Spisu treści:

Nadmierna Produkcja śliny U Kotów
Nadmierna Produkcja śliny U Kotów

Wideo: Nadmierna Produkcja śliny U Kotów

Wideo: Nadmierna Produkcja śliny U Kotów
Wideo: Bezoary u kota: jakie są objawy zakłaczenia i jak mu zapobiec? 2024, Grudzień
Anonim

Ptyalizm u kotów

Ślina jest stale wytwarzana i wydzielana do jamy ustnej z gruczołów ślinowych. Produkcja śliny wzrasta z powodu pobudzenia jąder ślinowych w pniu mózgu. Ptyalizm to stan chorobowy charakteryzujący się nadmiernym wypływem śliny, określanym również jako nadmierne ślinienie. Bodźcami prowadzącymi do nadmiernej produkcji śliny są wrażenia smakowe i dotykowe dotyczące ust i języka. Wyższe ośrodki w ośrodkowym układzie nerwowym mogą również pobudzać lub hamować jądra ślinowe, a zmiany obejmujące ośrodkowy układ nerwowy lub jamę ustną mogą również powodować nadmierne wydzielanie śliny. Choroby wpływające na gardło, przełyk i żołądek mogą również stymulować nadmierną produkcję śliny. Spożycie toksyny, środka żrącego lub ciała obcego może również prowadzić do lipyalizmu. Odwrotnie, normalna produkcja śliny może wydawać się nadmierna u zwierząt z anatomią anatomiczną, która umożliwia wyciekanie śliny z ust lub cierpiących na stan, który wpływa na połykanie. Pseudoptializm (tj. fałszywy ptyalizm) to z kolei uwalnianie nadmiaru śliny, która nagromadziła się w jamie ustnej.

Młode koty mogą częściej mieć formę ptyalizmu spowodowaną wadą wrodzoną, taką jak przeciek wrotno-systemowy. W normalnych warunkach żyła wrotna wchodzi do wątroby i umożliwia detoksykację toksycznych składników krwi przez wątrobę. W przypadku przecieku żyła wrotna jest niewłaściwie połączona z inną żyłą, co powoduje, że krew omija wątrobę. Powiększenie przełyku jest dziedziczne u kotów syjamskich.

Objawy i typy

  • Utrata apetytu – obserwowana najczęściej u kotów ze zmianami w jamie ustnej, chorobami przewodu pokarmowego i chorobami ogólnoustrojowymi
  • Zmiany zachowań żywieniowych - koty z chorobami jamy ustnej lub dysfunkcją nerwów czaszkowych mogą odmówić jedzenia twardego pokarmu, nie żuć dotkniętej strony (gdy zmiana jest jednostronna), trzymać głowę w nietypowej pozycji podczas jedzenia lub upuszczać jedzenie
  • Inne zmiany behawioralne - drażliwość, agresywność i samotność są powszechne, szczególnie u kotów z bolesnym stanem
  • Trudności z połykaniem
  • Regurgitacja - u kotów z chorobą przełyku
  • Wymioty – wtórne do choroby przewodu pokarmowego lub układowej
  • Łapanie łapą w twarz lub pysk - koty z dyskomfortem lub bólem w jamie ustnej
  • Objawy neurologiczne - koty, które zostały wystawione na działanie leków lub toksyn wywołujących chorobę oraz koty z encefalopatią wątrobową po spożyciu posiłku bogatego w białko

Przyczyny

  • Zaburzenia konformacyjne ust
  • Choroby jamy ustnej i gardła

    • Ciało obce (np. połknięcie liniowego ciała obcego, takiego jak igła do szycia)
    • Guz
    • Ropień
    • Zapalenie dziąseł lub zapalenie jamy ustnej: zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, wtórne do choroby przyzębia
    • Zakażenie białaczką
    • Wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych
    • Choroba o podłożu immunologicznym
    • Choroba nerek
    • Spożycie środka żrącego lub trującej rośliny
    • Wpływ radioterapii na jamę ustną
    • Oparzenia (np. po ugryzieniu przewodu elektrycznego)
    • Zaburzenia neurologiczne lub czynnościowe gardła
  • Choroby ślinianek

