Jak Leczyć Złamany Dziób Ptaka

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Zdjęcie za pośrednictwem Antona Watmana/Shutterstock.com

Dr Laurie Hess, DVM, Diplomate ABVP (Ptasia Praktyka)

Jak ptaki używają dziobów

Dziób ptaka składa się z kości szczęki górnej (żuchwy) i dolnej (szczęki), które są pokryte warstwą tkanki łącznej (skóra właściwa i naskórek) oraz twardą, keratynową powłoką zewnętrzną. Kilka naczyń krwionośnych i nerwów zaopatruje różne części dzioba, a papugi mają koncentrację zakończeń nerwowych w pobliżu czubka dzioba, zwanych narządem dzioba, co sprawia, że dziób jest bardzo wrażliwy na zmiany temperatury i ciśnienia.

Dzioby ptaków działają jak usta i zęby ssaków; chwytają i miażdżą pokarm, a różnią się kształtem i rozmiarem w zależności od gatunku. Dzioby są również używane do manipulowania przedmiotami, pomocy w obronie, eksploracji otoczenia, budowania gniazd i preen.

Dzioby nigdy nie przestają rosnąć

Podczas gdy kości dzioba rosną tylko do momentu osiągnięcia dorosłego rozmiaru dzioba, białko keratynowe stale rośnie u papug od podstawy dzioba, najbliżej twarzy, w kierunku czubka w tempie od ¼ do ½ cala na miesiąc. Ptaki domowe, które używają dziobów do chwytania pokarmu, wspinania się i manipulowania przedmiotami, naturalnie ścierają końcówki i boki dziobów w miarę wzrostu, eliminując potrzebę przycinania dziobów. Urazy podstawy dzioba, najbliżej twarzy, mogą hamować odrost.

Co powoduje urazy dzioba?

Ptaki, które używają dziobów, aby pomóc im wspinać się po klatkach dla ptaków lub które żują pręty klatki lub twarde drewno, mogą czasami odłupać małe kawałki zewnętrznej powłoki keratynowej na czubkach i bokach dziobów. Jest to normalne i generalnie nie jest powodem do niepokoju, o ile wiórki do dzioba nie są zbyt duże i dopóki ptak nadal je i zachowuje się normalnie.

Poważne urazy dzioba są zwykle wynikiem bezpośredniego urazu. Często cierpią na nakłucia dzioba, zmiażdżenia, rany szarpane, złamania kości, zwichnięcia/zwichnięcia, oparzenia i oderwania (dziób odrywa się od twarzy). Te urazy mogą wystąpić w wyniku ataków innych zwierząt (np. współtowarzyszy z klatek, innych zwierząt domowych, dzikich zwierząt) oraz kontaktu tępego (uderzenia w ściany, wypadnięcia z grzędy).

Rzadziej dzioby będą miały nieprawidłowy wygląd lub kształt z powodu wad wrodzonych lub genetycznych, niedożywienia (najczęściej z powodu braku białka i/lub witamin A i D, wszystkich niezbędnych do tworzenia i wzrostu dzioba), infekcji (wirusami, bakteriami, grzyby lub pasożyty) lub narośle nowotworowe. Niektóre choroby ogólnoustrojowe, takie jak choroba wątroby, mogą w rzeczywistości powodować przerost dziobów.

Jak rozpoznać nienormalny lub uszkodzony dziób ptaka?

Niektóre nienormalne dzioby są oczywiście nie w porządku, podczas gdy inne są trudniejsze do rozpoznania jako nienormalne.

Wady wrodzone są na ogół oczywiste i najczęściej objawiają się albo wadą zgryzu (niewspółosiowością) górnego i dolnego dzioba, tak że nie stykają się prawidłowo, gdy usta się zamykają; dziób nożycowy, w którym górny lub dolny dziób odchyla się na boki, tak że oba przesuwają się obok siebie jak ostrza nożyc; lub prognatyzm żuchwy, w którym czubek górnego dzioba spoczywa wewnątrz dolnego dzioba.

Zwichnięte dzioby zazwyczaj wpływają na górny dziób i wynikają z wymuszonego przeprostu stawu łączącego kość szczęki z czaszką. Ptaki ze zwichnięciami szczęki nie mogą całkowicie zamknąć pyska, mają trudności z jedzeniem i są wyraźnie bolesne. Górny dziób wygląda na przesunięty w górę, aw niektórych przypadkach kość szczęki może być złamana.

