Rasa Koni Andyjskich Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Andyjska to powszechna rasa koni z Peru. Używany jest głównie jako koń wierzchowy i juczny. W pełni wyrośnięte zwierzę jest małe, zwłaszcza w porównaniu z andaluzyjskim.

Charakterystyka fizyczna

Stając na około 12 do 13,2 dłoni (48-53 cali, 122-135 centymetrów), andyjski jest mniejszy niż większość ras koni pełnowymiarowych, a mimo to ma doskonałą muskulaturę. Typowy dla małych koni, andyjczyk ma krótkie i proste pęciny o zwartych i mocnych kopytach. Jego profil jest lekko wypukły z krótką szyją, masywną głową i szerokim czołem. Dodatkowo jego uszy są również krótkie i małe, co prawdopodobnie wynika z wpływów andaluzyjskich.

Andyjczyk, ze swoją siłą, dużą wytrzymałością i dobrze rozwiniętym poczuciem równowagi i zwinności, jest w stanie z łatwością wspinać się po górach ze średnią prędkością. W rzeczywistości, Andyjczyk może unieść 200-kilogramowy plecak po stromych zboczach do wysokości 16 000 stóp nad poziomem morza bez nadmiernego zmęczenia. Ma również dobrze uformowane płuca i grubą sierść, która chroni go przed zimnem.

Typowym kolorem dla Andów jest kasztan. W porównaniu z południowoamerykańskimi kuzynami Criollo, andyjczyk wygląda raczej kanciasto, wyróżnia się szerokim, muskularnym grzbietem, zaokrąglonym zadem i nisko osadzonym ogonem. Niemniej jednak jego chód jest typowy dla koni w regionie.

Osobowość i temperament

Jak większość jucznych koni, andyjczyk bez narzekania wozi ciężkie ładunki w góry. To potulne i niewymagające zwierzę doskonale nadaje się na zwierzę pociągowe.

Opieka

Ze względu na swoje miejsce pochodzenia Andy mają zdolność przetrwania nawet w niskich temperaturach i na dużych wysokościach. Ponadto potrafi radzić sobie sama i rozwinęła umiejętność odróżniania roślin jadalnych od trujących, dzięki czemu może być pozostawiona do samodzielnego karmienia.

Historia i tło

Pochodząca z górzystych regionów Peru – a konkretnie z Andów – rasa koni andyjskich rozwinęła się w doskonałego konia jucznego i wierzchowego, zdolnego do jazdy na wysokościach ponad 9 000 stóp nad poziomem morza.

Istnieją trzy główne typy koni andyjskich: peruwiański Criollo, Andino i Morochuco. Mimo podobieństw różni się jednak od peruwiańskiej rasy paso – narodowego konia Peru. Podobnie jak południowoamerykański Criollos, peruwiański Criollo czy Andyjczyk wykazuje wpływy Barb i Andaluzji ze względu na hiszpańskie ekspedycje i wysiłki kolonizacyjne w regionie. Andyjczyk jednak jest wyraźnie tybetański.