Zakrzep Krwi W Sercu (aorcie) U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Choroba zakrzepowo-zatorowa aorty u kotów

Choroba zakrzepowo-zatorowa aorty jest częstą chorobą serca, która wynika z przemieszczenia się skrzepu krwi w aorcie, co prowadzi do przerwania przepływu krwi do tkanek obsługiwanych przez ten odcinek aorty. Dlatego komplikacje powstające w aorcie mogą być bardzo poważne.

Choroba zakrzepowo-zatorowa aorty, określana również jako skrzeplina siodła, występuje częściej u kotów niż u psów i uważa się, że ma ona charakter dziedziczny. I chociaż koty rasy mieszanej są najczęściej dotknięte tą chorobą, wiadomo, że koty abisyńskie, birmańskie i ragdoll również cierpią na chorobę zakrzepowo-zatorową aorty. Ponadto, samce kotów dwukrotnie częściej cierpią na tę chorobę serca niż kotki.

Objawy i typy

• Wymioty
• Paraliż
• Ból (zwłaszcza w nogach)
• Nieprawidłowości związane z chodem i/lub kulawizną
• Trudności w oddychaniu (np. tachypnea)
• Niezwykłe szczekanie lub niespokojny temperament
• Niebieskawe lub blade paznokcie i podkładki na żywność
• Hipotermia

Przyczyny

Oprócz różnych postaci kardiomiopatii (np. kardiomiopatii rozstrzeniowej, przerostowej, restrykcyjnej itp.), częstymi przyczynami zakrzepicy zatorowej aorty są infekcje krwi (np. posocznica).

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać weterynarzowi dokładną historię zdrowia twojego kota, w tym początek i charakter objawów. Następnie wykona pełne badanie fizykalne, analizę moczu i profil biochemiczny – który może wykazywać nienormalnie wysoki poziom enzymu kinazy kreatynowej z powodu uszkodzenia mięśni. Co więcej, poziomy aminotransferazy asparaginianowej i aminotransferazy alaninowej typowo występują u kotów z chorobą zakrzepowo-zatorową aorty z powodu uszkodzenia mięśni i wątroby.

Koty pod wpływem stresu mogą mieć nienormalnie wysoki poziom glukozy we krwi. Niewielki wzrost stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny we krwi może również występować z powodu małej pojemności minutowej serca i prawdopodobnie z powodu obecności zakrzepów krwi w nerkach. U niektórych kotów mogą występować zaburzenia równowagi elektrolitowej, a także niski poziom wapnia i sodu oraz wysoki poziom fosforanów i potasu.

Tymczasem zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej często wykazują nieprawidłowe powiększenie serca i nagromadzenie płynu w płucach i jamie opłucnej. W rzadkich przypadkach zdjęcia rentgenowskie mogą ujawnić guz w płucach. Ultrasonografia jamy brzusznej może pomóc weterynarzowi zidentyfikować dokładną lokalizację skrzepu krwi, a echokardiografia potwierdzi nieprawidłowe powiększenie serca, które jest częstą przyczyną zakrzepicy aorty.

Leczenie

Większość kotów z tym schorzeniem wymaga natychmiastowej intensywnej opieki i hospitalizacji, aby zapobiec całkowitej niewydolności serca. Konieczna jest również hospitalizacja, aby zminimalizować stres i ból związany z tą chorobą. Koty z problemami z oddychaniem wymagają tlenoterapii, aby zmniejszyć stres związany z szybkim oddychaniem i umożliwić osiągnięcie wymaganego poziomu tlenu we krwi.

Leki trombolityczne, które służą do rozpuszczania krwi, są niezbędne w leczeniu. Koty, które nie reagują na konwencjonalne leczenie, będą jednak wymagały operacji usunięcia zakrzepu krwi. Twój weterynarz poda również środki przeciwbólowe, aby zmniejszyć silny ból związany z tą chorobą.

Życie i zarządzanie

Niestety rokowanie dla większości kotów z chorobą zakrzepowo-zatorową aorty nie jest dobre. Nawet po leczeniu skrzepy mogą ponownie się rozwinąć i zablokować aortę. Jeśli dopływ krwi do nóg nie zostanie szybko przywrócony, w zajętej kończynie mogą rozwinąć się trwałe zaburzenia mięśniowe.

Koty, które wychodzą z choroby zakrzepowo-zatorowej aorty, nie powinny się ruszać i powinny być umieszczone w środowisku wolnym od stresu, z dala od innych zwierząt domowych i aktywnych dzieci. Silny ból jest częstym objawem związanym z tą chorobą, a wiele kotów ma trudności z oddawaniem moczu z powodu problemów z postawą. Może być konieczne delikatne naciśnięcie pęcherza kota, aby pomóc w oddawaniu moczu. Ponadto większość dotkniętych chorobą kotów ma trudności z jedzeniem i może wymagać nowych pokarmów, aby kusić podniebienie. Ten brak apetytu (anoreksja) może prowadzić do dalszych komplikacji. Zasięgnij porady lekarza weterynarii w sprawie zmian w diecie.

Na koniec uważnie obserwuj kota i obserwuj krwawienie, które może wystąpić ze względu na rodzaj leków często stosowanych w leczeniu tej choroby. Jeśli zauważysz jakiekolwiek krwawienie, natychmiast zadzwoń do weterynarza.

Aby monitorować postępy leczenia, wymagane będą częste kontrole i badania laboratoryjne. Jeśli kot nie zareaguje na leczenie, lekarz weterynarii może zalecić uśpienie zwierzęcia z powodu poważnych powikłań.