Dzioby, które są miękkie, zniekształcone lub mają wyszczerbioną lub odbarwioną powierzchnię, mogą być wynikiem niedożywienia.

Zainfekowane dzioby mogą również wyglądać na wyszczerbione, odbarwione, podziurawione, pożłobione lub suche i łuszczące się.

Świeże urazy mogą być bolesne i zakłócać zdolność ptaka do jedzenia, podczas gdy starsze urazy, które już zaczęły się goić, mogą nie wpływać znacząco na ptaka.

Nakłucia dzioba, miażdżące rany i skaleczenia mogą rozciągać się tylko przez powierzchniowe białko keratynowe lub mogą wnikać głębiej w kość. Kawałki keratyny mogą się odłamać, odsłaniając kość pod spodem. Może wystąpić krwawienie lub strupy, w zależności od tego, kiedy doszło do urazu.

Oparzenia dzioba zazwyczaj początkowo wyglądają na czerwone i zaognione, a ostatecznie stają się czarne i pokryte strupami, gdy spalona tkanka zaczyna obumierać.

Oderwanie dzioba (rozdzielenie) jest łatwe do rozpoznania, ponieważ albo górna, dolna, albo obie części dzioba są częściowo lub całkowicie odsunięte od twarzy.

Wreszcie, narośle rakowe mogą pojawić się jako wypukłe zmiany na dziobie tuż pod nozdrzami, gdzie dziób styka się ze skórą, aż do czubka.

Jak leczyć krwawiący dziób

Krwawiący dziób należy natychmiast leczyć. W przypadku poważnego krwawienia właściciele mogą potrzebować kontrolować krwawienie w domu, zanim będą mogli oddać swoje ptaki do weterynarza.

Właściciele ptaków mogą chcieć mieć pod ręką sproszkowane środki wspomagające krzepnięcie i ołówek do ściągania ucisków na wypadek, gdyby ptak miał w domu krwawiący dziób lub krwawiący paznokieć. Niewielkie krwawienie można zatrzymać, naciskając na krwawiące miejsce (np. ręcznikiem papierowym lub ściereczką). Większe krwawienie może wymagać zastosowania sproszkowanego środka krzepnięcia, typowego dla krwawiących paznokci u nóg, lub ołówka do ściągania plastrów.

Aby chronić rannego ptaka przed połknięciem środka krzepnięcia lub środka ściągającego, substancje te są zwykle delikatnie spłukiwane wodą po ustaniu krwawienia i utworzeniu skrzepu.

Dzioby zawierają wiele naczyń krwionośnych i nerwów; w związku z tym urazy dzioba mogą w niektórych przypadkach powodować znaczne krwawienie i ból, hamując zdolność ptaka do jedzenia. Ptaki z krwawiącymi lub bardzo bolesnymi dziobami oraz te, które nie jedzą, powinny zostać od razu zbadane przez lekarza weterynarii. Osoby z dużymi otwartymi ranami, oparzeniami lub widocznymi złamaniami, w których odsłonięta jest kość, a także osoby z wybiciami lub zwichnięciami również powinny być leczone tak szybko, jak to możliwe.

Leczenie medyczne urazu dzioba

Ilekroć właściciel zauważy coś innego w dziobie swojego ptaka, należy umówić się na wizytę weterynaryjną, aby to sprawdzić. Niektóre nieprawidłowości dzioba wymagają natychmiastowej pomocy weterynaryjnej, podczas gdy inne są mniej widoczne.

Drobne urazy dzioba mogą być łatwe do wyleczenia, podczas gdy poważne urazy dzioba mogą być nieuleczalne. Doświadczony weterynarz może ustalić przebieg leczenia po przeprowadzeniu pełnego badania fizykalnego.

Ptaki z wolno rozwijającymi się zmianami w dziobie (takimi jak odbarwienie powierzchni lub wżery) lub wolno rosnącymi masami na dziobie nie są zazwyczaj uważane za nagłe przypadki, ale powinny być jak najszybciej zauważone przez weterynarza.

Rany, oparzenia i złamania mogą łatwo ulec zakażeniu, zwłaszcza jeśli zostanie do nich zapakowana żywność. Małe rany, skaleczenia i oparzenia można czyścić środkami antyseptycznymi i leczyć miejscowo lub ogólnoustrojowo antybiotykami oraz lekami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi.

