Czy Twój Pies Może Być Zagrożony Zarażeniem Się Amebą żywiącą Się Mózgiem?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Odwiedzając latem rodzinę w Massachusetts, jak najwięcej czasu spędzam pływając lub jeżdżąc na nartach wodnych w słodkowodnym jeziorze, do którego jeżdżę od dziecka. Na szczęście jezioro jest zasilane przez podwodne źródła, jest dość głębokie i nigdy nie było schronienia dla patogenów, które mogłyby wywoływać poważne choroby u ludzi lub zwierząt.

Nie ma gwarancji, że niektóre z bardziej płytkich wód na obszarach kraju, które są podatne na susze i ekstremalne upały, będą tak bezpieczne, o czym świadczą niedawne doniesienia o ciężkim zachorowaniu dziecka z powodu zakażenia pasożytami przenoszonymi przez wodę.

W połowie sierpnia 2013 r. USA Today poinformowało o tragicznej historii siódmoklasisty Zachary'ego Reyny, który zachorował na zagrażającą życiu chorobę po zaangażowaniu się w coś, co wydawało się być normalną letnią aktywnością. (Fla. chłopiec walczący z „zjadającą mózg” amebą) Zachary wsiadał na kolana w słodkowodnym kanale w niewielkiej odległości od swojego domu w LaBelle, Floryda, został zarażony pasożytem urodzonym w wodzie, Naeglerią fowleri.

Co to jest Naegleria Fowleri ?

Naegleria fowleri to organizm wodny, który wnika do organizmu przez otwory, głównie przez nos, a następnie migruje do tkanek miękkich, w tym do mózgu. Gdy Naegleria fowleri osiedli się w mózgu, powoduje często śmiertelny stan zwany pierwotnym amebicznym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych (PAM).

Naegleria fowleri jest powszechnie określana jako „ameba jedząca mózg”. Ameba to jednokomórkowy organizm zdolny do życia poza gospodarzem w odpowiednich warunkach środowiskowych, takich jak ciepła, słodka woda.

Czy zakażenie Naegleria fowleri jest powszechne?

Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC):

W bardzo rzadkich przypadkach zakażenie Naeglerią może również wystąpić, gdy zanieczyszczona woda z innych źródeł (takich jak nieodpowiednio chlorowana woda basenowa lub podgrzana i zanieczyszczona woda z kranu) dostanie się do nosa. Nie można zarazić się wodą pitną skażoną Naeglerią.

CDC donosi, że od 2003 do 2012 roku w USA było 31 infekcji Naegleria fowleri. Zanieczyszczona woda rekreacyjna była źródłem dla 28 osób, a pozostałe trzy zostały zarażone po poddaniu się irygacji nosa przy użyciu skażonej wody z kranu. Wydaje mi się, że istnieją pewne obawy dotyczące zakaźnego potencjału wody pitnej, ponieważ niektórzy ludzie mogą nie używać odpowiednich urządzeń do filtrowania wody lub innych zabiegów przed spożyciem wody z kranu w celu rutynowego nawadniania.

Od 1962 r. 128 osób w USA zostało zarażonych przez Naeglerię fowleri; według CDC przetrwał tylko jeden. Jedyną osobą, która przeżyła, była Kali Hardig, dwunastoletnia dziewczynka z Benton w AK, która zaraziła się Naeglerią fowleri z parku wodnego około dwa tygodnie przed tym, jak Zachary Reyna zaraził się pasożytem.

Odkąd historia się skończyła, Zachary zmarł z powodu komplikacji związanych z jego infekcją. Dwóch innych chłopców również pływało w tej samej wodzie, w której Zachary zachorował, ale chłopcy nie zachorowali.

Diane Holm, rzeczniczka Departamentu Zdrowia Florydy, stwierdziła, że „na Florydzie miesiące lipiec, sierpień i wrzesień są najcieplejsze, więc każda stojąca świeża woda będzie ciepła i może być gospodarzem Naeglerii fowleri”.

Czy Twój zwierzak może zostać zarażony Naeglerią fowleri?

Według DeadyMicrobes.com: „Nie wszystkie ssaki są dotknięte przez Naegleria fowleri; psy mogą bawić się w tej samej wodzie, która zaraża ludzi, bez żadnych konsekwencji”.

Ponieważ nie do końca mi to załatwiło, odniosłem się do tematu w Veterinary Information Network (VIN) i stwierdziłem, że gospodarzami podatnymi na Naegleria fowleri są ludzie i myszy (kiedy przeprowadza się to eksperymentalnie). Było studium przypadku pokazujące jednego psa zarażonego przez Naegleri fowleri. Zobacz: Amebiaza u psów z wrzodami żołądka i gruczolakorakiem. Nie udało się ustalić, jak dokładnie pies był narażony na chorobę.

Jak można zapobiegać zakażeniu Naegleria fowleri?

Ponieważ leczenie tego organizmu nie daje dużego prawdopodobieństwa rozwiązania (tj. śmiertelność jest wyjątkowo wysoka), najlepiej skupić się na zapobieganiu.

CDC podaje następujące wskazówki dotyczące zapobiegania Naeglerii fowleri:

1. Trzymaj nos zamknięty, używaj zacisków na nos lub trzymaj głowę nad wodą, gdy bierzesz udział w zajęciach związanych z wodą w zbiornikach ciepłej wody słodkiej.
2. Unikaj wkładania głowy pod wodę w gorących źródłach i innych nieoczyszczonych wodach termalnych.
3. Unikaj czynności związanych z wodą w ciepłej wodzie słodkiej w okresach wysokiej temperatury i niskiego poziomu wody.
4. Unikaj kopania lub mieszania osadów podczas wykonywania czynności związanych z wodą w płytkich, ciepłych obszarach słodkowodnych.

Dodatkowo:

Jeszcze rzadziej zgłaszano infekcje, gdy ludzie zanurzali głowy, oczyszczali się podczas praktyk religijnych lub irygowali zatoki (nos) podgrzaną i zanieczyszczoną wodą z kranu.

Jeśli przygotowujesz roztwór do irygacji, płukania lub płukania zatok (na przykład za pomocą naczynia neti, butelki do płukania zatok lub innego urządzenia do płukania), użyj wody, która została:

1. wcześniej gotowana przez 1 minutę (na wysokości powyżej 6500 stóp, gotować przez 3 minuty) i pozostawiona do ostygnięcia;

2. przefiltrowane przy użyciu filtra o bezwzględnej wielkości porów 1 mikrona lub mniejszej;

3. zakupiony z etykietą informującą, że zawiera wodę destylowaną lub sterylną.

Opłucz urządzenie irygacyjne po każdym użyciu wodą, która została wcześniej przegotowana, przefiltrowana, destylowana lub wysterylizowana i pozostaw urządzenie otwarte do całkowitego wyschnięcia na powietrzu.

Chociaż pozorne przypadki zarażenia psów (lub kotów) Naeglerią fowleri są niewielkie, nadal zalecam stosowanie tych samych środków ostrożności dla zwierząt domowych, aby zapobiec zarażeniu się potencjalnie nieuleczalną chorobą.

Dr Patrick Mahaney

Źródło

^†Steele, K. E. i in. Pełzakowica u psa z wrzodami żołądka i gruczolakorakiem. J. weterynarza. Badanie diagnostyczne 9(1): 91-93. 1977.

Zdjęcia: Tom Klimmeck i zdjęcia CDC / Thinkstock

Ostatnia recenzja 31 lipca 2015 r.