Łuszcząca Się Skóra U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Dermatozy złuszczające u psów

Dermatozy złuszczające odnoszą się do grupy chorób skóry, które można przypisać do jednego lub więcej schorzeń podstawowych, które mają wspólny objaw łuszczenia się skóry, ale mogą różnić się nasileniem i metodami leczenia. Dlatego dermatozy złuszczające nie są podstawową diagnozą, ale głównym deskryptorem. Jest to zwykle spowodowane nadmiernym lub nieprawidłowym zrzucaniem, nadmiernym nagromadzeniem komórek skóry lub utratą zdolności komórek do wzajemnego przylegania.

Ten stan może dotyczyć psów dowolnej rasy lub wieku, ale istnieją rasy, które są bardziej podatne na to. Cocker spaniele, west highland white terriery, springer spaniele angielskie, bassety, setery irlandzkie, dobermany pinczery, labrador retrievery, alaskańskie malamute, syberyjskie husky, chow chow, pudle, yorkshire terriery, whippety, dogi niemieckie, saluki, charciki włoskie,, akity, samojedy i golden retrievery.

Jeśli twój pies jest w ciąży, musisz natychmiast powiadomić weterynarza, ponieważ niektóre leki na skórę mogą mieć wpływ na rozwijający się płód.

Objawy i typy

• Łuski mogą być widoczne jako drobne cząstki, takie jak łupież lub w arkuszach (gruba łuska)
• Tłuste lub suche nagromadzenie powierzchniowych komórek skóry, widoczne w łupieżu
• Nadmierne łuszczenie z powodu złuszczania komórek skóry
• Swędzenie
• Nagromadzenie można znaleźć w całej sierści lub w niektórych zlokalizowanych obszarach
• Wypełnienie mieszków włosowych olejem i komórkami skóry
• Nagromadzenie gruzu wokół trzonu włosa
• Nadmiar łusek i strupów na powierzchni nosowej i brzegach łap – może prowadzić do pękania skóry i inwazji bakteryjnej
• Wypadanie włosów (łysienie)
• Infekcje skóry charakteryzujące się obecnością ropy
• Zapach zjełczałego tłuszczu
• Paznokcie również mogą być dotknięte

Przyczyny

• W niektórych przypadkach dokładna przyczyna pozostaje nieznana (samoistny łojotok)
• Niedobór witaminy A w niektórych przypadkach (cocker spaniele)
• W niektórych przypadkach niedobór cynku (malamut alaskański, husky syberyjski, szczenięta ras dużych)
• Nieprawidłowy rozwój skóry i mieszków włosowych
• Pogrubienie skóry z powodu nieznanej przyczyny
• Zapalenie gruczołów łojowych (gruczoły produkujące olejki w sierści)
• Wady wrodzone w prawidłowym zastępowaniu złuszczających się komórek skóry
• Alergia (alergia na pyłki, alergia na ukąszenia pcheł, alergia pokarmowa itp.)
• Inwazja pasożytnicza (cheyletielloza, nużyca, świerzb)
• Infekcje skóry
• Zaburzenia hormonalne
• Związane z wiekiem (obserwowane u starszych psów z powodu naturalnych zmian związanych ze starzeniem się)
• Zaburzenia i reakcje żywieniowe (niedożywienie, podawanie żywności generycznej)
• Choroby układu odpornościowego, w których układ odpornościowy organizmu atakuje własną skórę (pęcherzyca)
• Cukrzyca
• Guzy skóry

Diagnoza

Będziesz musiał podać szczegółową historię zdrowia swojego psa oraz początek i charakter objawów. Aby znaleźć przyczynę choroby skóry, Twój weterynarz wykona kilka testów. Ponieważ istnieje tak wiele możliwych przyczyn tego stanu, Twój lekarz weterynarii najprawdopodobniej zastosuje diagnostykę różnicową. Proces ten jest prowadzony przez głębszą inspekcję widocznych objawów zewnętrznych, wykluczając każdą z najczęstszych przyczyn, dopóki właściwe zaburzenie nie zostanie ustalone i będzie można je odpowiednio leczyć.

