestive Care i/d sucha karma dla psów
• Hill’s Prescription Diet Digestive Care i/d mokra karma dla psów
• Purina Pro Plan Veterinary Diets PL Gastroenteryczna sucha karma dla psów
• Purina Pro Plan Veterinary Diets PL Gastroenteryczna mokra karma dla psów
• Royal Canin Veterinary Diet Gastrointestinal Low Fat sucha karma dla psów
• Royal Canin Veterinary Diet Gastrointestinal Low Fat mokra karma dla psów

Jak długo trwa Parvo? Jakie są prognozy dla psa z Parvo?

Pobyty w szpitalu trwają zwykle około pięciu do siedmiu dni, ale zależy to od nasilenia objawów.

Najwyższe ryzyko śmierci występuje około 24-72 godzin po zauważeniu objawów parvo u psów.

Jeśli szczeniak jest hospitalizowany, otrzymuje dużo opieki podtrzymującej i jest ściśle monitorowany, przeżywalność wynosi około 75-80%. Przeżycie jest trudniejsze, jeśli pies nie otrzyma natychmiastowej pomocy weterynaryjnej po wykazaniu objawów klinicznych lub jeśli pies nie jest hospitalizowany z wystarczającą opieką wspomagającą.

Czy istnieją domowe środki na Parvo?

Nie ma domowych środków na parvo.

W niektórych przypadkach, jeśli pies nie jest poważnie chory lub jeśli kosztowne leczenie jest zaporowe, można podjąć próbę leczenia ambulatoryjnego z pomocą weterynarza.

Leczenie ambulatoryjne parvo u psów obejmuje:

• Płyny podskórne (płyny podawane pod skórę jako źródło nawilżenia)
• Specjalna dieta wysokostrawna
• Środki przeciwwymiotne zapobiegające wymiotom
• Prawdopodobnie leki przeciwbiegunkowe

Podczas gdy niektóre psy mogą wyzdrowieć po tym protokole, jest to o wiele bezpieczniejsze i bardziej prawdopodobne, że będą miały lepsze wyniki, jeśli pies jest hospitalizowany.

Jak leczy się Parvo?

Nie ma lekarstwa na parwowirusa, więc leczenie polega na wspieraniu szczenięcia, aby jego organizm mógł zwalczyć wirusa.

Opieka podtrzymująca dla parwowirusa obejmuje na ogół:

• Hospitalizacja z płynami dożylnymi
• Środki przeciwwymiotne zapobiegające wymiotom
• Koncentracja na odżywianiu, w razie potrzeby z rurką do karmienia
• Korekta wszelkich zaburzeń równowagi elektrolitowej lub niskiego poziomu glukozy we krwi

Szczenięta wykazujące objawy posocznicy – jelito staje się tak „nieszczelne” z powodu choroby, że bakterie z jelit przedostają się do krwiobiegu – wymagają leczenia antybiotykami.

Szczenięta z wysoką gorączką lub niską liczbą białych krwinek mogą również otrzymywać antybiotyki.

Ile kosztuje leczenie Parvo?

Koszt leczenia może się znacznie różnić w zależności od ciężkości choroby, długości pobytu w szpitalu i lokalizacji kliniki weterynaryjnej.

Koszty mogą zacząć się od kilkuset dolarów za leczenie ambulatoryjne i do kilku tysięcy dolarów za ciężki przypadek z hospitalizacją.

Średnio spodziewaj się, że leczenie będzie kosztować minimum 1000-1500 USD.

Nie trzeba dodawać, że zaszczepienie psa jest o wiele bardziej opłacalne niż posiadanie psa z parwowirusem.

Jak zapobiec zarażeniu psa przez Parvo

Szczepionka przeciwko parwowirusowi psów jest najczęściej podawana w postaci szczepionki skojarzonej o różnych akronimach: DHPP, DAPP, DA2PP, DHLPP itp. Szczepionka ta jest uważana za szczepionkę podstawową i powinna być podawana co trzy do czterech tygodni od 6 tygodnia do co najmniej 16 tygodni.

Najważniejszą rzeczą jest upewnienie się, że szczeniak dotrze na czas na szczepienia. Jeśli między dawkami przypominającymi upłynęło zbyt dużo czasu, serię szczepionek trzeba będzie rozpocząć od nowa, aby utrzymać ochronę.

Szczenięta powinny socjalizować się tylko z w pełni zaszczepionymi psami, dopóki nie będą w stanie być w pełni zaszczepione. Należy unikać obszarów, w których status szczepień nie jest zapewniony, takich jak parki dla psów.

Wyjątkiem są zajęcia dla szczeniąt w renomowanym ośrodku szkoleniowym, ponieważ wszystkie szczenięta muszą mieć przynajmniej pierwszą szczepionkę przeciwko parwowirusowi, a szkolenie i socjalizacja we wczesnym wieku są niezwykle ważne.

Pies będzie musiał otrzymać szczepionkę przypominającą w wieku jednego roku, aby można go było uznać za w pełni zaszczepiony. Psy powinny również otrzymywać szczepionki co rok do trzech lat przez całe życie.

Czy zaszczepiony pies może dostać Parvo?

Chociaż żadna szczepionka nie może obiecać, że będzie w 100% skuteczna, szczepionka przeciwko parwowirusowi psów jest bardzo skuteczna i zapewnia doskonałą ochronę przed wirusem. Jest bardzo mało prawdopodobne, aby odpowiednio zaszczepiony pies zachorował na parwowirus psów.

Ważne jest, aby upewnić się, że szczenięta otrzymują odpowiednią liczbę dawek przypominających w zależności od ich wieku, a następnie po roku, a następnie co rok do trzech lat.

Jeśli zaszczepiony pies wejdzie w kontakt z psem, który jest chory i aktywnie wydala parwowirusa, wczesne podanie dawki przypominającej nie byłoby nierozsądne.

Czy pies może dostać parwowirusa dwa razy?

Chociaż nie jest to niemożliwe, jest bardzo mało prawdopodobne, aby pies, który wyzdrowiał z parwowirusa psów, zachorowałby ponownie.

Odporność na parwowirusa utrzymuje się przez kilka lat.

Nie oznacza to jednak, że Twój pies nie musi być szczepiony przeciwko parwowirusowi psów, jeśli wyzdrowiał w przeszłości. Nadal należy wykonywać rutynowe szczepienia.