Zjadł ILE Advils? (Bliski Przypadek Toksyczności Ibuprofenu)

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Kilka miesięcy temu jeden z naszych techników wprowadził do pracy jej „mieszankę terierów”. Przez ostatnie 24 godziny cierpiał na wyjątkowo paskudną biegunkę – a tego ranka obudziła się w domu pełnym czarnych, smolistych stolców.

Badanie kału, zgodnie z oczekiwaniami, wykazało obecność dużej ilości strawionej krwi. Zazwyczaj oznacza to krwawienie gdzieś wysoko w przewodzie pokarmowym. W takich przypadkach najczęściej podejrzewa się przełyk, żołądek i górne odcinki jelita cienkiego.

Niestety, ten 24-miesięczny pies miał również bardzo blade dziąsła, co wskazywało na to, że tracił dużą ilość krwi. Badania krwi potwierdziły, że liczba czerwonych krwinek była bardzo niska. Potrzebował transfuzji i wszelkiej opieki, jaką moglibyśmy zapewnić, aby powstrzymać falę utraty krwi z przewodu pokarmowego.

Jeśli nie jest to jeszcze oczywiste, jest to naprawdę przerażający scenariusz – zwłaszcza, gdy nie mamy pojęcia, co go powoduje. Zdjęcia rentgenowskie były nieskuteczne, pozostałe prace laboratoryjne były prawidłowe, a endoskopia nie wchodziła w rachubę ze względu na wysoki koszt tej specjalistycznej procedury.

Podejrzewałem toksyczność. Ten młody pies nie przyjmował żadnych leków. I chociaż mieszkał w domu, w domu w większości zabezpieczonym przed szczeniętami (bez trutki na szczury ani leków na receptę), współlokatorka była wolna i wolna ze swoimi rzeczami. Namówiłem tego technika, żeby poszedł do domu i przeszukał miejsce w poszukiwaniu dowodów.

Kiedy wróciła zalana łzami z pustą, poszarpaną butelką Advilu (ibuprofenu), nie mogę powiedzieć, że byłam zbyt zaskoczona. Przerażony, tak zszokowany, nie. Zawierał do 50 tabletek z rdzawą powłoką cukierkową, którą znają tak dobrze ci, którzy piją Advil. Pyszna, sztuczna okleina cukrowa i ekscytujący, grzechoczący dźwięk w większości pełnej butelki sprawiają, że jest to powszechna toksyna domowa - szczególnie dla młodych psów.

Ale pięćdziesiąt tabletek! To było daleko poza toksyczną dawką dla 40-funtowego psa. W tym momencie (prawdopodobnie ponad 36 godzin później) nie było możliwości pompowania żołądka. Chodziło o kontrolę uszkodzeń.

Transfuzja zastępująca utraconą krew. Ogromne ilości płynów, aby zminimalizować uszkodzenie nerek i wypłukać toksyczny ibuprofen. Leki ochraniające żołądek, które pokrywają krwawiące nadżerki lub wrzody w przewodzie pokarmowym i zmniejszają wytwarzanie zaostrzających się kwasów. To wszystko, co mogliśmy zrobić – na razie.

Większość przypadków zatrucia ibuprofenem, które widzę, ma się dobrze. Ale 50 tabletek to całe mnóstwo Advil. Na szczęście ten pies był wystarczająco młody i zdrowy, aby przetrwać toksyczne uderzenie. Ale ponieważ nie mieliśmy opcji lunety (aby zobaczyć, ile szkód zostało wyrządzonych), utknęliśmy z alternatywą trzeciego świata, polegającą na monitorowaniu tętna i sprawdzaniu innych funkcji życiowych, aby ocenić jego postępy i określić, czy operacja w nagłych wypadkach może być być potrzebne, aby zamknąć dziurę w żołądku (przerażająca możliwość przy dużym spożyciu NLPZ).

Przynajmniej jego nerki nie wydawały się wyłączać, ani nie cierpiał na żadne objawy neurologiczne (inne powszechne następstwa toksyczności ibuprofenu). Na szczęście ten pies w jakiś sposób przeciwstawił się naszym najgorszym oczekiwaniom (pit bulls – ups, mam na myśli „mieszanki terierów” – są potężnymi psami na wiele sposobów).

W ciągu 72 godzin wrócił do domu. Wiele mówi o sile młodzieńczych narządów i [stosunkowo] szybkim leczeniu. Jasne, byłbym szczęśliwszy, pompując mu żołądek 30 minut po spożyciu, ale kiedy psy zostawiają swoje dowody pod łóżkiem twojego współlokatora, czasami dostajesz 36 godzin, jeśli masz szczęście.