Metacam, Rimadyl I Ich Skutki Uboczne Związane Z NLPZ

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

W dzisiejszym poście chciałbym podzielić się treścią e-maila czytelnika do rozważenia. Oto historia Catherine Shaffer, którą ona i ja uważamy, że warto podzielić się nią z innymi czytelnikami Dolittlera. Moje komentarze pójdą.

dr Khuly, W 2006 roku mieliśmy dziesięcioletniego mastiffa angielskiego o imieniu Nala. W październiku wydawało się, że nagle pojawiły się u niej silne bóle pleców. Była coraz bardziej artretyczna, ale poza tym była w doskonałym zdrowiu – idealna waga itp. Weterynarz przeprowadził panel metaboliczny, a nawet skomentował, że wszystkie jej enzymy były doskonałe, podczas gdy normalnie u psa w tym wieku widzą pewne odchylenia walnięcia. Weterynarz umieścił ją na Metacam (meloksykam) na ból.

Myślę, że Nala jakoś się zraniła, nigdy nie wiedzieliśmy dokładnie, co się stało. Rozpoczęła powolny powrót do zdrowia i zaaplikowaliśmy jej zgodnie z zaleceniami Metacam, mając nadzieję, że odzyska mobilność. Chociaż wydawało się, że jej rana się zagoiła i zaczęła się więcej ruszać, czasami wydawała się odczuwać duży ból, piła dużo wody i dużo sikała.

Wiedziałem, że to zły znak, ale w tym momencie, w jej wieku, staraliśmy się być minimalnie inwazyjni w leczeniu, więc nadal leczyliśmy jej ból. Objawy picia i sikania zdawały się ustępować, a kilka tygodni później wyjechałem w podróż służbową poza stan. Wszystko wydawało się normalne.

Mniej więcej dzień później zadzwonił do mnie mój mąż, aby powiedzieć mi, że Nala zwymiotowała ogromną ilość krwi (okazała się, że jest to połowa jej objętości) na podłodze w salonie i zabrał ją na pogotowie. Normalnie prawdopodobnie natychmiast byśmy ją uśpili, ale byłem poza stanem i strasznie zrozpaczony, więc zgodziliśmy się, aby weterynarz dał jej dwie jednostki krwi i zaczął ją leczyć.

Kiedy kilka dni później wróciłem do domu, wydaliśmy 4000 dolarów, próbując ją uratować. Ostateczną diagnozą była toksyczność wątroby z Metacam, potwierdzona przez sekcję. Firma farmaceutyczna (Boeringer-Ingelheim) zwróciła nam 1100 dolarów za diagnostykę, którą dodali do swoich raportów po wprowadzeniu do obrotu, i przeprosiła.

Z zawodu jestem pisarzem z dziedziny farmacji/biotechnologii, mam tytuł magistra biochemii i doświadczenie w pracy w badaniach farmaceutycznych. Wiem, że zdarza się idiosynkratyczna toksyczność leków. Ale kiedy badałem toksyczność wątroby u psów i kotów, ze zdziwieniem stwierdziłem, że wskaźnik toksyczności i śmierci wydaje się znacznie wyższy niż byłby tolerowany u ludzi (i to nawet nie biorąc pod uwagę faktu, że większość właścicieli zwierząt podążałaby za naszym pierwszym impulsem, który polegał na eutanazji i nie dążeniu do dalszych rzeczy – prawdziwy wskaźnik toksyczności może nigdy nie być znany).

Ponadto, w przeciwieństwie do ludzi, NLPZ wydają się powszechnie powodować pewne podrażnienie żołądka i widziałem zalecenia, że psy powinny być aktywnie leczone z powodu wrzodów żołądka, gdy są na NLPZ, więc podejrzewam, że niektóre zwierzęta mogą być bardziej wrażliwe na inhibitory COX niż ludzie, a ten problem jest potęgowany przez fakt, że nie mogą nam powiedzieć, że mają ból brzucha, a nie pleców, kiedy zaczynają mieć objawy.

