Rasa Kota Syberyjskiego Leśnego Hipoalergiczny, Zdrowy I Długowieczny

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Charakterystyka fizyczna

Najpierw zauważysz, jak masywny jest kot syberyjski leśny, zwykle ważący od 17 do 26 funtów, przy czym samiec jest na ogół większy od samicy. Dużo większy i cięższy niż większość kotów, jest jednocześnie mocny i silny.

Sierść kota syberyjskiego jest długa i ciężka, z gęstym podszerstkiem, który staje się grubszy, aby dostosować się do chłodów. Jego sierść jest również olejoodporna i odporna na wodę i często występuje w różnych kolorach.

Osobowość i temperament

Rasa kotów syberyjskich jest czuła i inteligentna i rzadko jest w stanie rozwiązać własne problemy. Kota również przyciąga woda, od czasu do czasu wrzucając do niej zabawki lub bawiąc się wokół niej. Pomimo rozmiarów kot syberyjski jest dość zwinny i może z łatwością wskoczyć na regały lub szafki.

Historia i tło

Choć nowa w Stanach Zjednoczonych, rasa kotów syberyjskich jest daleka od nowości na kontynentach azjatyckich i europejskich. Dokładny czas i miejsce ich pierwszego pojawienia się na Syberii nie jest znany, ale uważa się, że wyemigrowali wraz z pierwszymi rosyjskimi imigrantami. Pokolenia żyjące w surowym klimacie Syberii przyniosły ewolucję bardzo instynktownego, wytrzymałego i silnego kota.

Nie jest również pewne, kiedy kot syberyjski leśny został wprowadzony do Europy, ale rasa została opisana w książce Harrisona Weira z końca XIX wieku, Nasze koty i wszystko o nich, jako jeden z trzech długowłosych reprezentowanych na pierwszej wystawie kotów, która odbyła się w Anglia w XVIII wieku.

Elizabeth Terrell, hodowczyni Baton Rouge w Luizjanie, jest odpowiedzialna za sprowadzenie tych kotów do Ameryki. Będąc głównie hodowcą himalajskim, odkryła w artykule w czasopiśmie branżowym z 1988 roku, że rosyjskie stowarzyszenie hodowców kotów zamierza importować (i wprowadzać) rasę kotów syberyjskich do Rosji. Terrell sprzedał czterech Himalajów Nelli Sachuk, członkini petersburskiego klubu kotów Kotofei, w zamian za trzech syberyjczyków w 1990 roku – jednego samca (Kaliostro Vasenjkovich) i dwie kotki (Ofelia Romanowa i Naina Romanowa).

Poświęciła zarówno czas, jak i pieniądze na program hodowlany, później opierając Standard Amerykański – abstrakcyjną estetykę idealną dla typu zwierzęcia – na Standardach Rosyjskich. W trosce o stworzenie rasowego kota syberyjskiego, założyła następnie międzyrejestrowy klub rasowy, który nazwała Taiga.

Choć syberyjczyk jest rasą rzadką, zyskuje zainteresowanie i jest na drodze do uznania i sławy.