Zespół Key-Gaskella U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Dysautonomia psów

Dysautonomia charakteryzuje się nieprawidłowym działaniem autonomicznego układu nerwowego (ANS), układu kontrolującego tętno, oddychanie, trawienie, oddawanie moczu, ślinienie, pocenie się, rozszerzenie źrenic, ciśnienie krwi, skurcze jelit, aktywność gruczołów i pobudzenie fizyczne. Funkcje ciała występujące w AUN są w dużej mierze wykonywane bez świadomego myślenia, z wyjątkiem oddychania, które działa w koordynacji ze świadomym myśleniem. Ten stan jest również określany jako zespół Key-Gaskella.

Jest to rzadki stan, ale kiedy już się pojawi, zwykle dotyka psy, które są młode, ale powyżej wieku szczenięcego i swobodnej wędrówki, wiejskie bogowie wydają się być najbardziej narażeni na nabycie tej choroby. W przeciwnym razie nie ma szczególnego wpływu na płeć ani wiek. Istnieje pewna korelacja geograficzna związana z dysautonomią psów, z większą częstością występowania na Środkowym Zachodzie, Missouri, Oklahomie i Kansas. Jednak przypadki zostały zgłoszone w całych Stanach Zjednoczonych.

Leczenie opiera się na objawach pierwotnych, a prognozy dotyczące powrotu do zdrowia są strzeżone.

Objawy i typy

• Ostre objawy zwykle rozwijają się w ciągu trzech do czterech dni
• Rozszerzone niereagujące źrenice
• Brak produkcji łez
• Strach/unikanie światła (światłowstręt)
• Uniesienie trzeciej powieki (wysunięcie trzeciej powieki)
• Wymioty
• niedomykalność
• Anoreksja i utrata wagi
• Drybling moczu (wielomocz)
• Oddawanie moczu
• Utrata napięcia zwieracza odbytu
• Biegunka
• W niektórych przypadkach zaparcia
• Rozdęty, łatwo wyrażony pęcherz
• Możliwy ból brzucha
• Duszność (trudności w oddychaniu)
• Suchy nos i błony śluzowe
• Kaszel
• Wydzielina z nosa
• Depresja
• Utrata odruchów kręgosłupa
• Zanik mięśni
• Możliwa słabość

Przyczyny

Przyczyna jest nieznana.

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi pełne badanie fizyczne Twojego psa. Będziesz musiał podać dokładną historię zdrowia swojego psa, wystąpienia objawów i możliwych incydentów, które mogły doprowadzić do tego stanu. Dostarczona przez Ciebie historia może dać Twojemu lekarzowi weterynarii wskazówki dotyczące tego, które narządy są dotknięte tym schorzeniem.

Promienie rentgenowskie pokażą megaesophagus (powiększenie przełyku), rozszerzone pętle jelitowe bez perystaltyki (normalne skurcze mięśni jelit) oraz poszerzony pęcherz moczowy. Utrata kontroli nerwów w tęczówce oka spowoduje nadwrażliwość na leki cholinergiczne, wpływając na czas reakcji tęczówki oka na skurcz. Pies, który nie jest dotknięty Key-Gaskell, będzie miał normalny czas reakcji wynoszący 30 minut, a pies dotknięty tym schorzeniem będzie miał nienormalnie szybką reakcję zwężenia źrenicy.

Test prowokacyjny atropiny zostanie przeprowadzony w celu przetestowania odpowiedzi serca – zdrowy pies będzie miał wzrost aktywności serca (tachykardia) w odpowiedzi na atropinę, podczas gdy pies dotknięty Key-Gaskell nie będzie miał wzrostu częstości akcji serca.

Zastrzyki histaminy mogą być podane w celu zbadania współczulnej utraty funkcji naczyń włosowatych. W przypadku utraty funkcji naczyń włosowatych nie będzie widocznej reakcji reaktywnej skóry lub pręgi, ale nie będzie zaczerwienienia skóry. Testy te pomogą lekarzowi weterynarii dokonać pełnej oceny zdolności autonomicznego układu nerwowego (składającego się z układu współczulnego i przywspółczulnego) do zdrowego funkcjonowania.

Leczenie

Przyczyna dysautonomii jest nieznana. Tak więc leczenie jest objawowe.

Psu należy podawać dożylnie (IV) płyny, aby zapobiec odwodnieniu. Zgłębnik do karmienia może pomóc w zapewnieniu odpowiedniego odżywiania, jeśli występuje megaesophagus. Jeśli ruchliwość jelit jest nieobecna, może być konieczna sonda do karmienia. Jeśli produkcja łez jest niewystarczająca, należy podawać sztuczne łzy. Nawilżenie powietrza może pomóc w wysuszeniu błon śluzowych. Pęcherz powinien być ręcznie odciągany dla psa.

Podane zostaną leki wspomagające narządy, zachęcające do skurczów pęcherza i poprawiające motorykę jelit. W przypadku podejrzenia infekcji lub zapalenia płuc zostaną przepisane antybiotyki.

Życie i zarządzanie

Rokowanie dla psów z dysautonomią jest strzeżone. Większość psów dotkniętych tą chorobą nie przeżyje, ponieważ wiele z nich umiera z powodu zachłystowego zapalenia płuc lub wymaga eutanazji z powodu złej jakości życia. Psy, które przeżyją, mogą potrzebować ponad roku, aby w pełni wyzdrowieć i często mają pewien stopień trwałej dysfunkcji autonomicznej, co może wymagać stałej opieki.