Deformacja Kości I Karłowatość U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Osteochondrodysplazja i achondroplazja u psów

Osteochondrodysplazja (OCD) to nieprawidłowość wzrostu i rozwoju kości i chrząstki, która powoduje brak prawidłowego wzrostu kości i deformacje kości. Tam, gdzie osteo odnosi się do kości, chondro odnosi się do chrząstki, a dysplazja jest ogólnym terminem stosowanym do nieprawidłowego wzrostu. Rasy psów, które są predysponowane do tego zaburzenia, to wielkie pireneje, alaskańskie malamute, samoyedy, szkockie deerhoundy, labrador retrievery, basset houndy i norweskie elkhoundy.

Achondroplazja jest formą osteochondrodysplazji, w której kości nie osiągają normalnego rozmiaru, w oparciu o oczekiwania wobec rasy. Jest to spowodowane mutacją genu receptora czynnika wzrostu fibroblastów. Rezultatem są nienormalnie krótkie kończyny, stan zwany karłowatością. W niektórych rasach ta cecha jest selektywnie wspierana, na przykład w przypadku jamnika, skye terriera i walijskiego corgi. Inne rasy, które są zgłaszane, to buldogi, owczarki niemieckie, bassety, bostońskie teriery, mopsy, pekińczyki, japońskie spaniele, shih-tzu, beagle, wyżły angielskie, cocker spaniele i teriery szkockie.

Te zaburzenia są genetycznie nabyte.

Objawy i typy

• Większa niż normalna głowa
• Przodozgryz z krótszym nosem
• Krzywe zęby z powodu krótszej szczęki
• Nieprawidłowy kształt kości
• Słaby wzrost lub brak wzrostu
• Kości wydają się krótsze niż normalnie
• Powiększone stawy
• Boczne wygięcie kończyn przednich – bardziej prawdopodobne jest uszkodzenie przednich nóg
• Odchylenie kręgosłupa po obu stronach ciała

Przyczyny

Osteochondrodysplazja jest autosomalną dominującą chorobą genetyczną, co oznacza, że może być przenoszona przez obie płcie i tylko jeden rodzic musi nosić gen, aby potomstwo mogło być potencjalnie dotknięte chorobą.

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać swojemu weterynarzowi szczegółową historię medyczną, w tym, kiedy po raz pierwszy zauważyłeś objawy nieprawidłowości wzrostu, oraz wszelkie informacje, które posiadasz na temat genetycznego tła twojego psa. Rutynowe badania laboratoryjne będą obejmować pełną morfologię krwi, profil biochemiczny i analizę moczu, aby wykluczyć inne przyczyny zaburzenia. Zostaną wykonane zdjęcia rentgenowskie dotkniętych kończyn, które wykażą nieprawidłowości związane ze wzrostem i strukturą kości. Zdjęcia rentgenowskie kręgosłupa również wykażą takie nieprawidłowości u pacjentów z skrzywieniem kręgosłupa. Aby potwierdzić diagnozę, lekarz weterynarii pobierze próbkę tkanki z małych kości ciała i wyśle ją do patologa weterynarii w celu przeprowadzenia dalszych badań diagnostycznych.

Leczenie

Po ustaleniu diagnozy lekarz weterynarii może podjąć decyzję o skorygowaniu problemu chirurgicznie. Jednak wyniki takiego zabiegu korekcyjnego zwykle nie są satysfakcjonujące. U wielu dotkniętych chorobą pacjentów zalecane są leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, ponieważ deformacje kości mogą powodować u tych pacjentów znaczny ból. Poczucie komfortu Twojego psa i jego przewidywana długość życia zależą od powagi problemu. Jeśli jest stosunkowo niewielki, jest całkowicie możliwe, że Twój pies będzie prowadził stosunkowo wygodne i zdrowe życie.

Życie i zarządzanie

Rokowanie w tej chorobie zależy od stopnia problemu. Nie ma ostatecznej opcji leczenia tego zaburzenia, a wynik różni się w zależności od ciężkości zaburzenia i dotkniętych kości. U niektórych psów dysplazja kości może być obezwładniająca, podczas gdy u innych z powodzeniem osiąga się naukę kompensacji mniejszego rozmiaru kończyny i zmniejszenia ruchomości.

Psy dotknięte osteochondrodysplazją mogą być bardziej podatne na rozwój artretyczny. Jest to coś, o czym należy pamiętać, gdy twój pies się starzeje. Kolejnym środkiem ostrożności, o którym należy pamiętać, jest ryzyko otyłości, która jest częstym skutkiem ubocznym tego zaburzenia. Upewnij się, że przestrzegasz zdrowej diety i zwracaj uwagę na wagę i zdrowie fizyczne swojego psa. Jeśli twój weterynarz zaleca leki przeciwbólowe, używaj ich ostrożnie i zgodnie z pełnymi instrukcjami weterynarza. Jednym z najłatwiejszych do uniknięcia wypadków ze zwierzętami domowymi jest przedawkowanie leków.

Ponieważ zaburzenia te są nabyte genetycznie, hodowla nie jest zalecana.