    • Ciało obce
    • Guz
    • Sialoadenitis: zapalenie gruczołów ślinowych
    • Hiperplazja: nadmierna proliferacja komórek
    • Zawał: obszar tkanki martwiczej spowodowany utratą odpowiedniego dopływu krwi
    • Sialocele: torbiel zatrzymująca ślinę
  • Zaburzenia przełyku lub przewodu pokarmowego

    • Ciało obce przełyku
    • Guz przełyku
    • Zapalenie przełyku: zapalenie przełyku wtórne do spożycia środka żrącego lub trującej rośliny
    • Refluks żołądkowo-przełykowy
    • Przepuklina rozworu przełykowego: brzuch wybrzuszający się w klatce piersiowej
    • Megaesophagus: powiększony przełyk
    • Rozdęcie żołądka: wzdęcia żołądka
    • Wrzód żołądka
  • Zaburzenia metaboliczne

    • Hepatoencefalopatia (większa zachorowalność u kotów) - spowodowana wrodzonym lub nabytym przeciekiem wrotno-ustrojowym, w którym wątroba nie jest w stanie usunąć szkodliwych substancji z krwi, a toksyny są kierowane do mózgu
    • Hipertermia: wysoka gorączka
    • Mocznica: niewydolność nerek
  • Zaburzenia neurologiczne

    • Wścieklizna
    • Botulizm
    • Tężec
    • Dysautonomia: choroba układu nerwowego
    • Zaburzenia, które powodują dysfagię lub trudności w połykaniu
    • Zaburzenia, które powodują porażenie nerwu twarzowego lub opadnięcie szczęki
    • Zaburzenia powodujące drgawki
    • Nudności związane z chorobą przedsionkową
  • Narkotyki i toksyny

    • Toksyny żrące/żrące (np. domowe środki czyszczące i niektóre pospolite rośliny domowe).
    • Substancje o nieprzyjemnym smaku (koty mają tendencję do ślinienia się)
    • Substancje wywołujące nadmierne ślinienie.
    • Jad zwierzęcy (np. pająki czarnej wdowy, potwory Gila i północnoamerykańskie skorpiony)
    • Wydzieliny ropuch i traszek
    • Spożycie roślin może powodować zwiększone wydzielanie śliny (np. poinsecja, Dieffenbachia)

Diagnoza

Istnieje wiele różnych przyczyn nadmiernego wydzielania śliny. Będziesz musiał podać szczegółową historię zdrowia swojego kota, w tym stan szczepień, aktualne leki, możliwą ekspozycję na toksyny, historię objawów i wszelkie inne możliwe zdarzenia, które mogły wywołać ten stan. Twój lekarz będzie musiał odróżnić nadmierne ślinienie związane ze stanem, który powoduje trudności w połykaniu, od nadmiernego ślinienia związanego z nudnościami, szukając objawów takich jak depresja, cmokanie wargami i odruch wymiotny. Twój lekarz będzie również chciał przeprowadzić pełne badanie fizykalne i neurologiczne Twojego kota, ze szczególnym uwzględnieniem jamy ustnej i szyi. Narzędzia diagnostyczne mogą obejmować obrazowanie rentgenowskie i ultrasonograficzne w celu ustalenia, czy występuje problem ze strukturą wątroby lub innymi narządami wewnętrznymi. Jeśli podejrzewa się zaburzenie o podłożu immunologicznym, weterynarz może również chcieć przeprowadzić biopsję tkanki i komórek.

Leczenie

Twój weterynarz zajmie się podstawową przyczyną ptyalizmu, gdy zostanie skutecznie zdiagnozowany. Chociaż na ogół nie jest to konieczne, lekarz może również leczyć objawy zewnętrzne, aby zmniejszyć wypływ śliny. Suplementy diety mogą być zalecane, jeśli Twój kot cierpi na nerwicę od dłuższego czasu i nie jest w stanie prawidłowo się odżywiać.

Życie i zarządzanie

W zależności od przyczyny, weterynarz będzie chciał monitorować kota tak często, jak to konieczne, aby upewnić się, że plan leczenia jest skuteczny.

Zalecana: