Zapalenie żył Powierzchownych U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Zapalenie żył u kotów

Zapalenie żył jest związane ze stanem znanym jako zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych – zapalenie żył w pobliżu powierzchni ciała, znane również jako żyły powierzchowne. Zapalenie żył jest zwykle spowodowane infekcją lub zakrzepicą – tworzeniem się skrzepu (lub skrzepliny) wewnątrz naczynia krwionośnego, co z kolei utrudnia przepływ krwi przez organizm.

Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych jest najczęstszą postacią tego schorzenia i zwykle jest zlokalizowane w jednym obszarze.

Zakrzepowe zapalenie żył głębokich, odwrotnie, jest związane z klinicznymi objawami sepsy, w której dochodzi do infekcji bakteryjnej z powodu obecności organizmów chorobotwórczych i ich toksyn we krwi lub tkankach. Ten rodzaj zakrzepowego zapalenia żył jest również związany z chorobą zakrzepowo-zatorową tkanek głębokich, w której skrzep lub zakrzep powstały w jednej części ciała uwalnia się i migruje do innego naczynia krwionośnego, gdzie powoduje zablokowanie.

Zapalenie żył może dotyczyć zarówno psów, jak i kotów. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak ta choroba wpływa na psy, odwiedź tę stronę w bibliotece zdrowia PetMD.

Objawy i typy

Głównym objawem zapalenia żyły jest miejscowe zapalenie, które może objawiać się ciepłem, obrzękiem, bólem, stwardnieniem naczyń lub zaczerwienieniem skóry zwanym rumieniem. Jeśli występują co najmniej dwa z wyżej wymienionych objawów, można to uznać za oznakę miejscowego zapalenia. Może również występować drenaż lub gorączka, które są związane z takimi infekcjami.

Przyczyny

Nie istnieje wiek, rasa ani płeć kota, o którym wiadomo, że jest bardziej podatny na rozwój zapalenia żył. Jednak bardzo młode lub starsze koty mogą być bardziej zagrożone po prostu z powodu słabiej rozwiniętego lub słabo funkcjonującego układu odpornościowego.

Cechy, które są uważane za czynniki ryzyka rozwoju zapalenia żył, obejmują otyłość, brak mobilności, słabą jakość żył, przewlekłą chorobę serca lub nerek, ciążę i/lub zaburzenie odporności, w którym układ odpornościowy kota nie działa prawidłowo.

Główną przyczyną zapalenia żył jest stosowanie cewnika dożylnego (IV). Słaba jakość lub pielęgnacja cewnika może prowadzić do bakteryjnej kolonizacji cewnika, co z kolei może doprowadzić do zakażenia kota. Cewniki są często używane podczas operacji lub do leczenia ofiar urazów.

Diagnoza

Do prawidłowego zdiagnozowania zapalenia żył niezbędny jest szereg procedur diagnostycznych. Test dopplerowski jest niedrogim środkiem do badania przepływu krwi w żyłach kota i może ujawnić wszelkie nieprawidłowości krążenia krwi i blokady. Posiewy krwi mogą również wskazywać na oznaki związane z ogólnoustrojowymi stanami zapalnymi. Dodatkowe techniki diagnostyczne mogą obejmować obrazowanie rentgenowskie i analizę moczu.

Leczenie

W przypadku podejrzenia infekcji najbardziej prawdopodobnym leczeniem będzie antybiotykoterapia. Konkretny antybiotyk przepisany Twojemu kotu będzie zależeć od miejsca infekcji, a także od podejrzewanych zanieczyszczeń powodujących infekcję (jeśli w danym momencie nie jest dostępna hodowla). Dodatkowe leki mogą sprawić, że kot będzie bardziej komfortowy, łagodząc związane z tym objawy.

Życie i zarządzanie

Po początkowym leczeniu należy dostosować antybiotykoterapię na podstawie kontrolnych badań posiewów. Niektórych żył, zwanych żyłami flebotycznymi, należy unikać podczas terapii dożylnej lub pobierania krwi, dopóki kot nie wyleczy się całkowicie. Przy odpowiednim leczeniu antybiotykami, najcięższe przypadki mogą ustąpić nawet do trzech tygodni.

Zapobieganie

Ponieważ główną przyczyną zapalenia żyły są złej jakości cewniki lub niewłaściwa pielęgnacja cewnika, jest to główny obszar, na który należy zwrócić uwagę przy planowaniu profilaktyki. Wszelkie miejsca wprowadzenia cewnika dożylnego należy regularnie czyścić środkami przeciwdrobnoustrojowymi i leczyć maścią przeciwdrobnoustrojową, aby uniknąć infekcji bakteryjnej, która może prowadzić do zapalenia żył. Należy stosować sterylne opatrunki, a cewniki należy wymienić w ciągu 24 godzin, zwłaszcza jeśli zostały założone w sytuacji awaryjnej. Dłuższe cewniki mogą zmniejszyć częstość występowania zapalenia żył.