Nadczynność Tarczycy U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Nadczynność tarczycy to choroba spowodowana nadprodukcją tyroksyny, hormonu tarczycy, który zwiększa metabolizm w organizmie. Tarczyca normalnie wytwarza hormony tarczycy w odpowiedzi na stymulację przez przysadkę mózgową, „gruczoł nadrzędny” organizmu. Hormony tarczycy zwykle nasilają procesy chemiczne zachodzące w komórkach organizmu, zwłaszcza te związane z metabolizmem; jednak w nadczynności tarczycy nadmierne poziomy hormonów powodują, że komórki i ciało stają się nadmiernie naładowane, co powoduje zwiększenie metabolizmu z jednoczesną utratą masy ciała, niepokojem i biegunką, a także innymi objawami.

Nadczynność tarczycy występuje rzadko u psów i najczęściej występuje w wyniku raka tarczycy. Może również wynikać z leków stosowanych w leczeniu niedoczynności tarczycy, czyli niedoboru podstawowych hormonów tarczycy w organizmie.

Objawy i typy

• Obejmuje wiele układów narządów ze względu na ogólny wzrost metabolizmu
• Utrata masy ciała
• Zwiększony apetyt
• Zaniedbany wygląd
• Zła kondycja ciała
• Wymioty
• Biegunka
• Zwiększone pragnienie (polidypsja)
• Zwiększony mocz (wielomocz)
• Szybki oddech (tachypnoe)
• trudności w oddychaniu (duszność)
• Szmer serca; szybkie tętno; szczególnie nieprawidłowe bicie serca znane jako „rytm galopu”
• Nadpobudliwość
• Powiększona tarczyca, wyczuwalna jako guzek na szyi

Niektóre psy cierpiące na nadczynność tarczycy określane są jako apatyczne. Pacjenci ci wykazują nietypowe objawy, takie jak słaby apetyt, utrata apetytu, depresja i osłabienie.

Przyczyny

• Nadmierne funkcjonowanie guzków tarczycy (gdzie guzki tarczycy wytwarzają nadmiar hormonów tarczycy poza kontrolą przysadki mózgowej)
• Wydzielanie hormonów tarczycy T3 (triodotyronina) lub T4 (tetrajodotyronina) w wyniku raka tarczycy; guz następnie zakłóca normalne funkcjonowanie tarczycy, powodując, że gruczoł wytwarza więcej tyroksyny
• Odpowiedź na leki stosowane w niedoczynności tarczycy może prowadzić do nadprodukcji tyroksyny

Diagnoza

Wstępną diagnozę często można postawić na podstawie palpitacji gruczołu, który wraz z postępem powiększa się. Standardowe testy obejmą chemiczny profil krwi, pełną morfologię krwi i analizę moczu. Najczęstszym objawem profilu potwierdzającym rozpoznanie nadczynności tarczycy jest wysokie stężenie T4 w surowicy krwi. Jednak w niektórych przypadkach poziomy T4 mogą znajdować się w normalnym zakresie, co utrudnia diagnozę nadczynności tarczycy. Dotyczy to zwłaszcza wczesnych stadiów tej choroby. Jeśli Twój pies wykazuje objawy niedoczynności tarczycy, ale badania krwi nie są jednoznaczne, będziesz musiał wrócić do lekarza weterynarii na dalsze badania krwi.

Twój weterynarz może potrzebować przeprowadzić baterię testów, aby wyzerować wiarygodną diagnozę. Scyntygrafia tarczycy (badanie diagnostyczne, w której za pomocą radioizotopów uzyskuje się dwuwymiarowy obraz źródła promieniowania organizmu) może być stosowana do diagnozowania nadczynności tarczycy oraz lokalizacji nieprawidłowej tkanki tarczycy.

Radiografia klatki piersiowej i echokardiografia mogą być przydatne w ocenie ciężkości choroby mięśnia sercowego, a zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej mogą być stosowane do wykrywania przerzutów do płuc.

