Rak Nosa (Chondrosarcoma) U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Chondrosarcoma zatok nosowych i przynosowych u psów

Chrzęstniakomięsak (CSA) jest drugim najczęstszym pierwotnym nowotworem u psów, stanowiącym dziesięć procent wszystkich pierwotnych guzów kości. Jest to złośliwy, inwazyjny i szybko rozprzestrzeniający się nowotwór u psów. CSA zatok nosowych i przynosowych powstaje z tkanki mezenchymalnej, kolagenowej tkanki łącznej, która znajduje się w całym ciele i daje przerzuty do innych części ciała, w tym kości nosowych. Zwykle występuje po jednej stronie jamy nosowej i z czasem rozciąga się na drugą stronę.

Rasy, które zostały zgłoszone jako predysponowane do guzów nosa, to wyżły niemieckie krótkowłose, owczarki niemieckie, keeshonds, bassety, collie, owczarki staroangielskie, owczarki szetlandzkie i teriery airedale. Rasy dolichocefaliczne są bardziej zagrożone niż psy brachycefaliczne, samce są bardziej predysponowane niż samice, a starsze psy są bardziej narażone na atak. Ponadto uważa się, że zwierzęta na obszarach miejskich mogą być bardziej narażone na rozwój guzów nosa niż zwierzęta na obszarach wiejskich. Przeciętny zgłoszony wiek to siedem lat i więcej.

Objawy i typy

• Przerywane jednostronne lub obustronne krwawienie z nosa i/lub wydzielina zawierająca ropę
• Kichanie i trudności w oddychaniu (duszność)
• Odwrotne kichanie
• Kaszel
• Epiphora (zwiększona produkcja łez)
• Deformacja twarzy
• Jednostronna lub obustronna niedrożność przepływu powietrza przez nos
• Nieświeży oddech (halitoza)
• Słaby apetyt, utrata wagi
• Napady z zajęciem mózgu

Przyczyny

Dokładna przyczyna jest nadal nieznana, ale ponieważ istnieją pewne anegdotyczne dowody na to, że zwierzęta miejskie są bardziej zagrożone nowotworami nosa, co sugeruje związek z zanieczyszczeniem.

Diagnoza

Twój weterynarz będzie potrzebował pełnej historii medycznej prowadzącej do objawów choroby Twojego psa. Rutynowe badania krwi obejmują pełną morfologię krwi, profil biochemiczny, analizę moczu i liczbę płytek krwi. Wyniki mogą wykazywać normalne poziomy. Twój weterynarz zbada również próbki krwi pod kątem infekcji grzybiczych lub bakteryjnych. Aspergillus czasami występuje u psów z guzami nosa.

Badania radiograficzne mogą być pomocne w potwierdzeniu diagnozy, ale nawet tego typu metoda diagnostyczna jest trudna. Tomografia komputerowa (CT) i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) często dają bardziej wyraźny obraz zasięgu inwazji. Endoskop – urządzenie rurkowe z dołączoną kamerą, które pozwala na bliższe przyjrzenie się choremu obszarowi – może być również używany do badania wewnętrznej struktury kanału nosowego, a także może być używany do pobierania próbek tkanek do biopsji, ale ponieważ małej przestrzeni może to być trudne. Można zastosować inne metody pobierania próbek tkanek i płynów, w tym aspirację cienkoigłową i odsysanie. Biopsja to jedyny sposób na jednoznaczne zdiagnozowanie raka nosa.

Twój weterynarz może również wykonać zdjęcia rentgenowskie innych obszarów ciała, aby ocenić, czy występują przerzuty.

Leczenie

Jest to bardzo agresywny i zagrażający życiu guz, który w większości przypadków będzie wymagał natychmiastowego leczenia. Ze względu na brany pod uwagę obszar operacja może być niebezpieczna. Radioterapia jest leczeniem z wyboru guzów nosa. Radioterapia może również pomóc w przedłużeniu życia u psów, u których nowotwory są nieoperacyjne. Ponieważ infekcje grzybicze lub bakteryjne są często związane z tym typem nowotworu, stosowanie antybiotyków lub leków przeciwgrzybiczych może być stosowane w celu zwiększenia skuteczności leczenia. U niektórych psów zaleca się również chemioterapię, ale jej długoterminowa skuteczność nie została jeszcze oceniona pod kątem CSA u pacjentów weterynaryjnych.

Życie i zarządzanie

Możesz zostać zalecony, aby co trzy miesiące odwiedzać lekarza weterynarii w celu przeprowadzenia badań kontrolnych. Twój weterynarz oceni twojego psa, aby sprawdzić, czy w tym czasie wystąpiły przerzuty. Rutynowe zdjęcia rentgenowskie zostaną wykonane z dotkniętej części i innych obszarów ciała w celu sprawdzenia nawrotu i rozprzestrzeniania się guza. Decyzja o podjęciu operacji lub terapii chemicznej będzie oparta na rzeczywistych prognozach w dowolnym momencie leczenia. W niektórych przypadkach właściwe może być leczenie bólu u schyłku życia.

Przed podaniem leków do chemioterapii zawsze zasięgnij porady i instrukcji od onkologa weterynaryjnego, ponieważ leki te są wysoce toksyczne dla zdrowia ludzkiego. Szczególnie kobiety w ciąży powinny zachować szczególną ostrożność podczas podawania chemioterapeutyków swoim zwierzętom. Leki chemioterapeutyczne mogą powodować toksyczne skutki uboczne, więc lekarz weterynarii będzie musiał ściśle monitorować stabilność psa, zmieniając w razie potrzeby dawki.

Dobre wsparcie żywieniowe jest niezbędne u tych pacjentów, aby zapewnić utrzymanie masy ciała i kondycji. Ważne jest, aby monitorować spożycie pokarmu i wody przez psa podczas powrotu do zdrowia. Po operacji pies najprawdopodobniej nie będzie miał apetytu i nie będzie chciał jeść ani pić w dużych ilościach. Może być konieczne tymczasowe użycie sondy do karmienia umieszczonej bezpośrednio w żołądku, aby uzyskać wszystkie składniki odżywcze, których potrzebuje do całkowitego wyzdrowienia. Twój weterynarz pokaże Ci, jak prawidłowo używać zgłębnika i pomoże w ustaleniu harmonogramu karmienia.

Po zabiegu należy się spodziewać, że pies będzie odczuwał ból. Twój weterynarz poda Ci leki przeciwbólowe dla Twojego psa, aby zminimalizować dyskomfort, a Ty będziesz musiał ustawić w domu miejsce, w którym Twój pies będzie mógł wygodnie i cicho odpocząć, z dala od innych zwierząt domowych, aktywnych dzieci i ruchliwych wejść. Wycieczki na zewnątrz w celu uśmierzenia pęcherza moczowego i jelit powinny być krótkie i łatwe do pokonania przez psa w okresie rekonwalescencji. Ostrożnie stosuj leki przeciwbólowe i postępuj zgodnie ze wszystkimi wskazówkami; jednym z najłatwiejszych do uniknięcia wypadków ze zwierzętami domowymi jest przedawkowanie leków.