Mordercze Wieloryby Migrują, Badania Wskazują, Ale Dlaczego?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Niektóre orki, jak wynika z badań opublikowanych w środę po raz pierwszy, wędrują prawie 10 000 kilometrów z południowego Oceanu Antarktydy do wód tropikalnych – ale nie po to, by się żerować lub rozmnażać.

Naukowcy spekulują, że te przerażające drapieżniki na szczycie morskiego łańcucha pokarmowego przemierzają morze z największą prędkością – spowalniając, gdy osiągają cieplejsze klimaty – aby się złuszczać.

Innymi słowy, kieruje nimi chęć lub potrzeba, aby ich skóra była błyszcząca i nowa.

Pomimo naszej intensywnej fascynacji orkami gryzącymi foki, prawie nic nie było wiadomo o ich dalekich ruchach ani o tym, czy w ogóle migrują.

Aby dowiedzieć się więcej, John Durban i Robert Pitman z US National Marine Fisheries Service wyposażyli w nadajniki satelitarne tuzin tzw. orek „typu B” u zachodniego wybrzeża Półwyspu Antarktycznego.

W styczniu 2009 r. naukowcy użyli kusz strzelających bełtami do przyczepienia znaczników do płetw grzbietowych ssaków o masie pięciu ton z odległości od 15 do 50 stóp (od 5 do 15 metrów).

Orki „Typu B” zamieszkują przybrzeżne wody Antarktydy w pobliżu paku lodowego, aby lepiej żywić się fokami i pingwinami. Orki typu A wolą otwarte wody i dietę płetwali karłowatych, a mniejszy, żywiący się rybami typ C występuje najczęściej we wschodniej Antarktyce.

Połowa tagów satelitarnych przestała działać po trzech tygodniach, ale pozostałe sześć ujawniło niezwykłą i nieoczekiwaną chęć wędrowania w ciągu następnych dwóch lat.

„Nasze oznakowane wieloryby podążały najbardziej bezpośrednią ścieżką do najbliższych ciepłych wód na północ od subtropikalnej konwergencji, ze stopniowym zwalnianiem prędkości pływania w coraz cieplejszej wodzie” – zauważają autorzy.

Wieloryby ruszyły w linię prostą, płynąc z prędkością do 6 mil na godzinę (10 km/h), przez południowo-zachodni Atlantyk na wschód od Falklandów do wód subtropikalnych u wybrzeży Urugwaju i południowej Brazylii.

Ale dlaczego to robią, pozostaje tajemnicą.

Szybkość i czas trwania podróży, podejmowanych indywidualnie, nie pozostawiały czasu na długie żerowanie i byłyby zbyt wymagające dla nowonarodzonego cielęcia.

„Co ciekawe, jeden wieloryb powrócił na Antarktydę po ukończeniu 9400 kilometrów (5840 mil) podróży w ciągu zaledwie 42 dni” – czytamy w badaniu.

Zróżnicowane daty wyjazdów, od początku lutego do końca kwietnia, również sugerowały, że te ekspedycje nie były corocznymi migracjami w celach żerowych lub hodowlanych.

W tym miejscu pojawia się skóra.

Durban i Pitman podejrzewają, że orki przenoszą się do cieplejszych wód, aby zrzucić warstwę – wraz z inkrustacją jednokomórkowych alg zwanych okrzemkami – bez zamarzania na śmierć.

Orki to najmniejsze walenie – grupa obejmująca wieloryby i delfiny

-- które żyją przez dłuższy czas w ujemnych wodach Antarktyki. Wymiana i naprawa zewnętrznej skóry w wodach o temperaturze powierzchni minus 28,6 stopnia Fahrenheita (1,9 stopnia Celsjusza) może być niebezpieczna, a nawet śmiertelna.

W przeciwieństwie do tego, temperatury powierzchniowe w tropikalnych miejscach docelowych orek wynosiły 69,6 do 75,6 F (20,9 do 24,2 C).

„Zakładamy hipotezę, że te migracje były motywowane termicznie” – podsumowują autorzy.

Orki (Orcinus orca) to najszerzej rozpowszechnione gatunki waleni – i być może ssaków – na świecie.