Nadczynność Tarczycy U Kotów: Objawy I Leczenie

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Sprawdzone i zaktualizowane 18 marca 2020 r. przez Jennifer S. Fryer, DVM

Nadczynność tarczycy u kotów to choroba zwykle wywoływana przez łagodny guz tarczycy. Guz ten powoduje nadprodukcję hormonu tarczycy zwanego tyroksyną. Jedną z podstawowych funkcji tego hormonu tarczycy jest regulacja metabolizmu zwierzęcia.

Koty ze zbyt dużą ilością hormonu tarczycy mają znacznie zwiększone tempo metabolizmu, co prowadzi do utraty wagi pomimo wilczego apetytu. Inne objawy mogą obejmować lęk, wymioty, biegunkę oraz zwiększone pragnienie i oddawanie moczu.

Te nadmierne poziomy hormonów powodują, że organizm kota znajduje się w ciągłym nadbiegu, co często prowadzi do wysokiego ciśnienia krwi i rodzaju choroby serca zwanej kardiomiopatią przerostową.

Oto wszystko, co powinieneś wiedzieć o nadczynności tarczycy u kotów, abyś mógł zauważyć objawy i jak najszybciej wprowadzić plan leczenia kota.

Jak powszechna jest nadczynność tarczycy u kotów?

Nie jest znana genetyczna predyspozycja do nadczynności tarczycy, ale jest ona dość powszechna u kotów.

W rzeczywistości nadczynność tarczycy jest najczęstszą chorobą hormonalną (endokrynologiczną) w populacji kotów, często obserwowaną u kotów w późnym średnim wieku i starszych.

Średni wiek diagnozy to około 13 lat. Możliwy przedział wiekowy to 4-20 lat, chociaż widywanie młodych kotów z nadczynnością tarczycy jest bardzo rzadkie.

Co robi tarczyca?

U kotów tarczyca składa się z dwóch części, z których jedna znajduje się po każdej stronie tchawicy (tchawicy), tuż poniżej krtani (skrzynka głosowa).

Tarczyca wytwarza kilka różnych hormonów (głównie tyroksynę lub T4). Te hormony tarczycy wpływają na wiele procesów organizmu kota:

• Regulacja temperatury ciała
• Metabolizm tłuszczów i węglowodanów
• Przyrost i utrata masy ciała
• Tętno i rzut serca
• Funkcja układu nerwowego
• Wzrost i rozwój mózgu młodych zwierząt
• Reprodukcja
• Napięcie mięśni
• Stan skóry

Objawy nadczynności tarczycy u kotów

Oto główne objawy nadczynności tarczycy, których powinieneś szukać u swojego kota:

• Utrata masy ciała
• Zwiększony apetyt (wygłodniały)
• Zaniedbany wygląd
• Zła kondycja ciała
• Wymioty
• Biegunka
• Picie więcej niż zwykle (polidypsja)
• Sika częściej niż zwykle (wielomocz)
• Szybki oddech (tachypnoe)
• trudności w oddychaniu (duszność)
• Szmer serca; szybkie tętno; nieprawidłowe bicie serca znane jako „rytm galopu”
• Nadpobudliwość/niepokój
• Agresja
• Powiększona tarczyca, która czuje się jak guzek na szyi
• Zagęszczone paznokcie

Mniej niż 10% kotów cierpiących na nadczynność tarczycy wykazuje nietypowe objawy, takie jak słaby apetyt, utrata apetytu, depresja i osłabienie.

Co powoduje nadczynność tarczycy u kotów?

Nadczynność guzków tarczycy (gdzie guzki tarczycy wytwarzają nadmiar hormonów tarczycy poza kontrolą przysadki mózgowej) powodują nadczynność tarczycy. Ale co powoduje, że tarczyca wariuje?

Istnieje kilka teorii na temat przyczyn nadczynności tarczycy u kotów:

• Rzadko rak tarczycy
• Niektóre doniesienia powiązały nadczynność tarczycy u kotów z niektórymi dietami w puszkach o smaku rybnym
• Badania wskazały na środki chemiczne zmniejszające palność (PBDE), które są stosowane w niektórych meblach i wykładzinach oraz krążą w kurzu domowym
• Podeszły wiek zwiększa ryzyko

Jak weterynarze testują nadczynność tarczycy u kotów?

W większości przypadków diagnoza nadczynności tarczycy jest prosta: wysoki poziom hormonu tarczycy we krwi (całkowita T4 lub TT4) wraz z typowymi objawami.

Jednak w niektórych przypadkach poziom T4 u kota może być w normalnym zakresie, co utrudnia diagnozę nadczynności tarczycy. Dotyczy to zwłaszcza wczesnych stadiów tej choroby.

Jeśli Twój kot wykazuje objawy nadczynności tarczycy, ale badania krwi nie są jednoznaczne, będziesz musiał wrócić do lekarza weterynarii na dalsze badania krwi lub skierowanie na badanie tarczycy.

Objawy nadczynności tarczycy u kotów mogą również pokrywać się z objawami przewlekłej niewydolności nerek, cukrzycy, przewlekłej choroby wątroby i raka (zwłaszcza chłoniaka jelit).

Choroby te można wykluczyć na podstawie rutynowych wyników badań laboratoryjnych i testów czynności tarczycy. Twój lekarz weterynarii przeprowadzi serię testów, aby ustalić wiarygodną diagnozę.

Choroba nerek jest często diagnozowana wraz z nadczynnością tarczycy u kotów. Koty cierpiące na obie choroby mogą wymagać leczenia obu, a diagnoza choroby nerek u kota z nadczynnością tarczycy może mieć wpływ na rokowanie kota.

