Przewlekłe Infekcje Ucha I TECA

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Czy kiedykolwiek miałeś zwierzaka z przewlekłymi infekcjami ucha? Mogą je mieć zarówno psy, jak i koty. A kiedy są wystarczająco poważne, najlepszym wyborem jest zwykle całkowite usunięcie kanałów słuchowych.

Choć brzmi to smutno, tak postępujemy z rzeczami, które wymykają się spod kontroli w tym trudno dostępnym obszarze. Podczas gdy większość właścicieli buntuje się przeciwko tego rodzaju dramatycznej opcji chirurgicznej (zwanej TECA, skrót od całkowitej ablacji kanału słuchowego), zawsze jest ona lepsza niż przewlekła ropa, ból i wszystko inne, co się z tym wiąże.

Tytułem doskonałego wyjaśnienia, poprosiłam o pomoc mojego chłopaka weterynarza. Oto jego opis problemu i procedury. Chociaż był przeznaczony do strawienia dla weterynarzy, myślę, że wszyscy jesteście wystarczająco mądrzy, aby je zdobyć.

Przewlekłe zapalenie ucha jest częstą i frustrującą chorobą dla właścicieli i lekarzy weterynarii. Dla pacjenta sprawa jest znacznie bardziej krytyczna – często odczuwa silny ból. Ból i swędzenie związane z przewlekłymi infekcjami ucha sprawia, że frustracja właścicieli (i nasza) wydaje się małostkowa.

Podczas gdy odpowiednie postępowanie medyczne jest często skuteczne w leczeniu ostrego zapalenia ucha, zbyt często tylko tymczasowo łagodzi objawy lub całkowicie zawodzi. Zgodność właściciela może stanowić problem, a wiele przypadków nie jest leczonych.

W wielu przypadkach istnieje przyczyna, która prowadzi do niepowodzenia postępowania medycznego. W takich przypadkach ustąpienie cyklu bólu, swędzenia, potrząsania głową, przewlekłych leków i skarg właściciela można zapewnić chirurgiczną ablacją kanału słuchowego. Technika ta jest również przydatna w leczeniu innych chorób ucha, takich jak neoplazja (rak) i urazowe urazy przewodu słuchowego.

Zapalenie ucha może być zewnętrzne (samego przewodu słuchowego), środkowe (obejmujące ucho środkowe) lub wewnętrzne (obejmujące kość czaszki i jej elementy: ośrodek słuchowy – aparat ślimakowy – i ośrodek równowagi – aparat przedsionkowy i mózg)..

Chociaż zwykle koncentrujemy się na bakteryjnych i grzybiczych składnikach choroby, większości przypadków przewlekłego zapalenia ucha nie da się rozwiązać, jeśli przyczyna choroby nie zostanie zidentyfikowana i wyeliminowana.

Przyczyną jest często alergia, przy czym najczęstsze są alergie środowiskowe i alergie pokarmowe. Pacjenci ci utknęli w cyklu zapalenia, infekcji i zwłóknienia, co ostatecznie prowadzi do zapadnięcia się kanałów słuchowych, pęknięcia błony bębenkowej oraz zanieczyszczeń i infekcji w uchu środkowym.

Z biegiem czasu kanały uszne kostnieją, a blizny zatykają kanały, uniemożliwiając miejscowym lekom dotarcie do chorych części. Zatkane kanały zapobiegają również naturalnemu złuszczaniu się komórek skóry kanału słuchowego, sebum (woskowina) i włosów, które gromadzą się w kanałach oraz w obrębie ucha środkowego.

Opisano wiele technik chirurgicznych w leczeniu przewlekłego zapalenia ucha. Spośród nich większość skupiła się na otwarciu kanału słuchowego. Podejście to opierało się na założeniu, że kanał słuchowy potrzebuje powietrza do wyschnięcia lub ułatwienia wkraplania leków.

Techniki takie jak resekcja ściany bocznej (procedura Zeppa) i ablacja pionowa kanału słuchowego były zalecane w przeszłości, ale mają zastosowanie tylko w przypadku ogniskowej (dyskretnie zlokalizowanej) choroby pionowego kanału słuchowego. Większość przypadków przewlekłego zapalenia ucha obejmuje cały kanał słuchowy, rozciągający się przez pęknięty bębenek do ucha środkowego. W tych bardziej typowych przypadkach te techniki chirurgiczne są przeciwwskazane.

Tylko całkowita ablacja kanału słuchowego (TECA) z boczną osteotomią pęcherza (LBO) rozwiązuje cały proces chorobowy.

TECA to zabieg, który usuwa pionowe i poziome kanały słuchowe do poziomu ucha środkowego. Ze względu na dużą częstość występowania zapalenia ucha środkowego w przewlekłym zapaleniu ucha środkowego, ucho środkowe jest oczyszczane (oczyszczane) za pomocą bocznej osteotomii pęcherza.

Zwykle w bulli znajduje się duża ilość gruzu, włosów i ropy. Nic więc dziwnego, że te przypadki przewlekłej choroby nie ustępują medycznie, biorąc pod uwagę ilość szczątków w uchu środkowym. Najczęstsze powikłania związane z TECA to nawracające ropnie, porażenie nerwu twarzowego i zawroty głowy. Częstość występowania ropni wynosi mniej niż dziesięć procent. Porażenie nerwu twarzowego i zawroty głowy są zwykle tymczasowe i ustępują bez specjalnego leczenia.

Wielu właścicieli obawia się głuchoty po operacji. Podczas gdy TECA usuwa aparat, który przesyła dźwięk przez powietrze (tj. kanał słuchowy i bębenek uszny), dźwięk nadal można wyczuć za pomocą wibracji, które docierają do aparatu ślimakowego przez zatoki i czaszkę. Jest to podobne do poziomu słyszenia, jakiego doświadcza się podczas noszenia zatyczek do uszu. Żaden dźwięk nie dociera przez powietrze do aparatu ślimakowego, ale nadal słyszymy dźwięki i głosy.

W rzeczywistości większość psów z przewlekłym zapaleniem ucha już słyszy na tak niskim poziomie z powodu zapadnięcia się i niedrożności przewodu słuchowego i ucha środkowego, gdzie fale dźwiękowe nie są przesyłane drogą powietrzną. Większość właścicieli nie zgłasza zmiany zdolności słyszenia swoich zwierząt po TECA.

Zasadniczo TECA jest bardzo satysfakcjonującą operacją dla pacjenta, właściciela i weterynarza. Większość właścicieli zgłasza dramatyczną poprawę postawy swoich zwierząt po operacji, twierdząc, że widzą powrót zachowań towarzyskich i zabawowych, których nie widzieli od wielu lat.

To, w połączeniu z uwolnieniem ich od znoju codziennego czyszczenia uszu i podawania leków, daje właścicielowi ogromne poczucie ulgi. Ponieważ zdobyliśmy większe doświadczenie z procedurą TECA, pojawił się ruch, aby zalecać ją na wcześniejszym etapie choroby.

TECA nie jest już traktowana wyłącznie jako procedura ratunkowa ostatniej szansy. Wiele psów i kotów z przewlekłym zapaleniem ucha jest kandydatami do operacji, gdy tylko stanie się jasne, że znajdują się w tak dobrze znanym cyklu zapalenia ucha, który wielu z nas uważa za zmorę naszego codziennego życia.