Często keratyna pokrywająca dziób odrasta bardzo powoli w ciągu tygodni lub miesięcy. Może zaistnieć potrzeba uzupełnienia dużych ubytków keratyny akrylem. Uszkodzona podstawowa kość nie odrośnie u dorosłego ptaka. Poważne urazy zmiażdżeniowe, złamania i zwichnięcia mogą wymagać chirurgicznej naprawy i podawania leków przez długi czas.

Niektóre wady wrodzone mogą również wymagać naprawy chirurgicznej. Podejrzewane infekcje dzioba muszą zostać pobrane i wyhodowane, aby można było podać odpowiednie leki (tj. antybiotyki vs. leki przeciwgrzybicze). Narośla dzioba muszą być również poddane biopsji i / lub usunięte, aby określić, czym są i jak należy je leczyć (np. Chemioterapia, radioterapia itp.).

Dzioby, które zostały wyrwane (lub oderwane od twarzy) mogą być ponownie przymocowane chirurgicznie tylko wtedy, gdy nadal istnieje znaczące połączenie między dziobem a twarzą, tak aby nerwy i naczynia krwionośne były nienaruszone. Często wyrwanych dziobów nie da się uratować i należy je usunąć. Ptaki, którym brakuje górnego lub dolnego dzioba, mogą z czasem nauczyć się jeść samodzielnie, ale ich właściciele muszą być przygotowani na ręczne karmienie ich przez tygodnie, a nawet miesiące, gdy ptaki nauczą się dostosowywać.

Ptaki, którym brakuje zarówno górnych, jak i dolnych dziobów, na ogół nie mogą się przystosować i należy je humanitarnie uśpić. Chociaż protezy dzioba są dostępne, muszą być wykonane na zamówienie, aby pasowały do indywidualnego ptaka i chirurgicznie umieszczone przez weterynarza. Te protezy często odpadają z czasem, szczególnie u ptaków rosnących lub bardzo aktywnych i muszą być wymieniane w razie potrzeby.

Domowe leczenie urazów dzioba

Bez względu na rodzaj urazu dzioba, ptaki z uszkodzonymi dziobami mogą odczuwać ból i nie chcą jeść. Mogą być ospali, puszyści i mniej głośni niż zwykle. Ptakom z bolesnymi urazami dzioba należy podawać miękkie, łatwe do spożycia pokarmy – takie jak małe kawałki miękkich warzyw, owoców, gotowane jajko lub makaron zamiast trudnych do spożycia pokarmów, takich jak nasiona i orzechy.

Ptaki, które mają trudności z jedzeniem, powinny być oddzielone od współmieszkańców klatek, aby można było monitorować ich przyjmowanie pokarmu i w razie potrzeby karmić je ręcznie.

Jak zapobiegać uszkodzeniom dzioba?

Podczas gdy niektórym nieprawidłowościom dzioba, takim jak narośla nowotworowe, infekcje i wady wrodzone, nie można zapobiec, często mogą to być inne spowodowane urazem lub niedożywieniem.

Ochrona domu do latania w pomieszczeniach

Jeśli zamierzasz pozwolić swojemu ptakowi latać, zasłonić lustra i okna prześcieradłami lub ręcznikami, upewnij się, że wentylatory sufitowe są wyłączone, zakryj otwarte płomienie i garnki z gorącymi płynami oraz zamknij wszystkie otwarte drzwi, które mogą przypadkowo zatrzasnąć się w ruchu ptaka (latające lub chodzące).

Zapobiegaj lataniu za pomocą odpowiednich klipsów do skrzydeł

Innym sposobem zapobiegania urazom podczas lotu jest zaplanowanie skromnego podcięcia skrzydeł przez wyszkoloną osobę, która wie, jak przyciąć wystarczającą ilość piór, aby zapobiec podnoszeniu się, ale nie tak dużo, aby ptak spadł jak skała.

Oprócz podjęcia kroków w celu zminimalizowania szans na urazowe obrażenia w domu, najlepszym sposobem zapobiegania urazom dzioba jest regularne sprawdzanie ptaka przez weterynarza, który będzie w stanie wcześnie rozpoznać anomalię dzioba, zanim stanie się ona zaawansowana i potencjalnie trudna leczyć. Coroczne badania weterynaryjne mogą utrzymać dziób Twojego ptaka i resztę jego ciała w doskonałej formie.