Leczenie kotów z nadczynnością tarczycy

Złotym standardem jest terapia radiojodem (I¹³¹) leczenie, które w większości przypadków może wyleczyć nadczynność tarczycy. Codzienne przyjmowanie leków (metimazol) lub karmienie dietą o niskiej zawartości jodu to dobre opcje, gdy terapia jodem radioaktywnym nie jest możliwa ze względów finansowych lub ogólnego stanu zdrowia kota.

Terapia radiojodem (leczenie radioaktywnym jodem)

Terapia radiojodem lub leczenie I131 wykorzystuje radioaktywny jod do zabicia chorej tkanki tarczycy. Większość kotów poddawanych leczeniu I131 zostaje wyleczona z choroby jednym zabiegiem.

Poziom tarczycy kota jest monitorowany po leczeniu. Rzadkie przypadki wymagają drugiego leczenia. Niedoczynność tarczycy nie jest powszechna po leczeniu, ale może wystąpić i można ją leczyć za pomocą codziennego leczenia tarczycy.

Stosowanie radiojodu jest ograniczone do zamkniętej placówki medycznej, ponieważ samo leczenie jest radioaktywne. W zależności od stanu, w którym mieszkasz i obowiązujących wytycznych, twój kot będzie musiał być hospitalizowany od kilku dni do kilku tygodni po leczeniu radioaktywnym lekiem, aby umożliwić radioaktywnemu materiałowi opuszczenie ciała kota przed powrotem do domu.

Po przywiezieniu kota do domu nadal trzeba będzie przedsięwziąć środki ostrożności. Twój weterynarz udzieli Ci szczegółowych instrukcji, aby zmniejszyć ryzyko narażenia na materiał radioaktywny, co prawdopodobnie będzie obejmować przechowywanie zużytej ściółki Twojego kota w zamkniętym pojemniku przez pewien czas przed wyrzuceniem jej do śmieci.

Chirurgiczne usunięcie tarczycy

Innym potencjalnym leczeniem jest chirurgiczne usunięcie chorej tarczycy. Podobnie jak leczenie I131, leczenie chirurgiczne jest lecznicze, ale te koty również muszą być później monitorowane pod kątem niedoczynności tarczycy.

Chirurgiczne usunięcie tarczycy najlepiej wykonać, gdy tylko jeden gruczoł tarczycy jest dotknięty chorobą, ponieważ usunięcie obu może prowadzić do niedoczynności tarczycy. Innym powikłaniem, które może wystąpić po chirurgicznym usunięciu zajętej tarczycy, jest sukcesywna nadczynność pozostałej tarczycy..

Lek metimazol

Podanie kotu leku o nazwie metimazol jest prawdopodobnie najczęstszym wyborem leczenia. Jest podawany doustnie w formie pigułki lub może być skomponowany przez aptekę w postaci żelu przezskórnego, który można nakładać na ucho kota. Methimazol jest często podawany przed leczeniem radiojodem lub zabiegiem chirurgicznym w celu ustabilizowania objawów klinicznych u kota.

Methimazol jest skuteczny w kontrolowaniu objawów nadczynności tarczycy. Jednak nie leczy choroby – Twój kot będzie musiał otrzymywać leki do końca życia. Jeśli kot jest młodszy w momencie rozpoznania (poniżej 10 lat) i nie ma chorób podstawowych, koszt metimazolu przez całe życie może przekroczyć operację lub jod radioaktywny.

Metimazol ma rzadkie, ale znaczące skutki uboczne u niektórych kotów, więc pamiętaj o regularnych wizytach kontrolnych u weterynarza.

Dieta z ograniczeniem jodu

Karmienie dietą ograniczającą jod jest nowszą alternatywą w leczeniu nadczynności tarczycy u kotów. Podobnie jak leczenie metimazolem, ta alternatywa nie jest lecznicza, a Twój kot będzie wymagał leczenia przez całe życie.

Ta dieta musi być podawana wyłącznie. Kot z nadczynnością tarczycy na tej diecie nie może mieć dostępu ani otrzymywać żadnych smakołyków, innej karmy dla kotów ani karmy dla ludzi. Inne koty w gospodarstwie domowym mogą jeść tę karmę, ale muszą być uzupełniane karmą odpowiednią dla ich wieku i stanu zdrowia, aby zapewnić odpowiednią ilość jodu.

Dalsza opieka nad kotami z nadczynnością tarczycy

Po rozpoczęciu leczenia lekarz weterynarii będzie musiał co dwa do trzech tygodni ponownie badać kota przez pierwsze trzy miesiące leczenia, wykonując pełną morfologię krwi w celu sprawdzenia T4. Leczenie będzie dostosowywane na podstawie wyników, takich jak zmiana dawki metimazolu w celu utrzymania stężenia T4 w niskim, prawidłowym zakresie.

Jeśli Twój kot przeszedł operację, w szczególności usunięcie tarczycy, Twój weterynarz będzie chciał uważnie obserwować powrót do zdrowia Twojego kota. Rozwój niskiego poziomu wapnia we krwi i/lub paraliż krtani w początkowym okresie pooperacyjnym to powikłania, które w razie wystąpienia będą wymagały obserwacji i leczenia.

Lekarz zmierzy również poziom hormonów tarczycy u kota w pierwszym tygodniu po zabiegu, a następnie co trzy do sześciu miesięcy, aby sprawdzić, czy nie występuje nawrót nadczynności tarczycy.

Źródła:

Ettinger S, Feldman E, Coté E. Podręcznik Weterynaryjnej Medycyny Wewnętrznej, Nadczynność tarczycy kotów. 8^ten wydanie. Filadelfia, PA: Sauner; 2016.

Nelson RW, Couto CG. Interna małych zwierząt, nadczynność tarczycy u kotów. 6^ten wydanie. St. Louis, MO: Elsevier; 2020.