Standardowe testy będą obejmować pełną morfologię krwi, profil biochemiczny i analizę moczu, które często mieszczą się w normalnym zakresie, chyba że występuje współistniejąca choroba związana z krwią, taka jak nadczynność tarczycy, infekcja bakteryjna, infekcja grzybicza lub rak.

Do oceny skóry mogą być wymagane następujące procedury:

• Zeskrobiny skóry, które zostaną wysłane do laboratorium na kultury grzybicze, bakteryjne
• Biopsja skóry
• Alergia skórna – śródskórne testy skórne
• Badanie na ektopasożyty (pasożyty skóry)
• Próba eliminacji żywności może być zastosowana, jeśli podejrzewa się składnik żywności

Dowiedz się więcej:

Leczenie

Właściwa diagnoza tego zaburzenia i innych współistniejących chorób, jeśli występują, jest ważna dla skutecznego leczenia. Ważna jest częsta i odpowiednia terapia miejscowa (za pomocą której leki są nakładane na powierzchnię skóry).

Kąpiel usunie łuski z powierzchni skóry i włosów, ale może również wysuszyć skórę, pogłębiając problem. Twój weterynarz przepisze leki do stosowania miejscowego, które będą leczyć problem, oraz maść nawilżającą, aby uzupełnić nawilżenie skóry. Istnieje kilka doskonałych preparatów do stosowania miejscowego w leczeniu tego schorzenia, ale to od Ciebie zależy, czy leczenie będzie skuteczne. Można przepisać szampony z kwasem salicylowym lub nadtlenkiem benzoilu, ponieważ oba są doskonałe do regeneracji komórek. Jaki rodzaj szamponu będzie zależeć od dokładnego rodzaju łuszczenia się i reakcji Twojego psa: czy potrzebujesz zminimalizować drobnoustroje lub bakterie w skórze oraz czy infekcje bakteryjne są ciężkie lub umiarkowane. Postępowanie zgodnie ze wskazówkami lekarza weterynarii i producenta leku jest niezbędne do przywrócenia równowagi skóry.

Jeśli istnieje współistniejąca choroba/stan, który jest odpowiedzialny za to zaburzenie skóry, leczenie zostanie odpowiednio przepisane. Antybiotyki mogą być stosowane w przypadku wtórnych bakteryjnych infekcji skóry, leki przeciwgrzybicze będą przepisywane w przypadku infekcji grzybiczych, leki przeciwpasożytnicze mogą być użyte do usunięcia pasożytów. W przypadku niedoboru witaminy A lub cynku, twój pies otrzyma suplementy, aby przywrócić równowagę, a w przypadku niedoczynności tarczycy można przepisać tyroksynę.

Życie i zarządzanie

Najważniejszym czynnikiem w postępowaniu z psem z dermatozą złuszczającą jest częsta i odpowiednia terapia miejscowa. W ogólnym leczeniu tej choroby ważna jest częsta kąpiel. Będziesz musiał ściśle przestrzegać wytycznych dotyczących leczenia, aby leczenie było skuteczne i aby zapobiec nawrotom objawów.

Jest to często problem na całe życie, który trzeba będzie rozwiązać. Wizyty kontrolne u weterynarza są standardem w ocenie postępów i dopracowaniu planu leczenia.

Niektóre choroby skóry mają potencjał odzwierzęcy, co oznacza, że mogą być przenoszone na inne zwierzęta, w tym ludzi. Podejmowanie środków ostrożności, takich jak noszenie rękawiczek podczas leczenia psa, minimalizowanie bezpośredniego kontaktu ze skórą podczas początkowego leczenia oraz czyszczenie i utrzymywanie sterylnego środowiska domowego podczas leczenia, zminimalizuje ryzyko zakażenia.