Rasa Brussels Griffon Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Z niemal ludzką ekspresją i dużą dozą dumy, ten zabawkowy pies jest popularny nie tylko ze względu na swój wygląd, ale także dlatego, że jest inteligentny i wytrzymały. Istnieją dwa różne rodzaje gryfa brukselskiego: odmiana o szorstkiej i gładkiej powłoce.

Charakterystyka fizyczna

Bruksela wyraża wiele zarozumiałości w swoim temperamencie i powozie. Ponieważ ma bardzo ludzki wyraz, przyciąga uwagę miłośników i wielbicieli psów. Brukselski Gryfon o kwadratowych proporcjach ma grubą, dobrze umięśnioną i zwartą sylwetkę. Porusza się ostrożnym kłusem, ma umiarkowany pęd i wysięg.

Tymczasem sierść psa, która jest czerwona, beżowa, czarna lub czarno-podpalana, może być albo szorstka, z szorstką i twardą sierścią, która dłużej krąży wokół głowy, albo gładka z błyszczącą, krótką sierścią.

Osobowość i temperament

Rodzina, która potrzebuje wrażliwego, ale zabawnego zwierzaka, znajdzie w Brukseli inteligentnego towarzysza. Rodziny z małymi dziećmi mogą jednak uznać, że pies nie jest wystarczająco wrażliwy.

Porywający Brussels Griffon jest pełen pewności siebie, życia i entuzjazmu. Niemniej jednak część Brukseli może być dotknięta lękiem separacyjnym. Ma tendencję do wspinania się, szczekania, a niektóre psy mogą wędrować, ale ogólnie jest zabawny, psotny, odważny i uparty.

Opieka

Mimo że brukselski Gryf nie może mieszkać na świeżym powietrzu, lubi spędzać wystarczająco dużo czasu na podwórku. Jego szorstka sierść wymaga czesania co tydzień i modelowania poprzez rozbieranie raz na trzy miesiące. W przypadku odmiany o gładkiej powłoce pielęgnacja jest minimalna i obejmuje jedynie okazjonalne szczotkowanie w celu pozbycia się martwych włosów.

Będąc małym psem, jego codzienne wymagania fizyczne i psychiczne można zaspokoić za pomocą ożywionej gry w domu lub krótkiego spaceru na smyczy.

Zdrowie

Gryf brukselski, którego średnia długość życia wynosi od 12 do 15 lat, może czasami cierpieć na dolegliwości takie jak słaby pęcherz, dystychiaza, zwichnięcie rzepki, dysplazja stawu biodrowego psów (CHD), zaćma i postępujący zanik siatkówki (PRA). Na szczęście rasa na ogół nie jest podatna na drobne lub poważne problemy zdrowotne. Jednak, aby zidentyfikować niektóre z wyżej wymienionych schorzeń, weterynarz może zalecić testy oczu i bioder dla tej rasy psów.

Historia i tło

Gryfon brukselski jest rasą belgijską, a jego przodkami byli Gryfon d'Ecurie lub Gryfon Stajni, belgijski pies uliczny i pinczer małpi. W Brukseli rasa pracowała jako strażnik taksówek, ale jej zbyt pewny siebie i komiczny charakter bardziej przyciągał jeźdźców niż przeganianie rabusiów. Pod koniec XIX wieku pies został skrzyżowany z mopsami, bardzo popularną rasą w tym czasie w Holandii. W rezultacie uzyskano odmianę gładko okrywową lub Petit Brabançon oraz brachycefaliczną odmianę głowy. Chociaż początkowo gładkie odmiany zostały zniszczone, ludzie szybko je zaakceptowali.

Pies zadomowił się na tyle, aby zyskać uznanie na belgijskich wystawach psów w 1880 roku. W tym czasie niektórzy sugerowali, że należy przeprowadzić dodatkowe krzyżowanie z angielskimi toy spanielami i yorkami yorkshire terierami; ten pierwszy odegrał rolę w poprawie kształtu głowy Gryfa. Gryf stał się niezwykle popularny na początku XX wieku i był faworyzowany przez szlachtę.

Do pierwszej wojny światowej liczebność rasy znacznie się zmniejszyła, ale wkrótce wróciła. Od tego czasu zyskał niezliczoną rzeszę fanów na całym świecie. Niektóre kraje klasyfikują tylko czerwone odmiany o szorstkiej powłoce jako Brussels Griffons; czarne szorstkie szaty określane są mianem gryfonów belgijskich, podczas gdy odmiana o gładkiej sierści nosi nazwę Petit Brabançon.