Dziwne Rzeczy, Które Jedzą Zwierzęta

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Wiele publikacji lubi grać w konkurencyjną passę, którą ma wielu weterynarzy. Niektóre czasopisma weterynaryjne regularnie publikują zdjęcie szczególnie interesującego lub nietypowego przypadku z pytaniem: Jaka jest Twoja diagnoza? pogrubioną czcionką. Praktycznie żaden weterynarz nie może się oprzeć choćby spojrzeniu na historię przypadku i podsumowania raportów laboratoryjnych.

Wiedziałem, że to przypadek ziarniniaka eozynofilowego, czasami myślisz z zadowoleniem. Innym razem myślisz, jak u diabła oni to odkryli?

Konkursy rentgenowskie to kolejna forma zawodów weterynaryjnych, w których często weterynarze przesyłają zdjęcia rentgenowskie z ich praktyk dziwnych lub praktycznie niewyobrażalnych rzeczy znalezionych wewnątrz zwierząt. Uwielbiam te konkursy, bo to po prostu szaleństwo widzieć, co zjadają psy, koty, gady i małe ssaki. Ale czy zauważyłeś, czego brakuje na tej liście? Nigdy nie ma w mieszance radiogramu krowy, konia, kozy czy lamy. Nigdy. To dla mnie totalna porażka.

Zwierzęta hodowlane są w większości poza konkursami na promieniowanie rentgenowskie, ponieważ są po prostu za duże - promienie rentgenowskie po prostu nie przenikają dużego brzucha półtonowego konia lub jednotonowego byka. Oczywiście cały czas wykonujemy zdjęcia rentgenowskie kończyn koni, szukając dowodów na zapalenie stawów, złamania, obrzęk tkanek miękkich, odpryski kostne i inne elementy układu mięśniowo-szkieletowego.

Rzadziej będę robił zdjęcia radiologiczne małych przeżuwaczy i wielbłądowatych. Zwykle dotyczy to kończyny, najczęściej w celu oceny gojenia złamanej kości. Jeszcze rzadsze jest zdjęcie rentgenowskie bydła. Złamania zdarzają się rzadko i większość rolników wybiera eutanazję zamiast leczenia.

Ale to nie znaczy, że zwierzęta gospodarskie czasami nie jedzą dziwnych rzeczy.

Wspomnieliśmy wcześniej o chorobie sprzętu, kiedy bezkrytyczne bydło siorbi metalowy drut lub inne szczątki znalezione wokół farmy i jak ten obcy materiał dosłownie wbija je w żołądek. Bardzo chciałbym zobaczyć zdjęcie rentgenowskie przypadku choroby sprzętowej, ale nigdy więcej nie mam, głównie ze względu na wielkość pacjenta i granice wiązki RTG (chcemy stworzyć obraz diagnostyczny, a nie smażyć dziura w zwierzęciu).

Kiedy pies lub kot połknie coś metalowego, bardzo łatwo to zidentyfikować na zdjęciu rentgenowskim. Metal jest nieprzepuszczalny dla promieni rentgenowskich, co oznacza, że odbija wszystkie promienie, które są na niego rzucane, tworząc bardzo jasny, wyraźny kształt na filmie.

A co z przysłowiową kozą jedzącą puszkę? Kozy mają reputację jedzących wszystko, podczas gdy w rzeczywistości w większości po prostu wszystko smakują, a poza tym mogą być nieco wybrednymi zjadaczami. Ale gdybym miał radiogram każdej kozy, która podejrzewała mnie o ból brzucha, no cóż, założę się, że wygram swój udział w konkursach rentgenowskich. (Radiogramy kóz są w praktyce rzadkie, bardziej z ekonomicznego punktu widzenia niż z rozmiaru.)

Jak na ironię, jedną rzeczą, której nigdy nie zgadniesz, że zwierzę hodowlane może mieć w żołądku, jest kula włosowa. Nazywane medycznie trichobezoarem, te ciała obce znajdują się sporadycznie u bydła podczas pielęgnacji. Prawie nigdy nie stanowią problemu zdrowotnego, w przeciwieństwie do kul włosowych u kotów, i pozostają obojętne w przewodzie pokarmowym bydła, dopóki nie zostaną nieoczekiwanie wykryte podczas sekcji zwłok. Mogą być całkiem duże - widziałem w szkole weterynaryjnej jeden wielkości kantalupy. Zwykle są okrągłe i są bardzo lekkie, zupełnie w przeciwieństwie do oślizgłych, obrzydliwych niespodzianek, które można znaleźć na dywanie po tym, jak kot zostawił ci prezent w środku nocy.

Prawdopodobnie nigdy nie zobaczysz też kuli włosowej na radiogramie. Włosy mają prawie taką samą gęstość, jak inne tkanki miękkie, bardzo trudno byłoby odróżnić kulkę włosów od innych cząstek pokarmu w przewodzie pokarmowym.

Jeśli chodzi o moje nadzieje, że kiedykolwiek wygram konkurs prześwietleń weterynaryjnych, to myślę, że moje szanse są niewielkie. Może powinienem trzymać się What's Your Diagnosis, chociaż moje ostatnie szczęście z nimi było dość fatalne. Często nie powtarzają się przypadki ziarniniaków eozynofilowych.

Dr Anna O'Brien