Zatrucie Psem Arsenem U Psów - Zabiegi Zatrucia Arsenem U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Zatrucie arsenem u psów

Arsen jest minerałem zawierającym metale ciężkie, który jest powszechnie zawarty w związkach chemicznych do produktów konsumenckich, takich jak herbicydy (chemikalia do zabijania niechcianych roślin), insektycydy (chemikalia do zabijania owadów), środki do konserwacji drewna oraz w niektórych preparatach leków do leczenia pasożytów krwi, takich jak heartworm. W lekach przeciw pasożytom poziom arsenu jest w zakresie subletalnym i nie zaszkodzi psu, ale przedawkowanie może prowadzić do toksyczności. W większości przypadków psy przypadkowo połykają produkty zawierające arsen, gdy uzyskują dostęp do takich związków.

Objawy i typy

W przypadku ostrego narażenia na arsen u zarażonego psa mogą wystąpić następujące objawy:

• Wymioty
• Biegunka
• Ból brzucha
• Letarg
• Oszałamiający
• Świeża jasnoczerwona krew w kale
• Leżenie ze skrajnym wyczerpaniem
• Ciało może odczuwać wyjątkowo zimno, szczególnie w kończynach, w tym w uszach i kończynach
• Utrata przytomności
• Śmierć u nieleczonych psów lub w przypadku silnego zatrucia
• W przypadku narażenia przewlekłego (długotrwałego) objawy mogą być subtelne, takie jak słaby apetyt i utrata masy ciała

Przyczyny

• Spożycie związków zawierających arsen
• Przedawkowanie leków zawierających arsen w leczeniu pasożytów nicieni sercowych u psów

Diagnoza

Historia podstawowa jest bardzo ważna w diagnozowaniu zatrucia arszenikiem, a lekarz weterynarii będzie musiał wiedzieć o wszelkich związkach zawierających arszenik, które masz w domu. Będziesz musiał podać dokładną historię zdrowia swojego psa, wystąpienia objawów i możliwych incydentów, które mogły spowodować ten stan. Historia wszelkich leków podawanych ostatnio Twojemu psu również pomoże w diagnozie. Często właściciele przyprowadzają swoje psy do weterynarza ze skargą na nagły, niewyjaśniony epizod wymiotów. Jednak niewielu właścicieli zgłasza, że ich psy spożywają związki zawierające arszenik, więc może to nie być pierwsza widoczna przyczyna. Twój weterynarz wykona pełny profil krwi, w tym chemiczny profil krwi, pełną morfologię krwi i analizę moczu. Może być również konieczna próbka zawartości żołądka. Arsen w krwiobiegu lub zawartości żołądka potwierdzi diagnozę. W przypadku przewlekłego zatrucia arszenikiem poziom arszeniku w organizmie można ocenić na podstawie próbki włosów, ponieważ arszenik osadza się we włosach z biegiem czasu.

Jeśli to możliwe, powinieneś pobrać próbkę wymiocin lub biegunki, aby zabrać ją do weterynarza. Pomoże to przyspieszyć proces diagnostyczny, aby Twój pies mógł zostać wyleczony przed dalszymi uszkodzeniami.

Leczenie

Ostre (nagłe) zatrucie arszenikiem jest stanem nagłym, a czas pozostaje kluczowym czynnikiem powodzenia. Wymioty odgrywają ochronną rolę w zatruciu arszenikiem, ponieważ wydalają dużą część spożytego materiału trującego. Jeśli jednak wymioty nie zostaną zainicjowane bezpośrednio po tym, lekarz weterynarii będzie musiał wykonać płukanie żołądka (irygację żołądka), aby wypłukać zawartość żołądka. Ponieważ arszenik poważnie uszkadza wątrobę i nerki, dializy przeprowadza się u psów, które są w stanie niewydolności nerek z powodu zatrucia arszenikiem. Głównym celem leczenia jest wypłukanie trucizny z organizmu; dlatego powszechnie stosuje się płynoterapię i leki zwiększające wydalanie. Ponadto wiadomo, że niektóre związki chelatują (wiążą) metale ciężkie, takie jak arszenik, i są powszechnie stosowane do wiązania arsenu, który nadal jest obecny w organizmie. Chelatory działają zarówno poprzez spowalnianie arszeniku, zanim przekroczy on barierę krew-mózg, jak i poprzez uczynienie go bardziej rozpuszczalnym w wodzie, dzięki czemu można go skuteczniej wypłukać z organizmu. Twój weterynarz może zastosować takie antidotum, aby przyspieszyć powrót do zdrowia Twojego psa. Twój pies może wymagać przyjęcia do szpitala weterynaryjnego na kilka dni, dopóki nie ustabilizuje się i nie będzie całkowicie zagrożony.

I odwrotnie, jeśli rzeczywiście byłeś świadkiem, jak twój pies spożywa truciznę, możesz działać szybko, wywołując wymioty, ale należy to zrobić natychmiast po zdarzeniu. Zadzwoń do lekarza, aby uzyskać instrukcje dotyczące bezpiecznego wywoływania wymiotów. Jeśli od momentu spożycia upłynie czas, tylko weterynarz może leczyć Twojego psa. Ponieważ indukowane wymioty mogą być niebezpieczne w przypadku niektórych toksyn, ponieważ niektóre trucizny wyrządzają więcej szkód przez przełyk niż podczas schodzenia, nie wywołuj wymiotów, chyba że masz absolutną pewność, co twój pies połknął. Jeśli Twój pies już zwymiotował, nie próbuj wymuszać więcej wymiotów.

Ostatnie słowo, nie wywołuj wymiotów, jeśli Twój pies jest nieprzytomny, ma problemy z oddychaniem lub wykazuje oznaki poważnego stresu lub szoku. Niezależnie od tego, czy Twój pies wymiotuje, czy nie, po wstępnej opiece musisz natychmiast zabrać go do placówki weterynaryjnej.

Życie i zarządzanie

Po powrocie ze szpitala zapewnij swojemu psu odpowiedni odpoczynek i chroń go przed wszelkimi źródłami stresu. Postępuj zgodnie z wytycznymi lekarza weterynarii dotyczącymi leczenia domowego, takich jak leki i odżywianie. Łatwostrawna karma jest często zalecana psom, które wracają do zdrowia po zatruciu.

Upewnij się, że wszystkie źródła związków arsenu są zabezpieczone lub usunięte. Jeśli muszą być trzymane w domu, upewnij się, że są poza zasięgiem dzieci i zwierząt. Większości problemów można łatwo uniknąć, jeśli przestrzegane są wytyczne dotyczące postępowania i przechowywania takich trujących związków.

Miej oko na swojego psa i jeśli zauważysz coś niezwykłego w jego zachowaniu, natychmiast skonsultuj się z weterynarzem. Niestety, w wielu przypadkach ciężkiego zatrucia bardzo niewielu pacjentów przeżywa, o ile leczenie nie zostanie rozpoczęte bardzo wcześnie.