Rasa Kotów Amerykańskich Krótkowłosych Hipoalergiczny, Zdrowy I Długowłosy

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Charakterystyka fizyczna

Amerykański krótkowłosy to muskularny kot o słodkim usposobieniu. Średnich i dużych rozmiarów, jest kotem pracującym pod każdym względem, wykazując zarówno równowagę, jak i wytrzymałość. Najbardziej uderzającym kolorem sierści amerykańskiego krótkowłosego jest srebrna sierść z czarnymi znaczeniami. Jest to jeden z najpopularniejszych kolorów, ale dla krótkowłosego dostępnych jest ponad 60 kolorów.

Osobowość i temperament

Ta rasa wyrobiła sobie markę dzięki cichemu głosowi i regulowanej naturze. W przeciwieństwie do wielu kotów nie krzyczy o uwagę i nie jest ani zbyt demonstracyjny, ani zbyt powściągliwy. Kot amerykański krótkowłosy jest idealny dla osoby, która chce, aby kot siedział spokojnie na kolanach i nie rzucał się ani nie skakał zbytnio po domu. Jest również łatwo wyszkolony, oddany rodzinie i może dogadać się z dziećmi, psami i innymi zwierzętami domowymi.

Opieka

Amerykański krótkowłosy nie wymaga dużej konserwacji. Jest to jeden z najzdrowszych kotów na świecie, potrzebuje niewiele więcej niż dobrze zbilansowana dieta, szczepienia i coroczne kontrole. Okazjonalna pielęgnacja jest opcją, ale nie wymogiem. I choć jest bardzo energiczny, krótkowłosy woli raczej celowy ruch niż pospieszne bieganie, wymagające jedynie ćwiczeń w formie lekkiej zabawy.

Zdrowie

Mając na uwadze, że krótkowłosy wywodzi się od kotów pracujących na farmie i dodając do tego troskę, jaką poświęcili uważni hodowcy na wzmocnienie puli genów, łatwo zrozumieć, dlaczego jest uważana za jedną z najzdrowszych ras kotów. Średnia długość życia amerykańskiego krótkowłosego wynosi od 15 do 20 lat.

Historia i tło

Historia amerykańskiego krótkowłosego sięga ponad 300 lat, zaczynając od podróży przez Ocean Atlantycki z Wielkiej Brytanii do późniejszego przybycia do Stanów Zjednoczonych Ameryki. Amerykański krótkowłosy to kot czystej krwi, pewny stąpający, który zyskał reputację ciężko pracującego.

Korzenie krótkowłosego rozpoczęły się w Anglii. Jako pospolity kot domowy w Wielkiej Brytanii, krótkowłosy był dobrze oceniany ze względu na swoje umiejętności pracy, szczególnie w zakresie zwalczania gryzoni mieszkaniowych. Z tego powodu krótkowłosy był często zabierany na wyprawy morskie. I tak się stało, że w latach 1621-1639, jako dysydenci przygotowywali się do zdradliwej podróży z Wielkiej Brytanii, dołączyli do nich swoich lojalnych kocich towarzyszy, zarówno po to, by chronić ich magazyny żywności przed gryzoniami, jak i aby wyeliminować przenoszące choroby szczury.

Należy pamiętać, że w latach dwudziestych XVI wieku mieszkańcy Europy – w tym Wielka Brytania – przyzwyczaili się do częstych wybuchów czarnej zarazy. Kiedy pierwszy Mayflower przeniósł się do nowego świata w 1621 roku, minęło zaledwie 18 lat od pandemii, która zabiła 18 000 mieszkańców Londynu.

We wczesnych dziesięcioleciach zarazy często obwiniano koty o rozprzestrzenianie się choroby, w wyniku czego były niszczone. Bez kotów populacja szczurów eksplodowała i doprowadziła do zwiększonej transmisji zarazy. Ale w XVII wieku ludzie stworzyli odpowiedni związek między Plagą a gryzoniami, potencjalnym nosicielem choroby. Brytyjski krótkowłosy odzyskał swoją uznaną pozycję i do dziś pozostaje powszechnym elementem brytyjskiego domu.

Ich potomkowie – ci, którzy mieli stać się amerykańskimi krótkowłosymi – ewoluowali, aby przystosować się do warunków nowego świata, utrzymując status niezawodnych i wydajnych robotników rolnych.

Szereg czynników ukształtowało formę i osobowość amerykańskiego krótkowłosego, z których najważniejszymi są elementy środowiska i skrzyżowania, zarówno w sposób naturalny, jak i ludzki. Zdolność do przystosowania się do środowiska była niezbędna do przetrwania, a natura wybrała tych, którzy mogli przetrwać surowe zimy i upalne lata, pracować długie godziny na farmie bez zamieszania i spokojnie ustatkować się pod koniec dnia jako członek domu. Krótkowłosy dojrzał i poprawił się, by stać się silnymi, wytrzymałymi, łatwymi w prowadzeniu kotami, jakie spotykamy dzisiaj.

W 1906 roku Stowarzyszenie Miłośników Kotów (CFA) włączyło amerykańskiego krótkowłosego do swojego pierwszego rejestru wśród pięciu innych kotów. Hodowcy dokładają wszelkich starań, aby zachować rozróżnienie między ich starannie wyhodowanymi amerykańskimi krótkowłosymi a przeciętnymi kotami ulicznymi, ponieważ zewnętrzne podobieństwa fizyczne sugerowały pokrewieństwo.

W 1965 roku amerykański krótkowłosy otrzymał najwyższe wyróżnienie, gdy jeden z jego członków, srebrzysty pręgowany kocur o imieniu Shawnee Trademark, został uznany przez CFA za najlepszego kota roku (COTY). Od tego czasu dwa inne amerykańskie krótkowłose zostały nagrodzone COTY: Największym Amerykańskim Bohaterem Hedgewooda (Pan H. dla jego przyjaciół) w 1984 i Sol-Mer Sharif w 1996.

Amerykański krótkowłosy przebył długą drogę, od swoich skromnych początków do wyższego szczebla społeczności kotów. Wszystko zasłużone dla tego ujmującego i wiernego kota.