Leczenie

Leczenie ambulatoryjne jest zwykle wystarczające, jeśli można zastosować leki hamujące produkcję hormonów tarczycy. W przypadkach, w których tarczyca jest nadczynna w wyniku leków podawanych na niedoczynność tarczycy, która występuje częściej u psów, dawkę leku można dostosować, a objawy na ogół ustąpią.

Chirurgiczne usunięcie tarczycy lub leczenie radioaktywną formą jodu będzie wymagało leczenia szpitalnego i monitorowania. Chirurgiczne usunięcie tarczycy najlepiej wykonać, gdy tylko jeden gruczoł tarczycy jest dotknięty chorobą, ponieważ usunięcie obu może prowadzić do niedoczynności tarczycy. Kolejnym powikłaniem, które może wystąpić po chirurgicznym usunięciu zajętej tarczycy, jest sukcesywna nadczynność pozostałej tarczycy.

Jeśli nadczynność tarczycy jest związana z guzem tarczycy, możliwość operacji będzie zależeć od inwazyjnego charakteru guza. Bliskość guza do przełyku i głównych tętnic może utrudnić lub nawet uniemożliwić operację, ale w niektórych przypadkach część guza może zostać usunięta, a psa można dalej leczyć radioaktywną terapią. Rokowanie zależy od tego, jak daleko nowotwór utworzył przerzuty do otaczających tkanek.

Stosowanie radiojodu jest ograniczone do zamkniętej placówki medycznej, ponieważ samo leczenie jest radioaktywne. W zależności od stanu, w którym mieszkasz i obowiązujących wytycznych, Twój pies będzie musiał być hospitalizowany od kilku dni do kilku tygodni po leczeniu radioaktywnym lekiem, aby umożliwić materiałowi radioaktywnemu usunięcie większości ciała, zanim pies będzie mógł być obsługiwane przez członków rodziny. Po zabraniu psa do domu nadal należy podjąć środki ostrożności, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia toksycznej reakcji na radioaktywne leczenie. Twój lekarz weterynarii doradzi Ci środki ostrożności.

Po ustąpieniu głównych objawów wynikających z nadmiernego poziomu hormonów tarczycy w organizmie modyfikacje diety często nie wymagają ścisłego egzekwowania. Mimo to modyfikacje diety mogą być konieczne w celu leczenia lub kontrolowania powikłań, które mogą wystąpić w połączeniu z nadczynnością tarczycy, takich jak uszkodzenie nerek.

Życie i zarządzanie

Po rozpoczęciu leczenia lekarz weterynarii będzie musiał ponownie badać psa co dwa do trzech tygodni przez pierwsze trzy miesiące leczenia, z pełną morfologią krwi w celu sprawdzenia stężenia hormonu tarczycy w surowicy T4. Dawkowanie leków zostanie dostosowane tak, aby utrzymać stężenie T4 w niskim, normalnym zakresie.

Jeśli twój pies przeszedł operację, w szczególności usunięcie tarczycy, twój weterynarz będzie chciał uważnie obserwować powrót psa do zdrowia. Rozwój niskiego poziomu wapnia we krwi i/lub paraliż krtani w początkowym okresie pooperacyjnym to powikłania, które w razie wystąpienia będą wymagały obserwacji i leczenia. Twój lekarz będzie również mierzył poziom hormonów tarczycy w pierwszym tygodniu po operacji, a następnie co trzy do sześciu miesięcy, aby sprawdzić nawroty aktywności tarczycy.

W przypadkach, w których wykryty zostanie guz tarczycy, rokowanie będzie zależeć od tego, czy jest złośliwy, czy łagodny. Nowotwory złośliwe tego typu często szybko dają przerzuty do otaczających tkanek i narządów, co utrudnia leczenie i pogarsza rokowanie. Nowotwory łagodne można ogólnie leczyć i mają znacznie lepsze perspektywy na przyszły stan zdrowia.