Nasza weterynarz była naprawdę wstrząśnięta całym incydentem i podzieliła się ze mną pewną niepewnością dotyczącą używania Metacam w swojej praktyce. Myślę, że ostatecznie ona i większość weterynarzy opowiada się za poczuciem, że korzyści przewyższają ryzyko, ale osobiście od tego czasu nie podam NLPZ żadnemu z moich zwierząt. Kilka lat temu nasz kotek miał infekcję pęcherza i zaoferowano nam Metacam wraz z antybiotykami. Grzecznie odmówiłem, a kotek świetnie sobie poradził.

Nadal czuję się okropnie, że nie dostałem Nali do weterynarza, kiedy zauważyliśmy problem z wodą i sikaniem. To była nasza jedyna prawdziwa wskazówka, że coś jest strasznie nie tak. Szczerze uważam, że gdyby nie Metacam, miałaby kolejny rok lub dwa przyzwoitej jakości życia. Chociaż była stara jak na mastiffa, była bardzo mała i szczupła, nigdy nie przekraczała 105 funtów i aż do wypadku w październiku nadal cieszyła się codziennym spacerowaniem.

Najlepsza, Katarzyna Shaffer

*

W odpowiedzi na historię Katarzyny i wiele innych, które otrzymałem przed nią, wyrażam najgłębsze współczucie. Rzeczywiście, nie ma nic bardziej bezsensownego niż śmierć, której można by zapobiec.

Wyjaśnienie jest następnie w kolejności:

NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) są najczęściej stosowanymi lekami przeciwbólowymi u psów – a tym bardziej u kotów. Chociaż Metacam jest zatwierdzony do stosowania u kotów jako jednorazowy zastrzyk łagodzący ból, jest to jedyny dostępny dla nich NLPZ. Dla psów Rimadyl, Deramaxx, Previcox, Metacam i inne zostały zatwierdzone przez FDA.

Te leki działają. Działają tak dobrze, że wokół nich buduje się przemysł o wartości kilkuset milionów dolarów. Setki tysięcy psów i kotów każdego roku otrzymują miliony dawek tych leków w celu złagodzenia bólu po zabiegu chirurgicznym, po traumatycznych wydarzeniach oraz w leczeniu przewlekłego bólu.

Ale jak w przypadku każdego leku, istnieją skutki uboczne. Problemy z wątrobą i żołądkiem są zdecydowanie najczęstszymi niepożądanymi odkryciami, ale są one uważane za „drobne” przez producentów leków i FDA.

Podczas gdy weterynarze, którzy na własne oczy widzieli szkody, jakie NLPZ mogą wyrządzić, w żaden sposób nie uważają ich za niewielkie, prawdą jest, że nasze najgorsze horrory wydają się nikłe w porównaniu do zdolności tych leków do ratowania życia. W rzeczywistości długowieczność naszych pacjentów z psami dużych ras gwałtownie wzrosła, odkąd stały się dostępne.

Oczywiście nie jest to pocieszenie dla tych, którzy przeżyli wyniszczający zgon związany z NLPZ lub długie komplikacje medyczne w następstwie ich stosowania. Słyszę was wszystkich. Dlatego twoje opowieści ostrzegawcze są tak ważne. Im więcej mówisz, tym bardziej prawdopodobne jest, że doradzimy naszym klientom wady tych leków. Bardziej szczegółowo opiszemy, jak wyglądają skutki uboczne, abyśmy mogli wcześniej interweniować w przypadkach poważnych skutków ubocznych.

Szczególnie interesuje mnie historia Catherine, ponieważ podnosi kilka bardzo interesujących kwestii dotyczących toksyczności wątroby, żołądkowo-jelitowych skutków ubocznych leków i różnicy w radzeniu sobie z naszymi ludzkimi i zwierzęcymi pacjentami.

W odpowiedzi na jej obserwację: Tak, jasne jest, że leki dla zwierząt, podobnie jak karma dla zwierząt, muszą pokonywać znacznie mniej przeszkód niż te stosowane przez ludzi. Dlaczego Celebrex jest przedmiotem wielomilionowych pozwów zbiorowych, podczas gdy właściciele ofiar skutków ubocznych Rimadyl nadal widzą, jak producenci leków grabią te leki?

Dzieje się tak, ponieważ akceptowalne ryzyko dla zwierząt domowych jest znacznie niższe niż dla ludzi. Co oznacza, że odpowiedzialni lekarze weterynarii mają jeszcze większy obowiązek dobrego wyjaśnienia tych kwestii. Bez wymówek.