Demencja U Kotów: Objawy, Przyczyny I Leczenie

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Sprawdzone i zaktualizowane pod kątem dokładności w dniu 22 listopada 2019 r. przez dr Katie Grzyb, DVM

Ponieważ koty żyją coraz dłużej, weterynarze i właściciele muszą pomagać kotom częściej radzić sobie z komplikacjami i zaburzeniami związanymi z wiekiem.

Zespół dysfunkcji poznawczych (CDS) jest jednym z takich schorzeń, które są bezpośrednio związane ze starzeniem się mózgu kota. Powszechnie określana jako demencja kota, ostatecznie prowadzi do zmian w świadomości, deficytów w uczeniu się i pamięci oraz zmniejszonej reakcji na bodźce.

Chociaż początkowe objawy demencji u kotów są łagodne, z czasem stopniowo się nasilają, co jest znane jako „pogorszenie funkcji poznawczych”.

Oto, co musisz wiedzieć o kociej demencji.

Objawy i typy demencji kotów

Ponieważ początek zespołu dysfunkcji poznawczych ma tendencję do powolnego procesu, najczęstszymi objawami, które zauważysz, są behawioralne.

W przypadku kotów te behawioralne objawy demencji zwykle stają się najbardziej zauważalne, gdy koty mają 10 lat lub starsze.

Najczęstsze behawioralne objawy demencji u kotów są reprezentowane przez akronim DISHA. DISHA oznacza:

• Dezorientacja
• [zmiany w] Interakcje z innymi
• Zmiany cyklu snu i czuwania
• Zabrudzenie domu
• Zmiany poziomu aktywności

W ramach tych kategoryzacji objawów możesz zauważyć:

• Zamieszanie
• Niepokój/niepokój
• Ekstremalna drażliwość
• Zmniejszona chęć do zabawy
• Nadmierne lizanie
• Pozorne lekceważenie wcześniej wyuczonych szkoleń lub zasad panujących w domu
• Wolno uczyć się nowych zadań
• Niemożność podążania znanymi trasami
• Brak dbania o siebie
• Nietrzymanie stolca i moczu
• Utrata apetytu (anoreksja)
• Zmiany w cyklu snu (np. budzenie w nocy, spanie w ciągu dnia)
• Zwiększona wokalizacja

Przyczyny zaburzeń poznawczych u kotów

Według jednego z badań blisko jedna trzecia kotów w wieku 11-14 lat wykaże co najmniej jeden objaw behawioralny związany z CDS. W przypadku kotów powyżej 15 roku życia odsetek ten wzrasta do około 50%.

Chociaż dokładna przyczyna zespołu dysfunkcji poznawczych jest obecnie nieznana, czynniki genetyczne mogą predysponować zwierzę do rozwoju tej choroby.

Wiadomo, że zespół dysfunkcji poznawczych kotów to proces zwyrodnieniowy mózgu kota, który może ostatecznie prowadzić do utraty lub upośledzenia jednej lub więcej funkcji poznawczych kota.

Diagnoza demencji kota

Będziesz musiał przekazać weterynarzowi szczegółową historię zdrowia swojego kota, w tym początek i charakter objawów oraz możliwe incydenty, które mogły spowodować nietypowe zachowania lub powikłania.

Aby pomóc w diagnozie, zanotuj nienormalne czynności, których jesteś świadkiem, aby Twój weterynarz mógł je obejrzeć.

Lekarz weterynarii przeprowadzi następnie pełne badanie fizykalne, aby ocenić ogólny stan zdrowia i funkcje poznawcze kota.

Rutynowe badania krwi, ultradźwięki i prześwietlenia pomagają wykluczyć inne choroby, które mogą prowadzić do zmian behawioralnych związanych z zespołem dysfunkcji poznawczych.

Leczenie zespołu zaburzeń poznawczych u kotów

Koty z zespołem dysfunkcji poznawczych wymagają terapii i wsparcia przez całe życie. Jednak Twoje zaangażowanie w leczenie może mieć ogromne znaczenie.

Na przykład, chociaż nie „wyleczy” twojego kota, utrzymanie zdrowego i stymulującego środowiska pomoże spowolnić postęp spadku funkcji poznawczych. Zwykle wiąże się to z tworzeniem codziennej rutyny ćwiczeń, zabawy i treningu.

Oprócz leków i terapii behawioralnej weterynarz może zasugerować specjalną, zbilansowaną dietę, aby poprawić funkcje poznawcze kota (pamięć, zdolność uczenia się itp.).

Ta dieta jest zazwyczaj uzupełniana kwasami omega-3, a także przeciwutleniaczami, takimi jak witamina E i C, selenem, flawonoidami, karotenoidami, takimi jak beta-karoten i karnityna, które są uważane za doskonałe do poprawy funkcji poznawczych kota.

Możesz również znaleźć holistyczne suplementy zawierające te pomocne składniki.

Leczenie demencji kotów

Twój weterynarz będzie okresowo oceniał twojego kota, aby monitorować jego reakcję na terapię i postęp objawów. Jeśli jednak zauważysz jakiekolwiek zmiany behawioralne u swojego kota, natychmiast powiadom swojego weterynarza.

W przypadku stabilnych pacjentów wystarczające są badania kontrolne dwa razy w roku, chyba że pojawią się nowe problemy.